Merhaba arkadaşlar,
feys grubumuzda bir arkadaş şu soruyu sormuştu:

Alıntı:Kekemeliği yenmek, kontrol altına almak vs. Kekemliğin şifresi oldugunu düşündüğünüz temel 3 kural nedir? Ercn Ersln ve Petra Sasmaz 3 temel kural sizce nedir varsa.herkes adına soruyorum eminim merak eden vardır

Feyste cevaplar kısa süre içinde kaybolduğu için arkadaşları bu soruyu burada cevaplamaya davet ediyorum.
Başta şunu belirteyim:
Herkesin cevabı farklı olabilir, herkes kendisine yarayan yöntemi tanıtabilir. Saygı duymak gerekir.

Ben kendi çözüm yolumu izah ederken bizzat kendim bulduğum ama daha sonra etkin bir terapi programında aynısının uygulandığını öğrendiğim yöntemlerdir.

1. Kabullenme + Özgüven
   Ben kekemeyim, bunu herkes bilebilir. İnsanların beni yanlış algılaması gibi bir durum olursa kekemeliğimi açıklarım. Utanmadan, boyun eğmeden çünkü kekemelik utanılacak bir şey değil, benim ufak bir özelliğimdir ve benim kekemeliğin dışında daha birçok değerli özelliklerim var. Bunu süreki aklıma getirir, iyice içselleştiririm. Bunun sonucunda zihinde bir nevi devrim olur, artık ne ben kekemeliği bir suç olarak görürüm ne de başkasının bana suçlarcasına bakmasına izin veririm. Bana tuhaf bakan veya laf söyleyen olursa kendi silahlarıyla yenerim. Örneğin gülen olursa 'Hayrola, topal adama da mı gülüyorsunuz?' derim. 'Bir kekemeye gülünür mü? Ayıp değil mi?' Kaç sefer uyguladıysam millet utanarak bin kere özür dilemiştir.
   
2. Yüzleşerek kekemelikle oynama
   Eskiden bir yüz karası olarak algıladığım kekemeliğimle yüzleşirken öncelikle yaşadığım olağan dışı durumları (kekemelik olaylarını) iki soru ışığında değerlendirmem lazım. Kekemeliğin neresi kaçınılmaz, neresi el yapımı yani benim reaksiyonum.
   Bunu da kekemeliğimi izleyici pozisyonundan (kendi kendimi kamerayla çekerek) değerlendirerek, takılmalara gösterdiğim reaksiyonları bilinçli olarak değiştirerek yapabilirim. Örneğin yapay ama hafif, eforsuz bir kekemelik gösterebilirim. (Bunu yaparken olası negatif reaksiyonlara karşı kendimi duyarsızlaştırmış da olurum).
   Veya takılırken kafayı sağa çevirdiğimi fark edersem bunu BEN yapıyorum. Neden bunu yapıyorum? Çünkü bir zamanlar bu bana takılmayı aşmamda yardımcı oluyordu. Şimdi ise bir alışkanlıktan başka birşey değil, hiçbir işlevi yoktur. Ama dinleyiciyi şaşırtıyor. Bu alışkanlığı değiştirmek için yerine başka bir alışkanlık geliştirebilirim. Her kafayı sağa çevirdiğimi fark ettiğimde konuşma niyetinden vaz geçebilir, muhatabımın gözünün içine bakabilirim. Ondan sonra da göz temasını kesmeden yeniden konuşmaya başlayabilirim.
   
3. Modifikasyon tekniklerini uygulamak
   Gönüllü kekemelik aslında bu süreç içerisinde sadece bir aşamadır. Bize gereksiz alışkanlıklardan (tiklerden filan) kurtulmamızda destek oluyor ve duygularımızın dengelenmesine yol açıyor. Zaten (isteyerek, kendi irademle) kekeleyeceksem daha gizlenecek ne var?
   Kekemeliğimize karşı beslediğimiz negatif duygulardan kurtulduktan sonra artık her türlü (terapist desteğinde öğrenilen veya kendimizin bulduğu) modifikasyon teknikleri uygulayabiliriz. Birçok kekeme durup yeniden nefes alarak bile bloktan çıkabilir. Bazıları ise kötü takılıyor, pull-out tekniğiyle kendini kurtarmasını öğreniyor.

En sonunda bu basamakları tek tek tırmandıktan sonra kendi yolunu kendin bulabilirsin. TEK doğru yoktur. Birçok doğru vardır, tercih senin!
Selamlar
Petra

Teşekkür ederim

Aynen petra abla.Önce kabullenme duyarsızlaşma sonrasında modifikasyon.

GT-I9301Q cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi