Aerobik egzersizlerin kekemelik üzerine etkisi
Amaç:
Kekemelik, ergenlerde yetişkinlere göre en yaygın konuşma bozukluklarından biridir. Kekemelik, günlük yaşamda depresyon, endişe, davranış sorunu, sosyal tecrit ve iletişim sorunları ile sonuçlanır. Amacımız Aerobik Egzersizlerin (AE) kekemelik üzerindeki etkisini belirlemekti.
Yöntem:
Ulusal Rehabilitasyon Tıbbı Enstitüsünde (NIRM) Ocak-Haziran 2015 tarihleri arasında yarı iz bırakıldı. Otuz hasta seçildi ve üç farklı gruba yerleştirildi. Deney Grubu A, (EG = 10 hasta, 7-14 yaş arası), Deney Grubu B (EG = 10 hasta 15-28 yaş arası) ve kontrol grubu - grup C, (CG = 10 hasta, yaş 7-28 yıl). Kekemeli hasta bu çalışmaya dahil edildi ve konuşma patolojisi veya başka bir komorbiditesi olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Kullanılan değerlendirme aracı, konuşma akıcılığı ölçeğinin Gerçek Zamanlı analiziydi. Tüm gruplara katılımcılar konuşma terapisi alırken, sadece EG - A ve B, konuşma terapisi ile birlikte koşu bandı ve sabit bisiklet kullanarak aerobik egzersizleri (AE) aldı.
Sonuçlar:
Tüm gruplar anlamlı tedavi etkileri gösterdi, ancak her iki EG grubu da (Grup A, Grup B) kekemelik şiddeti düzeyinde kontrol grubu C ile karşılaştırıldığında yüksek bir iyileşme gösterdi. Sonuçlar ayrıca AE ile tedavi edilen B grubunun p- da anlamlı farklılık gösterdiğini gösterdi. Deney grubu A'nın kontrol grubu ile karşılaştırıldığında (p <0.05) değeri (p = 0.027) bu grup arasında anlamlı bir farklılık göstermedi (p> 0.05).
Sonuç:
Geleneksel konuşma terapisi ile aerobik egzersizlerin eklektik yaklaşımı kekemelik proksimalinde rehabilitasyon sağlar.
GİRİŞ
Stammering olarak da bilinen kekemelik, konuşma motoru davranışının konuşma seslerinin, hecelerin ve kelimelerin tekrarlama ve uzamasına ve artikülatör ve sahtekarlık eylemlerinin tekrarlanmasına ve uzamasına neden olan en yaygın konuşma rahatsızlıklarından biridir. Bilişim ve dilbilim ile ilgili en motor öncesi düzeyde ya da bazen duygusal ya da psikolojik süreçler nedeniyle konuşma motor bozukluğu olarak kekemelik düşünülmesi üzerine çok sayıda çalışma yapılmıştır. Kekemeliğin yaşam kalitesi üzerindeki etkisi, istihdamı ve yaşamdaki diğer fırsatları, iş performansını, iş performansını ve önemli finansal maliyetleri etkileyen olumsuzdur. - Bu nedenle kekemelik, yüksek düzeyde endişe ile ilişkilidir.
Kekemelik, erkeklerde 2,4: 1 oranında kızlardan daha fazla bulundu.Kekemelik, çocuklarda kalıcı ve baskın kalmaktadır. Nüfus kütlelerinin yaklaşık% 1'i. Yaklaşık 1000 aileden oluşan bir İngiltere nüfusunun bir anketinde, yaklaşık% 5'i puan prevalansı, yaklaşık% 1'i yıllık insidans oranı ve% 80'inde iyileşme oranı belirlendi (% 4 ila% 5). kekemelik oranı ve sadece% 20 kalıcı kalır.
Çalışmaların çoğu, üç ila beş yaş arasında iki farklı kekemelik yaşı olduğunu ve 2 ila 2-1 / 2 yaşlarında erken başlangıçlı bir dönem olduğunu da bildirmiştir. , Kalıcı kekemelik de bilinen kalıcı gelişimsel kekemelik (PDS), genellikle etkilenen çocuklarda bazen kendiliğinden düzelebilen ve kendi başına iyileşen iki ila dört yaş arası çocuklarda görülür. Kekemelik, bir hastalığa veya nörolojik yaralanma veya patolojiye ikincil olan yetişkin popülasyonda da bulunabilir.
