3 yıl önce günlüğüme yazıp buraya yazmayı unuttuğum yazım.
Arkadaşlar Merhaba,
Arkadaşlar Merhaba,
Bayramda İstanbul’da iken Tatil ve insanların dışarıda olmasını fırsat bilerek, çok yakın başka bir kekeme arkadaşım Onur u “Hadi gel istanbulun en kalabalık yerlerinde voluntarily stuttering (Gönüllü kekemelik) yapalım diyerek buluşalım ve kekemelik tedavisindeki buzdağının altını eritici en keskin ilaç olacak egzersizleri yapalım dedik. Onur ile ilk olarak istanbul’da ilk açılan melodik konuşma merkezlerinde tanışmıştık. Sonra yıllarca kekemelik konusunda dert ortaklığımız devam etti. Başta duyarszılşatırmayı anlatayım diyecem ama onu başka bir makaleye bırakacağım. Şu an sadece yaşadığım şeyleri, insanların tepkisini ve bizim heleti ruhiyelerimizdeki fırtınalardan bahsetmek istiyorum. Kısa olarak duyarsızlaştırmadan bahsedecek olursam- Kekemelik aslında takılmamak, dışarıya karşı kekemeliğim görünüp utanmayayım, rezil olmayayayım baskısı ve yeni giridiğimiz bir ortama daha başta girerken “Burda kekelemem lazım deyip yaşadığın baskı ve kaygı sonucu düşünce dünyanda oluşturduğun sanal gerçekliğin reel gerçekliğe dönüşme halidir aslında. Gerçekleşen kehanet yani. Evrene yolladığın işaretlerin – secret misali - sonucu evrenin o işareti reel hayata dökmesi hadisesidir bir nevi. Bunu yenebilmek için de kekelememek için uğraşmamayayım kekelemek için uğraşayım. Paradoks durumun düz mantıkla lehine çevirme hadisesi aslında. Neyse bu kadar kısa açıklamadan sonra yaşadıklarımı anlatayım.
Onur ile Kadıköy de buluştuk. Kadıköy iyi bir tercih olur, biraz daha anlayışla karşılanırız çok reddedilmeyiz. Yoksa Bağcılar gibi kekemesavarların 
olduğu bir ilçede başlasanız bu işe vay halinize 
O yüzden bir insanın kekeme olmasının kalıcı hale gelmesinde de kekemelik terapisiyle ilgili iyileştirmeye vesile olmasında da çevre ve aile gerçekten çok etkili. Bu konuyu da başka yazılarda ele almak lazım aslında. Neyse devam edelim. Kadıköy beşiktaş iskelesinin önünde, metro duraklarının orada buluştuk Onur la. Etrafta insan seli. Zaten bayram. Hava da güzel. Fırsat bu fırsat. Öncesinde telefonla müşteri hizmetlerini falan arayarak biraz ısınalım dedik ve başladık superonline müşteri hizmetlerini aramaya “İsteyerek kekeliyoruz. Özellikle kelime başlarında 2-3 defalık tekrarlar yapıyoruz. Bir erkek müşteri hizmetleri temsilci çıktı. Başladık kekelemeye. Zaten hemen anladı kekeme olduğumu. Ben kulaklıkla konuşuyorum. Kulaklığın bir tanesini de arkadaşıma vererek beni dinlemesini sağladım. Birbirimizi motive etme adına iyi olması için. Karşıdaki müşteri hizmetleri temsilcisini göz göze kontak halinde olmadığın için aslında daha iyi ve bilerek kekemelik yapabiliyorsun. Gereçekten çok anlayışla karşılayarak, 2 dk lık bir muhabbet 5-6 dk olmak zorunda kaldı 
Ama tabii konuşurken easy stuttering yani kolay kekemelik yapıyoruz. Struggle veya tension halinde olan kekemelik değil. Zaten amaç ta bu. Neyse 15 dk bu şekilde aramalar yaptıktan sonra hadi gel insanlarla göz teması yaparak kekeleyelim dedik Ama ikimizde de başta tedirginlik ve çekingenlik var. Çünkü gerçekten zor bir hadise. Challenge yani. Neyse, Nasıl giriş yapacağımız ile ilgili Onur ile anlaştık ve başta gel beraber gidelim, ısınma turları adına Ve gözümüze birilerini kestirmeye çalışıyoruz. Sebep ne. Başta bizi kabul edip dinleyebilecek biri olsun diye. Baştaki başarısızlıklar motivasyonumuzu kırmasın diye