Yaşamak bir konuşma bloğunu veya kekeme teklediği kişi ayrılmış hissediyor şeydir. Kontrollerinin dışındaki bir unsur konuşma bloklarına / kekemelerine neden oluyormuş gibi hissediyor… makul bir açıklama, bir bireyin ne zaman bloklanacağını ve ne zaman bir kişinin bloklamadığını (konuşmaların aktığını) belirleyen bilinçaltı bir formül olduğu yönündedir.

Bu bilinçaltı formüle katkıda bulunacak gibi görünen bazı faktörler şunlardır:

1. Korku / kaygı düzeyi
   
   
2. Konuşurken dikkatin nelere odaklandığı
   
   
3. Zorunlu olanın, iyi konuştukları ve kekemedikleri olduğuna nasıl inanılır?
   
   
4. Vücudu ne kadar tahrik / heyecanlı / endişeli
   
   
5. Kekemelik ile ilgili temel inançlar neler? ”
   

Giriş

Kekemelik, konuşmayı içeren gözlemlenebilir bir davranış olduğu için, onu anlama ve onu tedavi etme konusundaki dikkatin konuşmaya odaklanması mantıklıdır. Kekemeliğin konuşmayla ilgili bir sorun olduğu büyük ölçüde kabul edildi (anlaşılır şekilde öyle).
Ancak, konuşmayı içermeyen, kekemelikle çarpıcı şekilde aynı olan kekemelik benzeri davranışlar olduğunu öğrendiyseniz?
Akıcı bir şekilde pratik vuruşlar yapabilen golfçüler olduğunu, ancak topa gerçekten vurmak için adım attıklarında, golf vuruşlarında sadece yarı yolda kalabileceklerini ve daha sonra donabileceklerini veya sarsabileceklerini öğrendiyseniz? Bu, yalnızken daha akıcı bir şekilde konuşarak tıngırdayan insanlara benzemiyor mu?

Beyzbol atıcılarına, dart atıcılarına, kriket oyuncularına, basketbolculara, bilardo oyuncularına ve listeye benzer kekemelik benzeri davranışlar olursa ne olur? Ya “penmanship kekemelik” vakaları olduğunu öğrendiyseniz? Tüm bu faaliyetlerde bireyler, tıpkı konuşmaya çalışanlar gibi vücutlarının amaçlanan hareketleri üzerinde tuhaf bir kontrol kaybı yaşarlarsa?
Ya yukarıdakilerin hepsinin doğru olduğunu öğrendiyseniz? Eh, öyle.
Bu faaliyetlerin çoğunda, durum rasgele “yips” olarak adlandırılır.
Bu konuda okumak bilgilendirici olsa da görmek inanmaktır. Aşağıda “yips” i geliştiren ünlü bir golfçü videosu var. Bir pratik vuruşta akıcı bir şekilde sallanabildiğini göreceksiniz. Ancak, golf vuruşunu topa vurmaya çalıştığında istemeden donuyor.



Ortak Paydalar
Bu çok benzer davranışsal belirtilerin kökenini bulmaya çalışırken, aralarındaki ortak paydalara bakalım.

1. Yukarıdaki “koşullar” vücudun hareketini içerir. Onlar motor davranışıdır.
   
   
2. Bu hareketleri yapmak isteyen kişi kontrol kaybı yaşar.
   
   
3. Kontrol kaybı, onu yaşayan kişi için gizemlidir. Hiçbir açıklamaları yok.
   
   
4. Kontrol kaybı (tıkanma / donma / sarsıntı) genellikle basınç altında gerçekleşir. Hareket, basınç altında olmadığı zaman akıcı bir şekilde gerçekleştirilebilir.
   
   
5. İyi anlaşılmamıştır ve tedavisi veya düzeltilmesi zordur.
   
   
6. İnce motor hareketi içeren öğrenilmiş becerileri etkiler.
   
   
7. İstenilen harekette bir girişimde şiddetli hale gelebilecek genellikle beklenen bir endişe vardır.
   
   
8. Hareket insan ödül sistemine çok bağlı. Hareket yapıldıktan hemen sonra, güçlü pozitif veya negatif geri bildirim alınır.
   
