Merhaba arkadaslar,

Kekemelerin bildigi üzere okulun ilk günü genel de kekemeler icin kabus günü olmustur. Benim de dogal olarak kabus günlerimden biridir okulun ilk günü.

Ilk gün ögretmen gelir, kendini tanitir vs. Sonrasinda herkesin kendisini tanitmasini isterdi. Ad, soyad, baba adi, baba meslegi, nerede oturdugun gibi.
Arkadaslar sirayla baslardi kendini tanitmaya. :?

Ben dua ederdim bana sira gelmesin ve zil calsin da ders bitsin diye. Heyecandan ölür ölür dirilirdim, kafamda binbir senaryolar. Yok söyle olursa ne yaparim, böyle olursa ne olur. Rezil olacagim, herkes gülecek eyvahh !!!! :oops: :lol:

Kimi zaman zil calardi kimi zamanda bir aksilik olur tanisma mevzusu biterdi. Genelde bana sira gelirdi ve kabus baslardi. Iki kelimeyi bir araya getirecegim diye inanilmaz kasilir ve bloklar yasardim. Suan düsünüyorum da cok da yorulur ve enerji sarf ederdim. :|

Iste benim okulun ilk günleri böyle olurdu.

(23/09/2016, 23:12)trhn yazdı: Merhaba arkadaslar,

Kekemelerin bildigi üzere okulun ilk günü genel de kekemeler icin kabus günü olmustur. Benim de dogal olarak kabus günlerimden biridir okulun ilk günü.

Ilk gün ögretmen gelir, kendini tanitir vs. Sonrasinda herkesin kendisini tanitmasini isterdi. Ad, soyad, baba adi, baba meslegi, nerede oturdugun gibi.
Arkadaslar sirayla baslardi kendini tanitmaya. :?

Ben dua ederdim bana sira gelmesin ve zil calsin da ders bitsin diye. Heyecandan ölür ölür dirilirdim, kafamda binbir senaryolar. Yok söyle olursa ne yaparim, böyle olursa ne olur. Rezil olacagim, herkes gülecek eyvahh !!!!  :oops:  :lol:

Kimi zaman zil calardi kimi zamanda bir aksilik olur tanisma mevzusu biterdi. Genelde bana sira gelirdi ve kabus baslardi. Iki kelimeyi bir araya getirecegim diye inanilmaz kasilir ve bloklar yasardim. Suan düsünüyorum da cok da yorulur ve enerji sarf ederdim.  :|

Iste benim okulun ilk günleri böyle olurdu.

Yazıyı okurken kendi yaşadıklarım birer birer gözümde canlandı. Sanırım kekeme olup da bu kabusu yaşamamış hiç kimse yoktur. Sıra bana yaklaşırken ben heyecandan ölecek gibi olurdum. Avuçlarımın içi terlerdi kalbim çok daha hızlı atardı ve boğazım düğümlenirdi. Genelde ben bir bahane bulup dışarıya çıkmanın yollarını arardım. Ama maalesef sıra bana gelirdi ve ben kekeleyerek kendimi tanıtırdım. Bu durumu kabullenmek rahat rahat kekelemek o kadar zor ki. Yaşım 27 halen daha bu sorunu yaşıyorum.

(17/11/2017, 13:18)zeeybeek89 yazdı:

(23/09/2016, 23:12)trhn yazdı: Merhaba arkadaslar,

Kekemelerin bildigi üzere okulun ilk günü genel de kekemeler icin kabus günü olmustur. Benim de dogal olarak kabus günlerimden biridir okulun ilk günü.

Ilk gün ögretmen gelir, kendini tanitir vs. Sonrasinda herkesin kendisini tanitmasini isterdi. Ad, soyad, baba adi, baba meslegi, nerede oturdugun gibi.
Arkadaslar sirayla baslardi kendini tanitmaya. :?