yani. Geziniyoruz öyle. 10 dk 20 dk 30 dk. İkimiz dahi beraber gidemiyoruz. Neyse bankta oturan tek başına genç, sakallı bir arkadaşı gördüm. Gittim yanına Onur da yanımda, “ Me me merhaba, Be be ben kekemeyim” Tabi adam ilginç şekilde bakıyor. Belki hiçbir kekeme karşısına çakıp bu şekilde bir sunumla konuşmaya giriş yapmamıştır. Dikkatle beni dinliyor. Beni dikkatle dinlemesi bendeki motivasyonu daha da arttırdı. Devam ediyorum “ Kekemelikle alakalı olarak terapi alıyorum Terapimin bir parçası da dışarıda tanımadığım insanlara karşı birşeyler okumak, Size birkaç pasaj bir şey okuyabilir miyim dedim “ “ Karşı tarafa başta beni dilenci bir şey istyecek zannetti tabi çok normal, çünkü karşındaki insan kekeme ve dışarıda bazen özürlü damgası yiyen birisi. Ama aslı öyle değil. Bizler özürlü gibi davranmıyoruz orada. Sadece hece tekrarı yapıyoruz. Halkın biliçlenmesi adına da iyi bir askiyon olacaktı bu yapılan. Karşıdaki adam ne olduğunu anlamadan ürkek bir sesle “ Tabi” dedi. Aslında benim ürkmem lazım . Ama tam tersi oldu. Neyse ben başladım elimdeki çıktıdan birşeyler okumaya. Okuduğunuz şey önemli değil. Zaten anlaşılmıyor Önemli olan açıktan gönüllü olarak kekelemek, kekelemenin utanç verici bir durum olmadığını içselleştmek, karşı taraftan insani olarak bir farkın olmadığın zevkini tatmak ve karşı tarafa da bazı biliçlenme sinyalleri vermek. 2 dk ya yakın okuma yaptıktan sonra teşekkür ettik ve karşı tarafa söz verdik. “ Hocam bir şey yok bunda. Çok normal bir şey, bizden çok farkınız falan yok, gayet güzel bişey, umarım başarılı olursunuz dedi” ve ayrıldık. Sonrasında zabıta kulubesine gittik. 3 tane zabıta içerde otuyuror. Direk girdik, yine aynı giirş cümlesi ve gönüllü kekeleme hali. Adamlar çok babacan. Çok dikkatle bizi dinlediler. Konuşurken de kekeliyoruz. Bazen gerçek kekemelik geliyor. O zaman da kendimiz salıyoruz zaten. Neyse 2 -3 dk okuduk birşeyler. Adamlar “ Ya ilk defa böyle birşeyle karşılaşıyoruz. Çok hoşumuza gitti. Lütfen biraz daha okuyun “ diye ısrar ettiler. Biraz daha orada durduktan sonra çıktık. 2 güzel başlangıç adımlarından sonra devam edelim dedik. Yine gözümüze birilerini kestiriyoruz. Onur arkadaşım işin ileri boyutu olarak ayakta duran genç bir kıza yapacam dedi ve beraber gittik yanına, girişi o yaptı. Giriş yine aynı. Kız başta ne oluyoruz der gibi öyle baktı, tabi buyrun okuyun dedi ve başladı dinlemeye. Gerçekten kekemelik terapisi yaptığımız konusunda güven verdikten sonra dikattle ve göz temasını hiç kesmeden dinledi. Ben kıza dikkat ettim, ara ara gülümsüyordu Ama kesinlikle alaycı bir gülümseme değil. Hani derler ya kekemelik sempatiklik ti diye. Bence ondan.. Ama easy stuttering olan kekemelik çok sempatik geliyor dışarı. Neyse ona da te te te teşekkür ettikten sonra yolumuza devam ettik. Şimdi ilk refuse (reddedilme) geliyor. Parkın ortasında oturan 2 tane yaşı ileri bayanın yanına gittim. Klişe girişi yaptıktan sonra kadın direk doktora git biz doktormuyuz deyip daha tam sözümü dinlemeden lafımı kesti. Ben zaten karşısında kekeliyorum. Neyse bu ego ve yobaz örneği arka planda bırakıp yolumuza devam ettik. Sonra köşede oturan 1 i genç biri yaşı ileri amca. Amca içiyor. Genç de onunla sohbet ediyor. Neyse gittim. Koyu bir sohbet. Tabi kekeleyerek. Teşekkürlerle ayrıldıktan sonra, kavşağın ortasında oturan genç bir adamın yanına gittim. Adam biraz düşünceli olduğu belliydi. Yanında bira şişesi