   
   1. Bir örnekte daha fazla açıklamak gerekirse, bir beyzbol sahası sürahisi bir kalabalığın önüne bir perde atmak için hareketler gerçekleştirdiğinde ve bir grev olduğunda, kalabalık onay ile kükremeye başlayabilir. Sürahi çok iyi hissediyor. Öte yandan, bir sahaya atmak için hareketler yaparsa ve meyilli bir evden kaçarsa takımının taraftarları hayal kırıklığına uğrar. Takımının kazanma şansını incittiğini biliyor. Olumsuz hissediyor. Ödül sistemi tarafından “cezalandırılıyor”.
      
   2. Aynısı konuşma için de geçerlidir. Bir kişi başka biriyle veya bir grupla konuştuğunda, konuşma aparatının hareketlerini gerçekleştirir. Konuşmadan hemen sonra (hareketler yaptıktan sonra) dinleyicilerinden geri bildirim alırlar (dinleyicinin tepkisi). Bu geri bildirim olumlu veya olumsuz olabilir. Kişi, söylediklerini ve nasıl söylediklerini temel alarak kabul edebilir ve onaylayabilir. Ya da onlardan hoşlanmayabilir ve onlardan hoşlanmayabilirler.
      

 
Genel Olarak İnsan Motor Sistemi
Kekemelikle bu diğer kekemelik benzeri davranışlar (yipsler) arasındaki ortak paydalara / benzerliklere bakıldığında, ne fiziksel cihazın ne de spesifik nörolojik “kablolama” nın sorunun kökü olmadığı açıkça ortaya çıkmaktadır.
Sorun etkilenen fiziksel cihazda değilse, nerede olabilir?
Bu hareket davranışlarının her birinin altında yatan, genel olarak insan motor sistemidir. Bu kekemelik benzeri davranışlarda veya “yip” lerde gözlemlediğimiz şey, motor sisteminin bir olgusudur; özel bir davranış veya fiziksel beden bölümü değil. Kekeme benzeri davranışlar, ince motor öğrenilmiş becerilerin mümkün olduğu fiziksel bedenin herhangi bir yerinde ortaya çıkabilir. Konuşmanın herkes tarafından öğrenilen bir beceri olduğu, konuşmada kekemelik yapmanın motor sistemindeki bu fenomenin en yaygın tezahürü olması nedeniyle gerçekleşmesi oldukça makul.

İnsan Motor Sistemi Çeşitli Elementlerden Etkilenir
Geleneksel düşünce, bir kişinin bedenini iradesinin basit kullanımıyla hareket ettirebilmesidir. Kolumu kaldırmak istersem yapabilirim. Sadece isteğimi savun.
Bununla birlikte, bu kekemelik benzeri davranışlar daha karmaşık bir hareket sistemini (motor sistemi) ortaya koymaktadır.
İnsan motor sistemi çok sayıda unsurdan etkilenir (konuşmanın boyunca hareket olduğu akılda tutulmalıdır). Bundan sonra, korku ve kaygının sahip olabileceği etkisine odaklanacağım.
Korku ve hareket derinden iç içe geçmiş durumda. Bir birey korku durumuna girdiğinde, hareket için enerji kaynaklarının bol olduğu bir durumdur. Bir korku hali, bir avcıyla savaşmasını, kaçmasını veya hatta donmasını önlemesi için vücudun hareketini etkilemek üzere tasarlanmıştır. Dövüş / uçuş / donma tepkisi, amacı büyük ölçüde vücudun hareket kabiliyetini etkilemek (maksimum kuvvetle mücadele etmek, maksimum hızda kaçmak veya mükemmel şekilde donmak) olan hayatta kalmaya dayanan bir korku tepkisidir. Bu korku hali vücudun hareketini ve motor sistemini önemli ölçüde etkiler.

