Erkeklerin Kadınlara Göre Daha Fazla Kekelemesine Neden Olan Nedir?
Kekemelik, konuşmanın akıcılığını ve akışını etkileyen bir konuşma bozukluğudur. Kekeme olan kişiler sesleri, heceleri veya kelimeleri tekrarlayabilir, sesleri uzatabilir veya konuşmalarında duraklamalar veya bloklar yaşayabilir. Kekemelik herkesi etkileyebilir ancak erkeklerde kadınlardan daha yaygındır. Araştırmalara göre kekemelik sorunu yaşayan erkeklerin kadınlara oranı yaklaşık 3:1 ile 5:1 arasındadır . Bu, kekeleyen her üç ila beş erkeğe karşılık yalnızca bir kadının kekelediği anlamına gelir. Durum neden böyle? Kekemelikte bu cinsiyet farklılığına hangi faktörler katkıda bulunmaktadır?
Genetik faktörler
Kekemelikte cinsiyet farklılığının olası bir açıklaması genetiktir. Çalışmalar , kekemeliğin aileden geçme eğiliminde olduğunu ve yakın bir akrabanın da kekelemesi durumunda kekemelik riskinin daha yüksek olduğunu göstermiştir . Ancak kekemeliğin kalıtım şekli karmaşıktır ve tam olarak anlaşılamamıştır.
Bazı araştırmacılar, erkeklerin kekemelik özelliğini kadınlara göre daha fazla miras almasını veya ifade etmesini sağlayan cinsiyete bağlı bir genetik faktör olabileceğini öne sürdü. Bunun nedeni, erkeklere annelerinden aldıkları X kromozomunda bir genin varlığı ya da erkeklere babalarından aldıkları Y kromozomunda koruyucu bir genin bulunmaması olabilir. Ancak bu hipotezi doğrulamak ve ilgili spesifik genleri tanımlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.Genetik kekemeliğin (çünkü tüm vakalar genetik değildir) cinsiyet yanlılığını doğrulama olasılığı daha yüksektir, oysa genetikle ilgili olmayan vakalarda cinsiyet eşitsizliği daha azdır.
-Kekemelikte cinsiyet oranının altında yatan genetik faktörlerin (muhtemelen konuşma-dil süreçleriyle ilişkili beyin yapılarını etkileyen) olduğundan uzun süredir şüpheleniyorduk. Örneğin, kekeme çocukların olduğu ailelerde, annelerden daha fazla baba ve kız kardeşlerden daha fazla erkek kardeş kekemedir. Son zamanlarda Cox ve ark. (2005) kekemeliğe ilişkin kromozomal sinyallerdeki cinsiyet farklılıklarını bildirerek bunu bir adım daha ileriye taşıdı.
Nörolojik Faktörler
Kekemelikte cinsiyet farklılığının bir başka olası açıklaması nörolojiktir. Araştırmalar, kekemeliği olan kişilerin beyin yapısı ve işlevinde, kekeme olmayan kişilere göre farklılıklar olduğunu göstermiştir. Örneğin, kekemeliği olan kişiler, sol ve sağ yarımküreler veya ön ve şakak lobları gibi konuşma üretimiyle ilgili beyin bölgelerinde daha az simetriye sahip olabilir. Ayrıca bu bölgeler arasında daha az bağlantı veya koordinasyon olabilir veya duygu, dikkat ve kendini izleme ile ilgili bölgelerde daha fazla aktivite olabilir. Bu farklılıklar konuşma hareketlerinin zamanlamasını ve koordinasyonunu etkileyerek kekemeliğe neden olabilir.
Bazı araştırmacılar, testosteron ve östrojen gibi hormonlarının beyin gelişimi ve işlevi üzerindeki etkisi nedeniyle bu nörolojik farklılıkların erkeklerde kadınlara göre daha belirgin veya yaygın olabileceğini öne sürdü. Ancak bu hormonlarının beyni ve kekemeliği nasıl etkilediğini açıklığa kavuşturmak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.
Çevresel faktörler
Kekemelikte cinsiyet farklılığının üçüncü olası açıklaması çevreseldir. Araştırmalar çevrede kekemeliğin başlangıcını, gelişimini ve kalıcılığını etkileyebilecek çeşitli faktörlerin bulunduğunu göstermiştir. Bu faktörler arasında çocuğun konuşma ve dil becerileri, ebeveynlerin ve diğerlerinin beklenti ve tepkileri, çocuğun stresi ve duyguları, toplumun sosyal ve kültürel normları yer almaktadır.
