Soru #1: Kekeleyen kişilerde dopamin neden artar/azalır?
Cevap
Araştırmaya göre, kekeleyen kişilerin kekelemeye neden olan farklı tetikleyicileri vardır.
Tetikleyiciler, örneğin:
kekemeliği, iletişim başarısızlığını veya olumsuz dinleyici tepkilerini öngörmek veya algılamak ya da kontrol kaybı hissetmek
Bu tetikleyici (beklenti gibi) başlangıçta şunlara neden olacaktır:
(1) sinaptik dopaminde bir artışa ve ardından
(2) bu beklentiyi cezalandırıcı olarak algılarsak, sinaptik dopaminde bir azalmaya neden olur, bu da beklenen cezaya yönelik yaklaşma davranışlarını engeller, kekemelik üretmemize neden olur ve sonuçta teşvik edici öğrenmede bir bozulma meydana gelir.
Algılanan beklenti şu sonuçlara yol açar:
konuşma planlarının "sinyal-gürültü oranında" azalma
duyarlılıkta genel bir artış
dinleyicilerden daha olumsuz tepkiler aldıklarını fark etmeleri
serbest bırakma eşiğinde bir artış
konuşma planının daha az uygun olduğunu ve daha fazla hata içerdiğini algılama
sinaptik dopamindeki artışların daha ödüllendirici (zevkli) ve dopamindeki düşüşlerin daha cezalandırıcı olması için duyarlılıkta bir artış
ve sonra PWS planlanmış kelimeleri uygulayamadıklarını fark eder (diğer adıyla kekemelik).
Dolayısıyla, kekemelik, iletişim başarısızlığı algısı veya beklentisi ile ortaya çıkan sinaptik dopamindeki fazik azalmaların doğrudan bir sonucu olarak ortaya çıkar.
Soru #2: Bir kekemelik tetikleyicisi yaşarken dopamin seviyelerindeki herhangi bir değişikliği doğal olarak nasıl önleyebiliriz?
Cevap
Adım 1:
Birçok tepkinizi ve yanıtınızı, özellikle algılanabilir akıcı konuşmada tepki ve yanıtların varlığını tanımlayın ve analiz edin. Bir PWS'de(kekeme kişi) algılanabilir akıcı konuşma, kekemeliğe karşı tepki ve yanıtların yokluğuna eşit değildir.
Adım 2:
Bu tür davranışların, konuşma üretim aşamasındaki motor planlamayı etkileyen öngörülü tepkileri ve yanıtları temsil edebileceğini veya harici artikülasyon zamanlaması veya başlangıcını denediğini kabul edin (diğer bir deyişle onaylayın)
3. Adım
Kekemeliğin içsel olarak farkına varılmasına yönelik öngörülü tepkilerinizi ve yanıtlarınızı yansıtın - bu tepkiler hafif olsa bile önemli bir iç çatışmayı temsil edebilir
Kekemelikte motor planlama hakkında daha iyi bir anlayış kazanma (bkz. bilimsel modeller: dilsel-sembolik planlama, motor planlama, motor programlama ve yürütme)
Eğer kekemelik bekliyorsanız:
konuşma planlarının "sinyal-gürültü oranını" artırın
duyarlılıkta azalma
Beklentinin dinleyicilerden daha olumsuz tepkiler almasına yol açtığını düşünmeyin
beklentiyi serbest bırakma eşiğindeki bir artışla ilişkilendirmeyin
konuşma planının daha uygun olduğunu ve daha az hata içerdiğini algılamak
sinaptik dopamindeki artışların daha az ödüllendirici (zevkli) ve düşüşlerin daha az cezalandırıcı olması için duyarlılıkta azalma
Önemli bir not, ses gerginliği sesin gergin çıkmasına neden olur ve bu durum dinleyici tarafından endişeli, güvensiz, korkulu ya da buna benzer bir şey olduğumuz şeklinde yorumlanabilir. Bu durumda dinleyici bize olumsuz yanıt verebilir, çünkü ses tonumuzu itici bulur. Kendimizden emin görünmeye ya da dinleyiciyi etkilemeye çalışıyorsak bu bizim için büyük bir sorun olabilir - bu durumda kendi gergin sesimizi olumsuz yorumlamamız muhtemeldir - çünkü iletmeye çalıştığımız kendinden emin imaja uymaz. Bu, özellikle egomuz ve öz saygımız konuştuğumuz insanlara ne kadar özgüvenli bir şekilde yaklaşabildiğimize bağlıysa bizim için bir sorundur. Bu gibi durumlarda, performansımıza (ya da beklenen performansımıza) ilişkin kendi olumsuz değerlendirmelerimiz, sinaptik dopaminde fazik bir düşüş gibi nöral bozukluklara ve bloke olmaya yol açar.