Araştırma
Oldukça yeni bir araştırma, hareketi ve motor aktiviteyi etkilemede bir rol korkusunun ne kadar önemli olabileceğini ortaya koymaktadır. Hadi bir bakalım.
Sagaspe, Schwartz ve Vuilleumir, “Korku ve dur: Duygusal sinyallerle motor inhibisyonunda amigdala rolü” durumu (2011):
“Bulgularımız, amigdalanın yalnızca duygusal olarak anlamlı bağlamlarda (donma veya savunma davranışı gibi) koruyucu motor reaksiyonlarını teşvik etmeyebileceğini, aynı zamanda hızlı ve ekonomik bir güç sağlamak için motor kontrolünde yer alan beyin devrelerini modüle ederek devam eden eylemlerin yürütülmesini etkilediğini öne sürüyor. mevcut davranışta uyarlamalı değişiklikler. ”
Tercüme edelim. Amigdala büyük ölçüde korku tepkileriyle ilişkilidir. Yukarıda alıntılanan çalışma, motor aktiviteleri (hareketler) gerçekleştirirken onlara korkutucu yüzler göstererek katılımcılarına korku tepkileri getirmiştir. Sonuçlar korku uyandıran görüntülerin motor hareketleri üzerindeki etkilerini gösteren anlamlıydı. Bu yüzden, korku ve amigdala aktive edildiğinde, sadece belirli eylemleri / hareketleri teşvik etmekle kalmadı, aynı zamanda eylemlerin (hareketlerin) uygulanmasını neredeyse tamamen kontrol etti. Bunu, motor kontrolünden doğrudan sorumlu beyin devrelerini etkileyen amigdala (korku merkezi) aracılığıyla yaptı. Başka bir deyişle, bulguları, motor sistemini değiştirerek korkunun kendisini harekete geçirebileceğini göstermektedir. Bu, korkunun hareketi kontrol edebileceği doğrudan bir rol olduğunu göstermektedir.

Tartışma
 
Bu makale boyunca kekemeliğin doğasının konuşmada veya konuşma mekanizmasında yer almadığı bir dava yapılmıştır. Bununla birlikte, kökenleri genel olarak motor sisteme dayanmaktadır. Bu, vücudun çeşitli kısımlarını (kollar, bacaklar vb.) Etkileyen kekemelikle neredeyse aynı olan birçok başka “koşul” olduğu fikrine dayanır.
Motor sisteminin yapısını daha ayrıntılı olarak incelerken korku ve diğer duygular gibi öğelerin motor performansı üzerinde önemli bir etkisi olabileceğine dair güçlü kanıtlar vardır. Daha da iyisi, bu elemanlar zaman zaman motor performansını (hareketleri) doğrudan kontrol edebilir veya engelleyebilir.
Konuşma bloğu veya kekemelik deneyimi, kekemelikten kopmuş hissettiği bir şeydir. Kontrollerinin dışındaki bir unsur konuşma bloklarına / kekemelerine neden oluyor gibi hissediyor.
Bunu açıklarken, makul bir açıklama, bir bireyin ne zaman engelleyeceğini ve ne zaman engellemediğini (konuşmalarının akması) belirleyen bilinçaltı bir formül vardır.
 
 
Bibliyografik Bilgi

Sagaspe, P., Schwartz, S., & Vuilleumier, P. (2011). Korku ve durma: Duygusal sinyallerle motor inhibisyonunda amigdalanın rolü. NeuroImage, 55 (4), 1825-1835. doi: 10.1016 / j.neuroimage.2011.01.027

Matthew O'Malley

Çinlilerin yaptığı bazı harfleri belli belirsiz çıkaran bir robot gördüm.

Bir sistem sürekli sabit N harfine benzer tonda ses çıkarıyor.
Diğer bir sistem uzun ve esnek borunun belli yerlerini itip çekerek sesi harfe dönüştürüyor.

Konuşabilmek için aynı bu robotun suni şekilde yaptığı gibi sabit tonda uzun ses üretebilmek gerek.
Bunu sağlayan da akciğer ve diyafram.
Kekelerken ve heyecan altında sesim bozuluyor.

Bunu nefes dengesi testi ile spektroid ölçümleri ile test ettim.
Düzgün ve uzun ses üretemiyorsam akıcı olamıyorum.

Bunun bir diğer doğrulaması güzel konuşan insanların seslerinin
gür ve tok olması. Bunu sağlayan temel faktör nefes dengelerinin 30 saniye üzeri olması.ikinci faktörde
harfleri çok düzgün ve doğru söylemeleri ile hava akışının sürekli düzgün akması.