Merhabalar,kekemelik kimine göre bir lütuf kimine göre bir baş belası..bazen geceleri yatagimiza yattığımizda göz yaşlarımizin sebebi bazense ağzımizdan çıkacak kötü söz ve cümlelerin yegane engelleyici...kısacası kekemeligin tanımlamak ve anlatmak hep bir muamma..uzun zamandır bununla boğuşuyorum düzelme istediğim düzeyde olmadı ama sorun çalışma yöntemimdeymis meğer hep işin mekanik kısmına bakıyor düzgün nefes alırsam dil ve diğer konuşma kaslarıni geliştirirsem düzelir zannederken asıl sorun zihindeki tabuları yıkmakmis..son birkaç aydır buna yoğunlaştim..simdi yıllarca alamadıgim mesafeleti birkaç ayda aldığımı söyleyebilirim..ama her şey gibi bunda da tam muvaffak olmaz zor bir taşı kaldırdıginjzda altında başka bit sorun daha çıkabiliyor..ezcümle yaşadığım bloklardan eski konuşma ritmime dönmem zor oluyor,blok yaşadıktan sonra neredeyse bütün gün kekemelik devam ediyor..ertesi günse gayet akıcı konuşabiliyorum..sebebini bulamadim,yorumlarinizi ve cevaplarınizi bekliyorum..teşekkür ederim

Sebebi 1 kere takilinca kafanda buyutuyorsun aynisi bendede var 1 kere takilirsam gun boyu motivasyonum moralim herşey duşuyor ve bu direk konuşmama etkiliyor bunu yenmenin tek yolu uzerine gidip surekli sosyalleşmek ve zamanin akişina birakmak diye dusunuyorum

(26/03/2017, 15:35)vursace yazdı: Merhabalar,kekemelik kimine göre bir lütuf kimine göre bir baş belası..

Merhaba Vursace,
kekemeliğin bir lütuf olduğunu düşünen kimseyi tanımıyorum. Ama kendimi referans olarak göstererek şunu söyleyebilirim: ben artık kekeme olduğumdan dolayı kahrolmuyorum. Başarılı geçen hayatımı gözden geçirdiğimde kekemeliğin sürekli beni doğru yolda tutan ve ulaşmak istediğim hedefleri belirleyen unsur olduğunu farkettim. O yüzden de kekemeliğimle barışığım. Eminim ki kekemelik olmasaydı hayatımın başarılı geçmesinde belirleyici bir rol oynayan birçok şeyi yapmazdım.

(26/03/2017, 15:35)vursace yazdı: ...ezcümle yaşadığım bloklardan eski konuşma ritmime dönmem zor oluyor,blok yaşadıktan sonra neredeyse bütün gün kekemelik devam ediyor..ertesi günse gayet akıcı konuşabiliyorum..sebebini bulamadim,yorumlarinizi ve cevaplarınizi bekliyorum..teşekkür ederim

Bu bağlamda içindeki his ve tavır önemli. Yani kekemeliği ne olarak gördüğün. Kekemelikten korkuyorsan zordur. Kekemeliği senin insan olarak değerini hiçbir şekilde azaltmayan, sadece konuşurken senin işine müdahale eden bir gerçek olarak algılıyorsan daha iyi bir yoldasın.
Yaşamış olduğun bir blok kekemelik korkusunun geri dönmesine yol açarsa yeterince duyarsızlaşmamışsın demektir. Her bir bloktan sonra aynı duygusal dengenin yeniden oluşması lazım ki bildiğin teknikleri devreye sokabilesin.

Ben de hatırlıyorum: bir defa takılırsam öyle devam eder diye biliyordum ve o yüzden ilk takılmadan korkuyordum. Bunun tek çaresi kekemeliği umursamamak. Dinleyicinin tuhaf veya şaşkın bakışlarına karşılık en kötü ihtimal kısa bir açıklama yapmak: Kekemeliğim tuttu... Oluyor böyle şeyler.

Genellikle hoşgörüyle karşılarlar.
Sana taşlı yolunda başarılar dilerim
Petra