kekemeligin konularda bilgi tecrübe durumunda kararlı olduığu zamanlarda sakin kaldığı ancak bilgisizlik yada suçlanma beklentisi yada bilinmeyen sebeplerde kekemelik ortaya çıkıyor. örnek vermek gerekirse tecrübelerime göre birine en ağır ama kendinden emin olduğun ve kararlı olduğun zaman en ağır küfür etsen bile kekemelik ortaya çıkmıyor.
bunu ben teknigi silaha benzetiyorum. Bir ormanda kekemeligi wahşi saldırgan hayvana benzetiyorum. ve ormanda iken wahşi hayvan bize doğru saldırıya geçtiginde elimizde full mermi dolu silah olmasına ragmen ve silahin namlusu vahşi hayvana dogru uzatılması ragmen elimiz titriyor acaba vurabilir miyim ya vuramazsam gibi kararsızlık sebebiyle kekemelik kararsızlık sebebiyle ortaya  çıkıyor.

Aslında güzel bir tespit yapmışsın.

Bence her kekeme benzer tecrübeler yaşıyor.
Kendimden emin olduğum zamanlarda hep çok az kekelerdim. Bir de üstünlük duygusu oluştuğunda (yaş veya tecrübe itibarıyla) kekelemekten korkmak zorunda değildim çünkü kekelemezdim.

Bence bütün bu tecrübeler kişiliğimizi de önemli derecede etkiliyor. Ben mesela genç yaşta öğretmen pozisyonuna girerdim çünkü hep 'çocuklar küçükse ben de büyük isem kekelemem' düşüncesi vardı.

Ama neyi tespit edersek edelim (az veya çok kekelediğimiz ortamlar) en önemlisi kekemelikten korkmamak. İster çok kekeleyelim ister az, eğer duygu dengemiz hep aynı ise hiçbir yerde kekelemekten korkmamıza gerek yoktur ve kekelediğimiz halde muhataplarımızın yüzüne gülümseyerek 'kekeliyorum işte, ne var bunda!' diyebilmemiz lazım.