vardı. Ama seviyeli bir genç olduğu belliydi. Ayyaş değil yani. Klasik klişeden sonra, “Şu anda sadece dinlenmek istiyorum” deyip elimi sıktı ve kibarca söyledi. Biz de te te şekkrler deyip ayrıldık. Sonrasında vapurun karşısında bekleyen bankta oturan bir kızın yanına gittik. Ben annemi bekliyorum vapurda, şimdi gidecem deyip kibarca reddetti. Neyse problem değil deeyip devam ettik. Sonra ayrılıp daha fazla kişiyle tek başımıza konuşalım deyip devame ettik. Bu şekilde devam etti. Dikkat çeken örnekleri hatırlamaya çalışıyorum. Özellikle bayan arkadaşların birçoğu dikaktle bizi dinledi. Veya genç kalite görünen erkek arkadaşlar. Onur 3 tane bayanın olduğu bir banka gitti. Başladı kekelemeye. Ben uzaktan izliyorum. Gereçekten çok iyi bir karşılama ve duyarlı bir uğurlama. Sonrasında bu şeklde gün içinde en az 20 veya belki daha fazla kişiye gittik. Şimdi tüm örnekleri hatırlyamadaıüım için dikkat çekenleri anlatmaya çalıştım. Bir tane gencin yanına gittim. Adam da izbandud gibi. Karizma olduğu belli. Yuvarlak çerçeve gözlükler. Direk klişe girişten sonra adama baktım sürekli gözlerimin içine bakıyor. Ben de gözlerinin gözlerine bakıyorum ama gözünde gözlükleri olduğu için haliyle gözlüklerine bakıyorum. İşin ilginci gözlüklerinden kendimi görüyorum hem başkasının gözüyle hem de kendi gözümle kekemeliğimi görüyorum. Ooo süper bir şey oldu gerçekten. Neyse başka var mı diye düşünüyorum. Bir kızın yanına gittim. Cidden kekeledim, çıkmıyor yani. Bildiğiniz blok oluştu. Kız dedi ki, biz seni yormayalım. Yine bir reject yedikten sonra başka bir 2 kızın yanına gittik. İyi bir karşılama ve uzunca bir sohbet. Bizi bekliyorlar sanki 2 satır şey konuşmak için. Tabi bilerek kekeliyoruz. Sonra bitirmek için izin isterken ya isterseniz biraz daha okuyun. Bizim de şu akrabamızda kekemelik var, nasıl düzleri falan derken, gerçekten çok dolu ve faydalı bir sohbet oldu. Daha buna benzer birçok olay. Aklıma gelenleri yazdım. Gün bu şekilde tatlı yorgunlukla biterken bizler metro yollarını gözlüyorduk. Tabi gönüllü kekemeliğe alışınca insan hızını alamıyor, metroda, bakkala giderken, yol sorarken de kekemeliğinden utanmadan, çatır çatır büyük biir hazla kekeleyebiliyor. Neyse günümüz böyle geçti. :Yarın da aynısını yapalım deyip Onur ile ayrıldık. Sonuç olarak şunu söylemeliyim ki gittiğimiz kişilerdne belki yüzde 5 lik bir kısmı zamanımız yok ve daha az bir kısmı yanlış anlamayla red etmiştir. Ama yüzde 95 lik bir kısım gerçekten bizleri dinledi ve sabır gösterdiler.. Tabi nasıl kekelediğin de önemli
olduğu bir ilçede başlasanız bu işe vay halinize O yüzden bir insanın kekeme olmasının kalıcı hale gelmesinde de kekemelik terapisiyle ilgili iyileştirmeye vesile olmasında da çevre ve aile gerçekten çok etkili. Bu konuyu da başka yazılarda ele almak lazım aslında. Neyse devam edelim. Kadıköy beşiktaş iskelesinin önünde, metro duraklarının orada buluştuk Onur la. Etrafta insan seli. Zaten bayram. Hava da güzel. Fırsat bu fırsat. Öncesinde telefonla müşteri hizmetlerini falan arayarak biraz ısınalım dedik ve başladık superonline müşteri hizmetlerini aramaya “İsteyerek kekeliyoruz. Özellikle kelime başlarında 2-3 defalık tekrarlar yapıyoruz. Bir erkek müşteri hizmetleri temsilci çıktı. Başladık kekelemeye. Zaten hemen anladı kekeme olduğumu. Ben kulaklıkla konuşuyorum. Kulaklığın bir tanesini de arkadaşıma vererek beni dinlemesini sağladım. Birbirimizi motive