arkadaşlar merhaba ben 29 yaşındayım. hayrettin şahin e gittim geçen yaz kekemlik terapisi için. 1 ay a yakın pazar günleri hariç her sabah gittim. şu an kekelemiyorum ama modifikasyon kullanıyorum malesef. terapi görmeden önce de ağır değildi kekemelik düzeyim ama yaşımın verdiği özgüven mi geçeceğine olan inancım mı (ki geçmiyormuş), yöntemlerin ben de işe yaraması mı bilemiyorum ama eskiye göre genelde daha akıcı durumdayım şu an ve modifikasyonları artık bilerek yapmıyorum. (nefes verip ardından konuşma, vurgu, ulama, mimik, hız düşürme,melodiğe benzeyen dalgalı tonlama, beden dili vb) sanırım alışkanlığa dönüştü bu yöntemler ama düşünce kontrolünde sorunlarım var hala acaba şu ortamda konuşabilir miyim bu ortamda lafa girsem mi diyorum. yani duyarsızlaştırmaya ihtiyacım var. elimden geldiğince yabancı insanlarla muhattap olacak girişimlerde buluyorum. telefonda müşteri hizmetleriyle ve ya eve siparişlerle ben konuşuyorum ve zorlanmıyorum ama hala kekeme olduğumu biliyor ve semptomlarını arada hissediyorum. bu yüzden van riper ı araştırmaya başladım zaten bu gruba üye oldum, forumda gezindim ve hangouts ları takip ettim, katıldım. yani sorunum göründüğü gibi geçmiş değil ama elimden geldiğince karşımdaki ne kadar otorite görünse de ortam ne kadar kasıcı olsa da umursamamaya rahat takılmaya çalışıyorum ve bunu çoğunlukla başarıyorum ama tam duyarsız olmadan kekemeliğin rahatsız etmeyecek düzeye geleceğini sanmıyorum. bunun için zamanla elimden geleni yapmaya çalışacağım. bu arada hayrettin şahin in sesinden oluşan hipnozları her gece uyumadan önce dinledim toplamda 6 aydan fazla bir süre ve hatırı sayılır kere duygusal boşalım da yaptım( kekemelikle direk ilgisi olmasa da kaygıyı ve stresi azaltacağını düşünüyorum) ama bu 2 yöntem ne kadar etkili oldu derseniz bilemiyorum. ben işime yarayabileceğini düşündüğüm her şeyi uygulamaya çalıştım. istanbul da 200 den fazla kişiye ben kekemeyim deyip muhabbet etmeye çalıştım ama hep modifikasyon kulladım aylarca( en rahat ortamda bile), konuşma tarzım eskiye dönmesin o şekli unutayım diye şarkı bile söylemedim. tabi benim istediğim bastonsuz da rahatça yürüyebilmek şimdide onu deniyorum ama ister istemez alıştığım için yöntem yapıyorum arada ama en azından kelime çıkmayacak deyip ya da blok oluştu diyip modifikasyonlara başvurmuyorum eğer modifikasyon kullanırsam kendiliğinden oluyor. daha öncesinde de bazı terapiler gördüm kekemelik için hikaye okuma anlatma tekerleme çalışma dil ve dudak egzersizleri.. yöntemlerin hepsi işe yarıyor ama kekemeliği hissedilmeyecek düzeye getirmenin yolu duyarsızlaşmaktan geçiyor. karşındakinin ve ya ortamın ne kadar zorlu olduğunun bir önemi olmamalı çünkü her koşulda duygu durumumuz stabil kalmalı ki stres yapıp kekemelik düzeyimiz artmamalı hatta aklımıza bile gelmemeli kekeleyeceğimiz. ancak bu koşullarda kekeme olmayan bireyler düzeyine yaklaşmış olabiliriz. çekinmeden ben kekemeyim evet kekeliyorum ne var bunda. bu da benim diğer fiziksel özelliklerim kadar doğal. bu derece insanların ne düşündüğünü önemsemediğinizde kekemeliği artık siz kontrol ediyorsunuz demektir

Merhaba,
sana cevap vereceğim diye söz verdiğim için zamanım kısıtlı olduğu halde bugün en azından başlayayım dedim.

kilicarslan45 yazdı:şu an kekelemiyorum ama modifikasyon kullanıyorum malesef.

Niye maalesef olsun ki? Elbette ki modifikasyon kullanacaksın ama aşağıda da belirttiğin gibi bunu galiba zaten içselleştirmişsin. Bu büyük bir başarıdır! Sonra kekelememek ne demektir? O konuyu da başka zaman başka yerde iyice açmamız lazım.

kilicarslan45 yazdı:terapi görmeden önce de ağır değildi kekemelik düzeyim ama yaşımın verdiği özgüven mi geçeceğine olan inancım mı (ki geçmiyormuş), yöntemlerin ben de işe yaraması mı bilemiyorum ama eskiye göre genelde daha akıcı durumdayım şu an ve modifikasyonları artık bilerek yapmıyorum.

Sen bu konuda değerlendirme yaparken hep eskiden nasıldı ve şimdi nasıldır bağlamında bir değerlendirme yap. Eskiye göre daha iyiyse bunu bir başarı olarak bil!

kilicarslan45 yazdı:...ama düşünce kontrolünde sorunlarım var hala acaba şu ortamda konuşabilir miyim bu ortamda lafa girsem mi diyorum. yani duyarsızlaştırmaya ihtiyacım var. elimden geldiğince yabancı insanlarla muhattap olacak girişimlerde buluyorum. telefonda müşteri hizmetleriyle ve ya eve siparişlerle ben konuşuyorum ve zorlanmıyorum ama hala kekeme olduğumu biliyor ve semptomlarını arada hissediyorum.

Durum böyleyse kendinle barışabilirsin aslında. Hem konuşabildiğinden eminsin ama aynı zamanda kekeme olduğunun ve her zaman kalacağının bilincindesin. Bundan sonrası dediğin gibi duyarsızlaşma!

kilicarslan45 yazdı:...yani sorunum göründüğü gibi geçmiş değil ama elimden geldiğince karşımdaki ne kadar otorite görünse de ortam ne kadar kasıcı olsa da umursamamaya rahat takılmaya çalışıyorum ve bunu çoğunlukla başarıyorum ama tam duyarsız olmadan kekemeliğin rahatsız etmeyecek düzeye geleceğini sanmıyorum.

Bu konuya değinmen çok iyi oldu, umarım bir sürü terapist bunu okur ve bizi bundan sonra daha iyi anlar. Senin dış görünümün gerçekten 'kekelemiyor' gibidir. Ama iç dünyanda bu kaygılar devam ettiği müddetçe kekemesin, terapistlerin de bunu ciddiye alması ve uygun çözümler sunması lazım. Tabii bunu en iyi çözecek olanlar yine başka kekemelerdir (McGuire terapisinde de olduğu gibi).
Benden bugün bu kadar, kusura bakma, ama zaman bulunca diğer noktalara da değineceğime söz veriyorum.
Konu bitmedi çünkü, daha çok tartışacağız ama doğru yolda olduğunu çok iyi biliyorum, tebrikler
Petra

Merak ettiğim bir şey Hayrettin Beyın telkin cdleri duygusal bosalımın ıcın ıse yarar etkı ettımı sende ?Korkularını endıselerını toplum karsısında konusma kaygında azalma olma konusunda destegı oldu mu?

Bu yorum kullanıcı tarafından silinmiştir.