Ses gerilimini değerlendirme şeklimiz kelimeden kelimeye farklılık gösterebilir. Örneğin, belirli kelimeleri söylerken kendimizden emin görünmenin önemli olduğunu ancak diğer kelimeleri söylerken önemli olmadığını düşünebiliriz. Korkulan bazı kelimelerin telaffuzunun zor olduğuna kendimizi tekrar tekrar ikna edebiliriz. Bu hikaye anlatımı, o sesin söylenmesinin zor olduğuna dair inancımızı haklı çıkarır ve bu bize mantıklı gelirse, bu hikaye ile korkulan ses arasında bir ilişki kurmaya başlarız.
Sonuç:
Tüm bu çevresel veya psikolojik faktörler - duygusal, bilişsel ve dilsel talepler ve beklentiler gibi iç çatışmayı tetikleyerek - konuşma motor programlarının başlatılmasını bozar (Guenther'in açıklaması) - daha sonra sinaptik dopamin salınımında bir azalmaya yol açar, bu da kortiko-bazal ganglion-talamo-kortikal döngünün sinirsel yollarının aktivasyonunun bozulmasına neden olur ve sonra kekeleriz. Tetikleyicileri konuşma planlarını engellemekten/başlatmaktan kurtararak ya da bağlantıyı keserek dopamin sorununu çözebiliriz. Son olarak, kontrol kaybı hissine karşı tahammülsüzlüğü ele alarak.
-Dopaminin etkileri yaygındır ve bir dizi gönüllü ve doğuştan gelen davranışın modülasyonunu içerir. Beyindeki dopamin seviyelerinin dikkatli bir şekilde düzenlenmesi ve modülasyonu, motor davranışların, özellikle konuşma ve diğer seslendirme türlerinin düzgün bir şekilde yürütülmesi için zorunludur.
Reddit - Little_Acanthaceae87
Cevap
Araştırmaya göre, kekeleyen kişilerin kekelemeye neden olan farklı tetikleyicileri vardır.
Tetikleyiciler, örneğin:
kekemeliği, iletişim başarısızlığını veya olumsuz dinleyici tepkilerini öngörmek veya algılamak ya da kontrol kaybı hissetmek
Bu tetikleyici (beklenti gibi) başlangıçta şunlara neden olacaktır:
(1) sinaptik dopaminde bir artışa ve ardından
(2) bu beklentiyi cezalandırıcı olarak algılarsak, sinaptik dopaminde bir azalmaya neden olur, bu da beklenen cezaya yönelik yaklaşma davranışlarını engeller, kekemelik üretmemize neden olur ve sonuçta teşvik edici öğrenmede bir bozulma meydana gelir.
Algılanan beklenti şu sonuçlara yol açar:
konuşma planlarının "sinyal-gürültü oranında" azalma
duyarlılıkta genel bir artış
dinleyicilerden daha olumsuz tepkiler aldıklarını fark etmeleri
serbest bırakma eşiğinde bir artış
konuşma planının daha az uygun olduğunu ve daha fazla hata içerdiğini algılama
sinaptik dopamindeki artışların daha ödüllendirici (zevkli) ve dopamindeki düşüşlerin daha cezalandırıcı olması için duyarlılıkta bir artış
ve sonra PWS planlanmış kelimeleri uygulayamadıklarını fark eder (diğer adıyla kekemelik).
Dolayısıyla, kekemelik, iletişim başarısızlığı algısı veya beklentisi ile ortaya çıkan sinaptik dopamindeki fazik azalmaların doğrudan bir sonucu olarak ortaya çıkar.
Soru #2: Bir kekemelik tetikleyicisi yaşarken dopamin seviyelerindeki herhangi bir değişikliği doğal olarak nasıl önleyebiliriz?
Cevap
Adım 1:
Birçok tepkinizi ve yanıtınızı, özellikle algılanabilir akıcı konuşmada tepki ve yanıtların varlığını tanımlayın ve analiz edin. Bir PWS'de(kekeme kişi) algılanabilir akıcı konuşma, kekemeliğe karşı tepki ve yanıtların yokluğuna eşit değildir.