etme adına iyi olması için. Karşıdaki müşteri hizmetleri temsilcisini göz göze kontak halinde olmadığın için aslında daha iyi ve bilerek kekemelik yapabiliyorsun. Gereçekten çok anlayışla karşılayarak, 2 dk lık bir muhabbet 5-6 dk olmak zorunda kaldı Ama tabii konuşurken easy stuttering yani kolay kekemelik yapıyoruz. Struggle veya tension halinde olan kekemelik değil. Zaten amaç ta bu. Neyse 15 dk bu şekilde aramalar yaptıktan sonra hadi gel insanlarla göz teması yaparak kekeleyelim dedik Ama ikimizde de başta tedirginlik ve çekingenlik var. Çünkü gerçekten zor bir hadise. Challenge yani. Neyse, Nasıl giriş yapacağımız ile ilgili Onur ile anlaştık ve başta gel beraber gidelim, ısınma turları adına Ve gözümüze birilerini kestirmeye çalışıyoruz. Sebep ne. Başta bizi kabul edip dinleyebilecek biri olsun diye. Baştaki başarısızlıklar motivasyonumuzu kırmasın diye yani. Geziniyoruz öyle. 10 dk 20 dk 30 dk. İkimiz dahi beraber gidemiyoruz. Neyse bankta oturan tek başına genç, sakallı bir arkadaşı gördüm. Gittim yanına Onur da yanımda, “ Me me merhaba, Be be ben kekemeyim” Tabi adam ilginç şekilde bakıyor. Belki hiçbir kekeme karşısına çakıp bu şekilde bir sunumla konuşmaya giriş yapmamıştır. Dikkatle beni dinliyor. Beni dikkatle dinlemesi bendeki motivasyonu daha da arttırdı. Devam ediyorum “ Kekemelikle alakalı olarak terapi alıyorum Terapimin bir parçası da dışarıda tanımadığım insanlara karşı birşeyler okumak, Size birkaç pasaj bir şey okuyabilir miyim dedim “ “ Karşı tarafa başta beni dilenci bir şey istyecek zannetti tabi çok normal, çünkü karşındaki insan kekeme ve dışarıda bazen özürlü damgası yiyen birisi. Ama aslı öyle değil. Bizler özürlü gibi davranmıyoruz orada. Sadece hece tekrarı yapıyoruz. Halkın biliçlenmesi adına da iyi bir askiyon olacaktı bu yapılan. Karşıdaki adam ne olduğunu anlamadan ürkek bir sesle “ Tabi” dedi. Aslında benim ürkmem lazım . Ama tam tersi oldu. Neyse ben başladım elimdeki çıktıdan birşeyler okumaya. Okuduğunuz şey önemli değil. Zaten anlaşılmıyor Önemli olan açıktan gönüllü olarak kekelemek, kekelemenin utanç verici bir durum olmadığını içselleştmek, karşı taraftan insani olarak bir farkın olmadığın zevkini tatmak ve karşı tarafa da bazı biliçlenme sinyalleri vermek. 2 dk ya yakın okuma yaptıktan sonra teşekkür ettik ve karşı tarafa söz verdik. “ Hocam bir şey yok bunda. Çok normal bir şey, bizden çok farkınız falan yok, gayet güzel bişey, umarım başarılı olursunuz dedi” ve ayrıldık. Sonrasında zabıta kulubesine gittik. 3 tane zabıta içerde otuyuror. Direk girdik, yine aynı giirş cümlesi ve gönüllü kekeleme hali. Adamlar çok babacan. Çok dikkatle bizi dinlediler. Konuşurken de kekeliyoruz. Bazen gerçek kekemelik geliyor. O zaman da kendimiz salıyoruz zaten. Neyse 2 -3 dk okuduk birşeyler. Adamlar “ Ya ilk defa böyle birşeyle karşılaşıyoruz. Çok hoşumuza gitti. Lütfen biraz daha okuyun “ diye ısrar ettiler. Biraz daha orada durduktan sonra çıktık. 