Bazı araştırmacılar, biyolojik, psikolojik ve sosyal gelişimlerindeki farklılıklar nedeniyle bu çevresel faktörlerin kız ve erkek çocukları farklı şekilde etkileyebileceğini öne sürmüştür. Örneğin erkek çocukların konuşma ve dil gelişimi kızlara göre daha yavaş olabilir ve bu da onları kekemeliğe karşı daha savunmasız hale getirebilir. Erkek çocuklar ayrıca konuşmaları konusunda daha fazla baskı veya eleştiriyle karşı karşıya kalabilirler; bu da onların stres ve kaygılarını artırabilir ve kekemeliklerini kötüleştirebilir. Erkekler ayrıca kızlara göre daha az sosyal desteğe veya baş etme becerisine sahip olabilir ve bu da onların kekemelikten kurtulma olasılığını azaltabilir.
Çözüm
Kekemelik, kadınlardan çok erkekleri etkileyen karmaşık ve çok faktörlü bir hastalıktır. Bu cinsiyet farklılığının nedenleri tam olarak anlaşılamamıştır ancak genetik, nörolojik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonunu içerebilir. Kekemeliğin gizemini ve cinsiyet farklılığını çözmek ve kekemeliği olan kişilere daha iyi tanı, tedavi ve önleme sağlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Kekemeliğin Kadınlarda Daha Az Görülmesinin Nedeni?
-Chang ve meslektaşları, iki görüntüleme aracı kullanarak katılımcıların beyinlerini haritaladılar: konuşma sırasında aktif beyin bölgeleri gösteren fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) ve beyin bölgeleri arasındaki bağlantılar hakkında yapısal bilgi sağlayan difüzyon tensör görüntüleme. Kekemeli 18 gönüllü olmayan 14 gönüllüyü test ettiler. Haritalar, kekemeliği olan kişilerin, beyinlerinin sol yarıküresindeki motor planlama ve uygulama alanları arasında daha az bağlantıya sahip olduklarını ve kekemeliği olmayan insanlara kıyasla sağ ve sol yarıküreler arasında daha fazla bağlantı olduğunu göstermiştir. Ayrıca kekemeliği olan kadınlar, her iki yarıküredeki motor ve duyusal bölgeler arasında kekemeli erkeklerden belirgin şekilde daha fazla bağlantıya sahipti. Bu bulgular, kekemeliği olan kadınlarda motor kontrol ve duyusal fonksiyonlar arasındaki bağlantının anormal olabileceğini gösterebilir.
Chang, "Bu sonuçların kekemeliğin başlangıcında durumun böyle olup olmadığını veya daha sonra sadece kekemeye devam eden yetişkin kadınlarda ortaya çıkıp çıkmadığını incelemek için küçük çocuklarda çoğaltılması gerekiyor." Dedi.
-Kekemeliğin neden erkeklerde daha yaygın olduğu açık değildir ancak bunun genetik faktörlerle bağlantılı olabileceği düşünülmektedir ; dişiler kekemeliğin kalıtsal olarak alınmasına karşı daha dirençli olabilir ve/veya erkeklere göre daha iyi iyileşme oranlarına sahip olabilirler (Yairi ve Ambrose, 2005)
-Genç yaşta doğal iyileşme şansları daha yüksek olduğu için kekeleyen yetişkin kadın sayısının önemli ölçüde düşük olduğundan uzun süredir şüpheleniliyordu; bu, Illinois Üniversitesi Kekemelik Araştırma Programı tarafından yapılan araştırmalarla destekleniyor gibi görünüyor . Bu araştırma, kızların terapi olmadan doğal olarak iyileşme veya kekemelikten kurtulma olasılıklarının daha yüksek olduğunu (ancak bu her çocuk için geçerli olmasa da), erkek çocukların ise bu olasılığın daha düşük olduğunu gösterdi. Bu, gelecekteki kronik kekemeliğin risklerini ve olasılığını değerlendirmek için mümkün olan en kısa sürede tedaviye başvurmanın önemini açıkça göstermektedir.