Kekemelik için dünya çapında kullanılan birçok tedavi yaklaşımı vardır. Kekemelik yönetimi 19. yüzyılın başlarında başladı . Zaman içinde, yetişkinler ve ergenler kekemelikten dolayı çoğunlukla bazı olumsuz etkiler göstermiştir. Bu reaksiyonları ele almak için. Bilişsel davranış Terapi (CBT) çoğunlukla kekemelikten kaynaklanan sosyal kaygılarla sonuçlanan kekemelik yönetimi için kullanılır. Kekemelik yapan yaşlı nüfusun yaklaşık% 50'sinde yüksek düzeyde sosyal kaygı bildirilmiş ve TCMB temel olarak sosyal kaygılarının azaltılmasında çalışmaktadır.
Seçici dikkat, planlama, örgütlenme, çoklu görev, engelleme, çalışma hafızası ile birlikte engelleme dahil olmak üzere, bilişin yürütme kontrol işleminde egzersiz faydalarının ve bu bilişsel etkilerin kadınlar için erkeklerden daha belirgin olabileceğini destekleyen bir dizi araştırma vardır. Çalışmaların çoğunda, hem çocuklarda hem de yaşlılarda kekemenin üstesinden gelmek için iki farklı tedavi yaklaşımı kullanılmıştır.
Bu çalışma, ağırlıklı olarak konuşmacıların kekemelik ve konuşma hızı davranışları üzerinde olumlu olumlu etkisi olan kapsamlı bir yaklaşım sunmayı amaçlamıştır. Esas olarak bu çalışma hem çocuklarda hem de yetişkinlerde kekemelik tedavisinde hem konuşma dili patologları (SLP'ler) hem de fizyoterapistler tarafından topluca kullanılan eklektik bir yaklaşım sunmayı amaçlamaktadır. Bu çalışma aynı zamanda bilişsel yeteneklerin çeşitli yaşlarda yaygınlaştırılması ve gözlemlenen konuşma performansı için olası öngörücülerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
YÖNTEMLER
Bu çalışma Ulusal Rehabilitasyon ve Tıp Enstitüsü (NIRM) İslamabad'da gerçekleştirildi. Çalışma protokolü, İslamabad Riphah Rehabilitasyon Koleji Etik Kurulu'ndan onaylandı. Kekeme yapan 30 Urduca konuşan hasta, amaçlı örnekleme tekniği ile seçildi. Bu çalışmanın katılımcılarının tümü 7 ila 28 yaş arasındaydı. Tüm katılımcılardan yazılı onay alındı. Hastalar üç gruba ayrıldı (2 tedavi grubu ve 1 kontrol grubu). Deney grubu A (n = 10, 7-14 yaş), deney grubu B (n = 10, 15-28 yaş) ve kontrol grubu (n = 10, 7-28 yaş). Kekemelik dışında psikiyatrik ya da nörolojik bozukluk öyküsü olan tüm bireyler dışlandı.
Bu çalışmanın katılımcılarının kekemelik şiddeti, stammerli hastalarla çalışma konusunda en az beş yıl deneyime sahip olan dört profesyonel konuşma dili patoloğu (SLP) ekibi tarafından Gerçek Zamanlı Konuşma Akıcılığı Analizi ölçeği kullanılarak analiz edildi. Konuşma akıcılığına yönelik, kendiliğinden konuşmadaki ve İngilizce ve Urduca'daki konuşma konuşması ve kendiliğinden konuşmadaki olumsuzluğun ciddiyetini değerlendirmek için Pakistan çevresindeki SLP'ler tarafından yaygın olarak ve en sık kullanılan standart bir güvenilir tanı değerlendirme aracıdır. Ölçeğin puanı normal, sınır çizgisi, hafif, orta ve şiddetli olan bireyleri, normal hecelemeyi gösteren% 2'den az ve% 12'den fazla olan 300 heceli örnekte şiddetli kekemelik olduğuna işaret eden heceli stammering skoru ile sınıflandırmaktadır. .
Müdahale öncesi değerlendirme ve müdahale sonrası teftiş sonrası değerlendirme, katılımcıların güvenilirliği için dört profesyonel konuşma dili terapistinin tümü tarafından bireysel katılımcıların heceli yüzdeliklerinin hesaplanmasıyla belgelenmiştir. Tüm katılımcıların kekemelik şiddetinin müdahale öncesi değerlendirmesi, hem İngilizce hem de Urduca dilinde kendiliğinden konuşma ve okumadaki 300 heceli örnekte hesaplandı. Deney grubu A ve deney grubu B, koşu bandı ve sabit bisiklet aracılığıyla fiziksel terapist gözetiminde 30 dakika boyunca aerobik egzersizler aldı, 6 hafta boyunca seans başına 45 dakikalık konuşma terapisi seansı (haftada 3 seans) ve kontrol grubu C alma Konuşma terapisi sadece profesyonel SLP'ler tarafından kekeleme için.
