Neden kekeme oldum ?
Otoriter bir babaya sahibim, ailem ben şimarık bi çocuk olmıyayım , yaramaz olmıyım diye ellerinden geleni yaptılar. Ne gülebildim sesli sesli cesurca , ne ağlayabildim hıçkıra hıçkıra.. nedense hep övülmek , ailemin benimle gurur duymasını , mutlu olmalarını istedim. Karnem hep 5 gelirdide hatırlamam hiç babam tebrikler kızım demezdi.zamanla Ne hevesim kaldı okumaya , ne dermanım kaldı konuşmaya.. ilk baş ben yılan gördüğüm için kekeme oldum sanıyordum. Yılan görmüştüm 3 buçuk yaşımda , sonra tüm hayatm boyunca o yılana buldum suç. Ama o yılan beni sadece o dakika üzmüştü , o dakika korktmuştu. Daha geniş baktığım zaman , aslnda hergün her dakika üzen çok daha yakınımda olan insanlar olduğunu farkettim. Evet onlar suçluydu , suçluydular ama asla bunu kabul etmediler, ben olsam bende edemezdim , bu vicdan azabıyla yaşanırmı ? Bilemiyorum. Babamın karşısına geçip "20 yılımı çaldın baba , hadi bana çocukluğumu gençliğimi geri ver " diyebilirmiyim ? Desem ne değişirki.. kimse suçlu değil. Olsa ne yazar, isterse tüm dünya suçlu olsun , cezasını biz çektikk çekiyoruz.