Adım 2:
Bu tür davranışların, konuşma üretim aşamasındaki motor planlamayı etkileyen öngörülü tepkileri ve yanıtları temsil edebileceğini veya harici artikülasyon zamanlaması veya başlangıcını denediğini kabul edin (diğer bir deyişle onaylayın)
3. Adım
Kekemeliğin içsel olarak farkına varılmasına yönelik öngörülü tepkilerinizi ve yanıtlarınızı yansıtın - bu tepkiler hafif olsa bile önemli bir iç çatışmayı temsil edebilir
Kekemelikte motor planlama hakkında daha iyi bir anlayış kazanma (bkz. bilimsel modeller: dilsel-sembolik planlama, motor planlama, motor programlama ve yürütme)
Eğer kekemelik bekliyorsanız:
konuşma planlarının "sinyal-gürültü oranını" artırın
duyarlılıkta azalma
Beklentinin dinleyicilerden daha olumsuz tepkiler almasına yol açtığını düşünmeyin
beklentiyi serbest bırakma eşiğindeki bir artışla ilişkilendirmeyin
konuşma planının daha uygun olduğunu ve daha az hata içerdiğini algılamak
sinaptik dopamindeki artışların daha az ödüllendirici (zevkli) ve düşüşlerin daha az cezalandırıcı olması için duyarlılıkta azalma
Önemli bir not, ses gerginliği sesin gergin çıkmasına neden olur ve bu durum dinleyici tarafından endişeli, güvensiz, korkulu ya da buna benzer bir şey olduğumuz şeklinde yorumlanabilir. Bu durumda dinleyici bize olumsuz yanıt verebilir, çünkü ses tonumuzu itici bulur. Kendimizden emin görünmeye ya da dinleyiciyi etkilemeye çalışıyorsak bu bizim için büyük bir sorun olabilir - bu durumda kendi gergin sesimizi olumsuz yorumlamamız muhtemeldir - çünkü iletmeye çalıştığımız kendinden emin imaja uymaz. Bu, özellikle egomuz ve öz saygımız konuştuğumuz insanlara ne kadar özgüvenli bir şekilde yaklaşabildiğimize bağlıysa bizim için bir sorundur. Bu gibi durumlarda, performansımıza (ya da beklenen performansımıza) ilişkin kendi olumsuz değerlendirmelerimiz, sinaptik dopaminde fazik bir düşüş gibi nöral bozukluklara ve bloke olmaya yol açar.
Ses gerilimini değerlendirme şeklimiz kelimeden kelimeye farklılık gösterebilir. Örneğin, belirli kelimeleri söylerken kendimizden emin görünmenin önemli olduğunu ancak diğer kelimeleri söylerken önemli olmadığını düşünebiliriz. Korkulan bazı kelimelerin telaffuzunun zor olduğuna kendimizi tekrar tekrar ikna edebiliriz. Bu hikaye anlatımı, o sesin söylenmesinin zor olduğuna dair inancımızı haklı çıkarır ve bu bize mantıklı gelirse, bu hikaye ile korkulan ses arasında bir ilişki kurmaya başlarız.
Sonuç:
Tüm bu çevresel veya psikolojik faktörler - duygusal, bilişsel ve dilsel talepler ve beklentiler gibi iç çatışmayı tetikleyerek - konuşma motor programlarının başlatılmasını bozar (Guenther'in açıklaması) - daha sonra sinaptik dopamin salınımında bir azalmaya yol açar, bu da kortiko-bazal ganglion-talamo-kortikal döngünün sinirsel yollarının aktivasyonunun bozulmasına neden olur ve sonra kekeleriz. Tetikleyicileri konuşma planlarını engellemekten/başlatmaktan kurtararak ya da bağlantıyı keserek dopamin sorununu çözebiliriz. Son olarak, kontrol kaybı hissine karşı tahammülsüzlüğü ele alarak.
-Dopaminin etkileri yaygındır ve bir dizi gönüllü ve doğuştan gelen davranışın modülasyonunu içerir. Beyindeki dopamin seviyelerinin dikkatli bir şekilde düzenlenmesi ve modülasyonu, motor davranışların, özellikle konuşma ve diğer seslendirme türlerinin düzgün bir şekilde yürütülmesi için zorunludur.
Reddit - Little_Acanthaceae87