SONUÇLAR
Toplanan veriler, sosyal bilimler versiyon 21 için istatistiksel paket kullanılarak analiz edildi. NIRM'den otuz hasta seçildi ve Deney Grubu A'ya yerleştirildi (EG = 10 hasta, 7-14 yaş arası), Deney Grubu B (EG = 10 hasta yaşı) 15-28 yaş arası) ve Kontrol Grubu C, (CG = 10 hasta, 7-28 yaş arası). Verilerin analizi, deney grubu A'nın (konuşma terapisi ve aerobik egzersizler almak), deney grubu B'nin (aerobik egzersizlerle konuşma terapisi almak) ve kontrol grubu C'nin (sadece konuşma terapisi almak) ortalama ve standart sapmalarını göstermiştir. tedavi öncesi ve sonrası değerleri arasında p <0.05). A grubu (aerobik egzersizler ile konuşma terapisi uygulayan) ve B grubu (15 ila 28 yaş arasındaki) konuşma terapisi alan tedavi gruplarının ortalama ± SD kekeme şiddeti skorlarının karşılaştırılması anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir (p> 0.05 ) bu gruplar arasında. Bununla birlikte, kontrol grubu C (sadece konuşma terapisi) ve deneysel grup A (konuşma terapisi artı aerobik egzersiz; 7-7 yaş arası yaş) kekemelik şiddeti skorlarının ortalama ± SD'sinin karşılaştırılması da anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir (p> 0.05) bu gruplar arasında. Kontrol grubu C'de (sadece konuşma terapisi) ve deney grubu B'de (aerobik egzersizli konuşma terapisi; 15 ila 28 yaş arasında yaş), kekemelik şiddeti skorlarının ortalama ± SD'sinin karşılaştırılmasının sonuçları, anlamlı bir fark olduğunu göstermiştir (p <0.05) bu gruplar arasında.
![[Resim: PJMS-32-1005-g001.jpg]](https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5017068/bin/PJMS-32-1005-g001.jpg)
Tedavi öncesi ve sonrası ortalama ± sadece konuşma terapisinde (grup C), konuşma terapisinde artı aerobik egzersiz grubunda A (7 ila 14 yaş arasında) ve B grubunda (15 ila 28 yaş arasında) kekemelik şiddeti skoru SD'si.
TARTIŞMA
Çalışma, konuşma terapisi ile aerobik egzersizleri entegre ederek kekemelik için tedavi yaklaşımları açısından önceki çalışmalardan farklıydı, önceki çalışmalarda kekemelik için çeşitli konuşma terapisi protokolleri üzerinde duruldu. Konuşma terapisinin tek başına ya kapsamlı bir yaklaşım şeklinde ya da başka tedavilerde kekemelik için etkili bir tedavi olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, bu çalışmada aerobik egzersizler kekemelik için doğrudan bir tedavi şekli değildi, ancak konuşma terapisi ile işbirliği içinde bilişsel işlevselliğin iyileştirilmesi ve dolaylı olarak kekemeliği azaltan anksiyetenin azaltılmasında yardımcı oldu.
Kekemelik için bildirilen insidans sayıları değişkendir, ancak kekemelik en çok küçük çocuklarda görülür (yaklaşık% 5). Yetişkinlerin yaklaşık% 0,5 ila% 1'i kekeme. 1 Bu rakamlar çoğu çocuğun (yaklaşık% 75'inin) doğal olarak kekemelikten kurtulduğunu göstermektedir.Bu çalışmada deney grubundaki iyileşme oranı kontrol grubuna göre daha fazla gözlenmiş ve anlamlı bir fark bulunmuştur (p <0.05).
Egzersiz, insanları çeşitli şekillerde etkiler. Çocuklarda ve aynı zamanda anksiyete ve benlik saygısının yanı sıra depresyonun iyileştirilmesinde çok etkili bir tedavi olduğu bulunmuştur. Beyin fonksiyonunun fiziksel aktivite nedeniyle korunmasında çeşitli beynin işlenmesi gibi görünmektedir. Egzersiz nedeniyle diğer birkaç moleküler arabulucunun beynin yapısını olumlu yönde etkilediği, yani düzenli egzersizlerin yeni nöronların gelişim sürecini arttırdığı tespit edilir, bu işlem nörojenez olarak bilinir.
Davranış çalışmaları, zindeliği yüksek olan çocukların, yan görev performansına neden olabilecek bilişsel katılımları olduğunu ortaya koymuştur. Sonuçlar önemliydi çünkü aerobik egzersizler bilişde gelişmeye neden oluyor ve kondisyon düzeyini arttırıyor. Gevşemenin bilişle doğrudan bağlantılı olduğu da bildirilmişti.