Ben dua ederdim bana sira gelmesin ve zil calsin da ders bitsin diye. Heyecandan ölür ölür dirilirdim, kafamda binbir senaryolar. Yok söyle olursa ne yaparim, böyle olursa ne olur. Rezil olacagim, herkes gülecek eyvahh !!!!  :oops:  :lol:

Kimi zaman zil calardi kimi zamanda bir aksilik olur tanisma mevzusu biterdi. Genelde bana sira gelirdi ve kabus baslardi. Iki kelimeyi bir araya getirecegim diye inanilmaz kasilir ve bloklar yasardim. Suan düsünüyorum da cok da yorulur ve enerji sarf ederdim.  :|

Iste benim okulun ilk günleri böyle olurdu.

Yazıyı okurken kendi yaşadıklarım birer birer gözümde canlandı. Sanırım kekeme olup da bu kabusu yaşamamış hiç kimse yoktur. Sıra bana yaklaşırken ben heyecandan ölecek gibi olurdum. Avuçlarımın içi terlerdi kalbim çok daha hızlı atardı ve boğazım düğümlenirdi. Genelde ben bir bahane bulup dışarıya çıkmanın yollarını arardım. Ama maalesef sıra bana gelirdi ve ben kekeleyerek kendimi tanıtırdım. Bu durumu kabullenmek rahat rahat kekelemek o kadar zor ki. Yaşım 27 halen daha bu sorunu yaşıyorum.

Ben o gün derse girmezdim yeni hocanın geleceğini önceden bilirdim eski hocalar zaten tanıyordu 

---

(17/11/2017, 16:33)Selocan  Ben o gün derse girmezdim yeni hocanın geleceğini önceden bilirdim eski hocalar zaten tanıyordu  :) yazdı:

(17/11/2017, 13:18)zeeybeek89 yazdı:

(23/09/2016, 23:12)trhn yazdı: Merhaba arkadaslar,

Kekemelerin bildigi üzere okulun ilk günü genel de kekemeler icin kabus günü olmustur. Benim de dogal olarak kabus günlerimden biridir okulun ilk günü.

Ilk gün ögretmen gelir, kendini tanitir vs. Sonrasinda herkesin kendisini tanitmasini isterdi. Ad, soyad, baba adi, baba meslegi, nerede oturdugun gibi.
Arkadaslar sirayla baslardi kendini tanitmaya. :?

Ben dua ederdim bana sira gelmesin ve zil calsin da ders bitsin diye. Heyecandan ölür ölür dirilirdim, kafamda binbir senaryolar. Yok söyle olursa ne yaparim, böyle olursa ne olur. Rezil olacagim, herkes gülecek eyvahh !!!!  :oops:  :lol:

Kimi zaman zil calardi kimi zamanda bir aksilik olur tanisma mevzusu biterdi. Genelde bana sira gelirdi ve kabus baslardi. Iki kelimeyi bir araya getirecegim diye inanilmaz kasilir ve bloklar yasardim. Suan düsünüyorum da cok da yorulur ve enerji sarf ederdim.  :|

Iste benim okulun ilk günleri böyle olurdu.

Yazıyı okurken kendi yaşadıklarım birer birer gözümde canlandı. Sanırım kekeme olup da bu kabusu yaşamamış hiç kimse yoktur. Sıra bana yaklaşırken ben heyecandan ölecek gibi olurdum. Avuçlarımın içi terlerdi kalbim çok daha hızlı atardı ve boğazım düğümlenirdi. Genelde ben bir bahane bulup dışarıya çıkmanın yollarını arardım. Ama maalesef sıra bana gelirdi ve ben kekeleyerek kendimi tanıtırdım. Bu durumu kabullenmek rahat rahat kekelemek o kadar zor ki. Yaşım 27 halen daha bu sorunu yaşıyorum.

Ben o gün derse girmezdim yeni hocanın geleceğini önceden bilirdim eski hocalar zaten tanıyordu