2 güzel başlangıç adımlarından sonra devam edelim dedik. Yine gözümüze birilerini kestiriyoruz. Onur arkadaşım işin ileri boyutu olarak ayakta duran genç bir kıza yapacam dedi ve beraber gittik yanına, girişi o yaptı. Giriş yine aynı. Kız başta ne oluyoruz der gibi öyle baktı, tabi buyrun okuyun dedi ve başladı dinlemeye. Gerçekten kekemelik terapisi yaptığımız konusunda güven verdikten sonra dikattle ve göz temasını hiç kesmeden dinledi. Ben kıza dikkat ettim, ara ara gülümsüyordu Ama kesinlikle alaycı bir gülümseme değil. Hani derler ya kekemelik sempatiklik ti diye. Bence ondan.. Ama easy stuttering olan kekemelik çok sempatik geliyor dışarı. Neyse ona da te te te teşekkür ettikten sonra yolumuza devam ettik. Şimdi ilk refuse (reddedilme) geliyor. Parkın ortasında oturan 2 tane yaşı ileri bayanın yanına gittim. Klişe girişi yaptıktan sonra kadın direk doktora git biz doktormuyuz deyip daha tam sözümü dinlemeden lafımı kesti. Ben zaten karşısında kekeliyorum. Neyse bu ego ve yobaz örneği arka planda bırakıp yolumuza devam ettik. Sonra köşede oturan 1 i genç biri yaşı ileri amca. Amca içiyor. Genç de onunla sohbet ediyor. Neyse gittim. Koyu bir sohbet. Tabi kekeleyerek. Teşekkürlerle ayrıldıktan sonra, kavşağın ortasında oturan genç bir adamın yanına gittim. Adam biraz düşünceli olduğu belliydi. Yanında bira şişesi vardı. Ama seviyeli bir genç olduğu belliydi. Ayyaş değil yani. Klasik klişeden sonra, “Şu anda sadece dinlenmek istiyorum” deyip elimi sıktı ve kibarca söyledi. Biz de te te şekkrler deyip ayrıldık. Sonrasında vapurun karşısında bekleyen bankta oturan bir kızın yanına gittik. Ben annemi bekliyorum vapurda, şimdi gidecem deyip kibarca reddetti. Neyse problem değil deeyip devam ettik. Sonra ayrılıp daha fazla kişiyle tek başımıza konuşalım deyip devame ettik. Bu şekilde devam etti. Dikkat çeken örnekleri hatırlamaya çalışıyorum. Özellikle bayan arkadaşların birçoğu dikaktle bizi dinledi. Veya genç kalite görünen erkek arkadaşlar. Onur 3 tane bayanın olduğu bir banka gitti. Başladı kekelemeye. Ben uzaktan izliyorum. Gereçekten çok iyi bir karşılama ve duyarlı bir uğurlama. Sonrasında bu şeklde gün içinde en az 20 veya belki daha fazla kişiye gittik. Şimdi tüm örnekleri hatırlyamadaıüım için dikkat çekenleri anlatmaya çalıştım. Bir tane gencin yanına gittim. Adam da izbandud gibi. Karizma olduğu belli. Yuvarlak çerçeve gözlükler. Direk klişe girişten sonra adama baktım sürekli gözlerimin içine bakıyor. Ben de gözlerinin gözlerine bakıyorum ama gözünde gözlükleri olduğu için haliyle gözlüklerine bakıyorum. İşin ilginci gözlüklerinden kendimi görüyorum hem başkasının gözüyle hem de kendi gözümle kekemeliğimi görüyorum. Ooo süper bir şey oldu gerçekten. Neyse başka var mı diye düşünüyorum. Bir kızın yanına gittim. Cidden kekeledim, çıkmıyor yani. Bildiğiniz blok oluştu. Kız dedi ki, biz seni yormayalım. Yine bir reject yedikten sonra başka bir 2 kızın yanına gittik. İyi bir karşılama ve uzunca bir sohbet. Bizi bekliyorlar sanki 2 satır şey konuşmak için. Tabi bilerek kekeliyoruz. Sonra bitirmek için izin isterken ya isterseniz biraz daha okuyun. Bizim de şu akrabamızda kekemelik var, nasıl düzleri falan derken, gerçekten çok dolu ve faydalı bir sohbet oldu. Daha buna benzer birçok olay. Aklıma gelenleri yazdım. Gün bu şekilde tatlı yorgunlukla biterken bizler metro yollarını gözlüyorduk. Tabi gönüllü kekemeliğe alışınca insan hızını alamıyor, metroda, bakkala giderken, yol sorarken de kekemeliğinden utanmadan, çatır çatır büyük biir hazla kekeleyebiliyor. Neyse günümüz böyle geçti. :Yarın da aynısını yapalım deyip Onur ile ayrıldık. Sonuç olarak şunu söylemeliyim ki gittiğimiz kişilerdne belki yüzde 5 lik bir kısmı zamanımız yok ve daha az bir kısmı yanlış anlamayla red etmiştir. Ama yüzde 95 lik bir kısım gerçekten bizleri dinledi ve sabır gösterdiler.. Tabi nasıl kekelediğin de önemli