Ayrıca, aerobik kondisyonun çocuklukta etkisi üzerine yapılan çalışmalar, bir veya daha fazla psikolojik süreç tutulumu ile yan görev performansı arasında doğrudan bir bağlantı olduğunu göstermiştir. Tüm bu sonuçlar davranıştaki değişikliklerin psikolojik ve bilişsel süreçler arasındaki önemli etkileşimden kaynaklanıyor olabileceği ihtimalini artırmaktadır.
Geçmişte yapılan çok sayıda çalışma, aerobik egzersiz ile yürütmenin işleyişine uygunluk arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Aerobik egzersizler, icra süresi, egzersiz süresi ve egzersiz düzeni ile doğrudan ilişkisi olan öğrenme, duygular ve biliş gibi işlevlerde hayati bir değişime neden olur. Ayrıca davranış esnekliği ve ruh halindeki yükselmeye neden olan kronik bir egzersiz rejiminin benimsenmesi de gözlenmiştir.
Kekeme yapan bireyler üzerinde yapılan ileri araştırmalar kekeme alan bireylerin yürütme işlevinde çoğunlukla biliş tarafından kontrol edilen bir açığı olduğu sonucuna varmıştır. Ayrıca, planlama ve yürütme işlemlerinin, tıngırdatıcı olmayan akıcı konuşmacının kontrolüne kıyasla kekeme yapan insanlarda geniş çapta dağıldığı ortaya çıktı. Başka bir çalışmada da dil biti planlama ve eklemlenme sürecinde akıcı ve akıcı olmayan kişiler arasında anlamlı bir fark bulunmuştur.
Motor görevlerinde performans 12 artı yaşta değerlendirildi. Ayrıca, motor görev kontrolleri 12 yaşındayken, sonuçta ıslanan hoparlörlerde kurtarılan hoparlörlere kıyasla düşük motor kontrolü olduğunu gösteren hastalara yardım edildi. Kalıcı hastalarda, daha fazla kısmi kelime yetersizliği üreten ciddiyet oranları nispeten yüksekti. Bazı çalışmaların meta-analizi, çoğunlukla kekemeye giren hastaların doğal olarak iyileşme şanslarının, 16 yaşına geldiklerinde ve ergenlikte büyüdükçe azaldığını ortaya koydu. 24
Diğer bazı çalışmaların sonuçları da genç çocuklarda erişkin gruba göre iyileşme oranının azaldığını göstermiştir.Buradaki mantık, düşük yaştan dolayı çalışmanın katılımcılarının özellikle on yaşın altındaki yaşlarının, bu çalışmada da kullanılan koşu bandında ve sabit bisiklette aerobik egzersiz yapamaması olabilir. Çocukların çoğu her iki yöntemde de deneyimsizdi. Kekemelikten toparlanma şansı cinsiyetle ilgisi olmayan yaklaşık% 50 idi; Bazı klinik çalışmalarda yaş. İyileşme şansı, tedaviye kliniğe devam etmeyle doğrudan ilişkiliydi.
Bununla birlikte, karşılaştırmaların yapıldığı çalışmaların çoğu, anlamlı olmayan sonuçlar göstermiştir ve sonuç, fiziksel egzersizlerin bilişsel işlevi geliştirmek için yeterli kanıtlara sahip olduğu sonucuna varmıştır. Bazı araştırma bulguları, yürütmenin işleyişinin egzersiz nedeniyle% 2'ye kadar arttığını göstermiştir. Bu sonuç, 120 yetişkinin 12 aylık egzersiz eğitimi programının bilişsel işlemeyi% 2 oranında artırdığını ve bunun da yaşla ilgili normal atrofiyi 1-2 yıl geriye döndürdüğünü tespit eden başka bir araştırmacı tarafından da desteklendi. Geliştirilmiş biliş, mekansal bellekteki davranışsal olarak ilişkili iyileştirmede önemli bir role sahiptir.
Çalışmanın sınırlamaları
Sınırlı süreden dolayı küçük bir örneklem büyüklüğü, bu çalışmanın en önemli sınırlamalarından biriydi. Dahası, özellikle egzersizlerin örnek üzerindeki bilişsel etkisi olan kekemelik yapmanın çeşitli yönlerini ölçmek için kaynakların uygun bir şekilde kullanılması mümkün olmamıştır.
SONUÇ
15 ila 28 yaş grubundaki bireylerin kekemeliği, konuşma terapisinin aerobik egzersizlerle eklektik yaklaşımı ile 7-14 yaş grubundaki gençlere göre daha iyi bir şekilde başarıldı. Ayrıca, AE'nin kekemelik yapan bireyler arasındaki ciddiyet seviyesini düşürmede de yardımcı olduğu sonucuna varılmıştır.
Yazarlar:
İllaylar Han , Irum Nawaz , ve Imran Amjad