Farklı kaynaklardan alıntıdır.
Kekemelik, konuşmanın akıcılığını ve akışını etkileyen bir konuşma bozukluğudur. Kekeme olan kişiler sesleri, heceleri veya kelimeleri tekrarlayabilir, sesleri uzatabilir veya konuşmalarında duraklamalar veya bloklar yaşayabilir. Kekemelik herkesi etkileyebilir ancak erkeklerde kadınlardan daha yaygındır. Araştırmalara göre kekemelik sorunu yaşayan erkeklerin kadınlara oranı yaklaşık 3:1 ile 5:1 arasındadır . Bu, kekeleyen her üç ila beş erkeğe karşılık yalnızca bir kadının kekelediği anlamına gelir. Durum neden böyle? Kekemelikte bu cinsiyet farklılığına hangi faktörler katkıda bulunmaktadır?
Genetik faktörler
Kekemelikte cinsiyet farklılığının olası bir açıklaması genetiktir. Çalışmalar , kekemeliğin aileden geçme eğiliminde olduğunu ve yakın bir akrabanın da kekelemesi durumunda kekemelik riskinin daha yüksek olduğunu göstermiştir . Ancak kekemeliğin kalıtım şekli karmaşıktır ve tam olarak anlaşılamamıştır.
Bazı araştırmacılar, erkeklerin kekemelik özelliğini kadınlara göre daha fazla miras almasını veya ifade etmesini sağlayan cinsiyete bağlı bir genetik faktör olabileceğini öne sürdü. Bunun nedeni, erkeklere annelerinden aldıkları X kromozomunda bir genin varlığı ya da erkeklere babalarından aldıkları Y kromozomunda koruyucu bir genin bulunmaması olabilir. Ancak bu hipotezi doğrulamak ve ilgili spesifik genleri tanımlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.Genetik kekemeliğin (çünkü tüm vakalar genetik değildir) cinsiyet yanlılığını doğrulama olasılığı daha yüksektir, oysa genetikle ilgili olmayan vakalarda cinsiyet eşitsizliği daha azdır.
-Kekemelikte cinsiyet oranının altında yatan genetik faktörlerin (muhtemelen konuşma-dil süreçleriyle ilişkili beyin yapılarını etkileyen) olduğundan uzun süredir şüpheleniyorduk. Örneğin, kekeme çocukların olduğu ailelerde, annelerden daha fazla baba ve kız kardeşlerden daha fazla erkek kardeş kekemedir. Son zamanlarda Cox ve ark. (2005) kekemeliğe ilişkin kromozomal sinyallerdeki cinsiyet farklılıklarını bildirerek bunu bir adım daha ileriye taşıdı.
Nörolojik Faktörler
Kekemelikte cinsiyet farklılığının bir başka olası açıklaması nörolojiktir. Araştırmalar, kekemeliği olan kişilerin beyin yapısı ve işlevinde, kekeme olmayan kişilere göre farklılıklar olduğunu göstermiştir. Örneğin, kekemeliği olan kişiler, sol ve sağ yarımküreler veya ön ve şakak lobları gibi konuşma üretimiyle ilgili beyin bölgelerinde daha az simetriye sahip olabilir. Ayrıca bu bölgeler arasında daha az bağlantı veya koordinasyon olabilir veya duygu, dikkat ve kendini izleme ile ilgili bölgelerde daha fazla aktivite olabilir. Bu farklılıklar konuşma hareketlerinin zamanlamasını ve koordinasyonunu etkileyerek kekemeliğe neden olabilir.
Bazı araştırmacılar, testosteron ve östrojen gibi hormonlarının beyin gelişimi ve işlevi üzerindeki etkisi nedeniyle bu nörolojik farklılıkların erkeklerde kadınlara göre daha belirgin veya yaygın olabileceğini öne sürdü. Ancak bu hormonlarının beyni ve kekemeliği nasıl etkilediğini açıklığa kavuşturmak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.
Çevresel faktörler
Kekemelikte cinsiyet farklılığının üçüncü olası açıklaması çevreseldir. Araştırmalar çevrede kekemeliğin başlangıcını, gelişimini ve kalıcılığını etkileyebilecek çeşitli faktörlerin bulunduğunu göstermiştir. Bu faktörler arasında çocuğun konuşma ve dil becerileri, ebeveynlerin ve diğerlerinin beklenti ve tepkileri, çocuğun stresi ve duyguları, toplumun sosyal ve kültürel normları yer almaktadır.
