Kekemelik bazen Tourette hastalığı veya diğer nörolojik bozuklukları olan kişilerde görülen tik türlerine benzeyen fiziksel davranışları da içerebilir.Kekemeliği olan kişilerde bu tür davranışlara ikincil davranışlar denir ve genellikle dolaylı olarak kekemelikten kaynaklanır .
İkincil davranışlar genellikle başlangıçta kekemeliğin sıklığını veya şiddetini azaltmak için kasıtlı stratejiler olarak ortaya çıkar. Örneğin, bir kişi kekemelik anında sıkışıp kaldığını hissedebilir, ancak bu durum bir tür fiziksel bedensel hareket denediğinde (öne doğru eğilmek, yüzünü buruşturmak veya ellerini yumruk yapmak gibi) düzelir. Daha sonra, bir dahaki sefere kekelediğinde, yine rahatsızlık hissederse veya sıkışıp kalmış gibi hissederse, kasıtlı olarak aynı stratejiyi uygulayabilir (örneğin yumruk sıkmak). Bu süreç yeterince tekrarlanırsa birey, davranışın bir alışkanlığa dönüştüğünü ve bunun bilinçli olarak önceden düşünülmeden gerçekleştiğini görebilir.
Bu davranışlar başlangıçta kekemeliğin şiddetini veya süresini azaltmaya yardımcı oluyormuş gibi hissedilir, ancak genellikle yararlı etkileri zamanla azalır ve zamanla kekemelik, ilk ikincil davranışlarının gelişmesine rağmen rahatsız edici olmaya devam ettiğinden, bazı kişiler ilkine ek olarak yeni davranışlar da kullanmaya başlar. Bu davranışlar, başlangıçtaki ikincil davranışlarıyla aynı yörüngeyi takip eder. Bu şekilde, bazı insanlar, artık konuşmalarını etkilemeyen, ancak kekemeliklerine karşı otomatik, alışılmış tepkiler haline gelen, gözle görülür hareketler (hızları ve görünüşleri bakımından tiklere benzeyebilen) geliştirirler.(torontospeech)
-Tikler tipik olarak artar ve azalır ve sıklıkla kaygı, öfke, heyecan ve yorgunlukla artar.(Singer, 1998)Bu taleplerin karmaşıklığı koşullarında motor bozukluğun derecesi veya ortaya çıkışı artar.
-Konuşma sırasındaki istemsiz hareketlerle ilgili olarak, bazal ganglion işlev bozukluğunun (veya muhtemelen dopaminerjik sistemin daha yaygın bir işlev bozukluğunun) kekemelikle ilişkili motor semptomların yanı sıra motor tiklere de neden olduğu öne sürülmüştür.(Mulligan, Anderson, Jones, Williams ve Donaldson, 2003)
-Kekemeliğe eşlik eden yüz, baş, gövde veya yüz hareketleri ve sesli ünlemler gibi ikincil veya ilişkili davranışlar, genellikle kekemelikten kaçınma, erteleme veya bir anlık kekemelikten kaçma çabalarında öğrenilen telafi edici davranışlar olarak kabul edilir.Bu makul bir açıklama olsa da, alternatif bir hipotez, bu davranışlardan bazılarının taşma veya anormal hareketleri altta yatan bazal ganglion anormalliği tarafından üretilen sesleri yansıtabileceği olabilir.(mnsu)
-Van Riper (1971), kekeleyen kişilerde, özellikle dudaklar, çeneler, dil ve dış laringeal kaslar gibi yapılarda konuşma üretimi sırasında yüksek oranda titreme olduğunu bildirmiştir.
İkincil davranışlar genellikle başlangıçta kekemeliğin sıklığını veya şiddetini azaltmak için kasıtlı stratejiler olarak ortaya çıkar. Örneğin, bir kişi kekemelik anında sıkışıp kaldığını hissedebilir, ancak bu durum bir tür fiziksel bedensel hareket denediğinde (öne doğru eğilmek, yüzünü buruşturmak veya ellerini yumruk yapmak gibi) düzelir. Daha sonra, bir dahaki sefere kekelediğinde, yine rahatsızlık hissederse veya sıkışıp kalmış gibi hissederse, kasıtlı olarak aynı stratejiyi uygulayabilir (örneğin yumruk sıkmak). Bu süreç yeterince tekrarlanırsa birey, davranışın bir alışkanlığa dönüştüğünü ve bunun bilinçli olarak önceden düşünülmeden gerçekleştiğini görebilir.
Bu davranışlar başlangıçta kekemeliğin şiddetini veya süresini azaltmaya yardımcı oluyormuş gibi hissedilir, ancak genellikle yararlı etkileri zamanla azalır ve zamanla kekemelik, ilk ikincil davranışlarının gelişmesine rağmen rahatsız edici olmaya devam ettiğinden, bazı kişiler ilkine ek olarak yeni davranışlar da kullanmaya başlar. Bu davranışlar, başlangıçtaki ikincil davranışlarıyla aynı yörüngeyi takip eder. Bu şekilde, bazı insanlar, artık konuşmalarını etkilemeyen, ancak kekemeliklerine karşı otomatik, alışılmış tepkiler haline gelen, gözle görülür hareketler (hızları ve görünüşleri bakımından tiklere benzeyebilen) geliştirirler.(torontospeech)
-Tikler tipik olarak artar ve azalır ve sıklıkla kaygı, öfke, heyecan ve yorgunlukla artar.(Singer, 1998)Bu taleplerin karmaşıklığı koşullarında motor bozukluğun derecesi veya ortaya çıkışı artar.
-Konuşma sırasındaki istemsiz hareketlerle ilgili olarak, bazal ganglion işlev bozukluğunun (veya muhtemelen dopaminerjik sistemin daha yaygın bir işlev bozukluğunun) kekemelikle ilişkili motor semptomların yanı sıra motor tiklere de neden olduğu öne sürülmüştür.(Mulligan, Anderson, Jones, Williams ve Donaldson, 2003)
-Kekemeliğe eşlik eden yüz, baş, gövde veya yüz hareketleri ve sesli ünlemler gibi ikincil veya ilişkili davranışlar, genellikle kekemelikten kaçınma, erteleme veya bir anlık kekemelikten kaçma çabalarında öğrenilen telafi edici davranışlar olarak kabul edilir.Bu makul bir açıklama olsa da, alternatif bir hipotez, bu davranışlardan bazılarının taşma veya anormal hareketleri altta yatan bazal ganglion anormalliği tarafından üretilen sesleri yansıtabileceği olabilir.(mnsu)
-Van Riper (1971), kekeleyen kişilerde, özellikle dudaklar, çeneler, dil ve dış laringeal kaslar gibi yapılarda konuşma üretimi sırasında yüksek oranda titreme olduğunu bildirmiştir.