Bazı araştırmacılar, biyolojik, psikolojik ve sosyal gelişimlerindeki farklılıklar nedeniyle bu çevresel faktörlerin kız ve erkek çocukları farklı şekilde etkileyebileceğini öne sürmüştür. Örneğin erkek çocukların konuşma ve dil gelişimi kızlara göre daha yavaş olabilir ve bu da onları kekemeliğe karşı daha savunmasız hale getirebilir. Erkek çocuklar ayrıca konuşmaları konusunda daha fazla baskı veya eleştiriyle karşı karşıya kalabilirler; bu da onların stres ve kaygılarını artırabilir ve kekemeliklerini kötüleştirebilir. Erkekler ayrıca kızlara göre daha az sosyal desteğe veya baş etme becerisine sahip olabilir ve bu da onların kekemelikten kurtulma olasılığını azaltabilir.
Çözüm
Kekemelik, kadınlardan çok erkekleri etkileyen karmaşık ve çok faktörlü bir hastalıktır. Bu cinsiyet farklılığının nedenleri tam olarak anlaşılamamıştır ancak genetik, nörolojik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonunu içerebilir. Kekemeliğin gizemini ve cinsiyet farklılığını çözmek ve kekemeliği olan kişilere daha iyi tanı, tedavi ve önleme sağlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Kekemeliğin Kadınlarda Daha Az Görülmesinin Nedeni?
-Chang ve meslektaşları, iki görüntüleme aracı kullanarak katılımcıların beyinlerini haritaladılar: konuşma sırasında aktif beyin bölgeleri gösteren fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) ve beyin bölgeleri arasındaki bağlantılar hakkında yapısal bilgi sağlayan difüzyon tensör görüntüleme. Kekemeli 18 gönüllü olmayan 14 gönüllüyü test ettiler. Haritalar, kekemeliği olan kişilerin, beyinlerinin sol yarıküresindeki motor planlama ve uygulama alanları arasında daha az bağlantıya sahip olduklarını ve kekemeliği olmayan insanlara kıyasla sağ ve sol yarıküreler arasında daha fazla bağlantı olduğunu göstermiştir. Ayrıca kekemeliği olan kadınlar, her iki yarıküredeki motor ve duyusal bölgeler arasında kekemeli erkeklerden belirgin şekilde daha fazla bağlantıya sahipti. Bu bulgular, kekemeliği olan kadınlarda motor kontrol ve duyusal fonksiyonlar arasındaki bağlantının anormal olabileceğini gösterebilir.
Chang, "Bu sonuçların kekemeliğin başlangıcında durumun böyle olup olmadığını veya daha sonra sadece kekemeye devam eden yetişkin kadınlarda ortaya çıkıp çıkmadığını incelemek için küçük çocuklarda çoğaltılması gerekiyor." Dedi.
-Kekemeliğin neden erkeklerde daha yaygın olduğu açık değildir ancak bunun genetik faktörlerle bağlantılı olabileceği düşünülmektedir ; dişiler kekemeliğin kalıtsal olarak alınmasına karşı daha dirençli olabilir ve/veya erkeklere göre daha iyi iyileşme oranlarına sahip olabilirler (Yairi ve Ambrose, 2005)
-Genç yaşta doğal iyileşme şansları daha yüksek olduğu için kekeleyen yetişkin kadın sayısının önemli ölçüde düşük olduğundan uzun süredir şüpheleniliyordu; bu, Illinois Üniversitesi Kekemelik Araştırma Programı tarafından yapılan araştırmalarla destekleniyor gibi görünüyor . Bu araştırma, kızların terapi olmadan doğal olarak iyileşme veya kekemelikten kurtulma olasılıklarının daha yüksek olduğunu (ancak bu her çocuk için geçerli olmasa da), erkek çocukların ise bu olasılığın daha düşük olduğunu gösterdi. Bu, gelecekteki kronik kekemeliğin risklerini ve olasılığını değerlendirmek için mümkün olan en kısa sürede tedaviye başvurmanın önemini açıkça göstermektedir.
Farklı kaynaklardan alıntıdır.