Merhaba arkadaşlar,
Aşağıdaki yazı Almanya'daki bir arkadaşımın kekelememek için başarıyla uyguladığı kuralları içeriyor.
Bu kurallara uyularak kekemelik geçmez, ama kekeleyeceğim diye korktuğunuz anlarda, sunum yaparken, sınıfta / toplantılarda konuşmak zorunda olduğunuzda size yardımcı olabilir.
Uygulamada başarılar dilerim!

Alıntı:Öz yardım: Kekemelere önerilerim (Torsten Hesse)
Bundan sonraki tavsiyeler web sitemde izah edilen ve kekemeliğin kaynağı olduğunu düşündüğüm teoriye dayanıyor.

1. Konuşurken kendi kendini dinleme
Konuşurken kendi sesinizi dinleyin! Özellikle sözcük sonlarını net bir sesle konuşarak kendi kendinizi iyice dinleyin!
Bir kelimenin veya hecenin başlangıcında blok oluşmasından endişelenirseniz dikkatinizi önceki kelimenin veya hecenin sonu üzerinde yoğunlaştırın ve konuşmaya devam etmeden önce onu net telaffuz ederek sesinizi dinleyin.
Sürekli dolgun ve ahenkli bir sesle konuşmaya çalışın! Konuşmaya başlamadan önce sesinizi aklınıza getirin ve konuşurken sesinizi dinleyerek kontrol edin!
Kendi sesinizi dinlemek size zor gelirse alternatif olarak ses tellerinizin titreşimi veya boğazınız üzerinde dikkatinizi toplayabilirsiniz! Kendi sesinizi nasıl en iyi algılayabildiğinizi kendiniz deneyin!

2. Nefes alımını hissetmek
Konuşmadan önce heyecanlıysanız öncelikle derin bir nefes verin! Konuşmaya başlamadan önce kısa ve karnı şişirmeyecek şekilde fazla derinden nefes almayın!
Bu arada omuzların rahatça sarkmasına dikkat edin. Altınızdaki sağlam zemini ayaklarınızın altında hissetmeye çalışın!
Nefes alımı hareketinin sonunda nefes vermeye geçişi bilinçli bir şekilde algılayarak ancak konuşmaya başlayın! Özellikle konuşmaya başlarken, yani nefes aldıktan hemen sonra blok oluşmasından endişelenirseniz böyle yapmanız tavsiye edilir.
O zaman önce azıcık nefes verdikten sonra nefesin akıntısıyla birlikte konuşmaya başlayabilirsiniz.

3. Ara vermek
Cümlelerin arasında ve cümlenin içerisinde belli bir anlam bütünlüğü oluşturan kısımlardan sonra ara verin! Dikkatinizi aradan sonraki kelime üzerinde değil de ara vermeden önce konuştuğunuz kelime sonunun verdiği sesi içinizde duymaya çalışın!
Kekemeliğiniz ağır ise ilk dönemlerde her kelimeden sonra ara verin! Bu şekilde kekelemeden konuşmayı başarırsanız verdiğiniz ara sayısını gitgide normal bir ölçüye indirgeyin!

4. Kendiliğinden konuşmak
Bir şey söyleyip söylemeyeceğinizi ve ne söylemek istediğinizi uzun uzun düşünmeyin! Kelimeleri aklınızdan geçirerek sizi zorlayan harfler var mı diye taramayın, sözcükleri eş anlamlı bir kelimeyle değişmeyin! Tüm kelimeleri söylemek durumundasınız.
Kendiliğinden konuşun! Hata yapmaktan, yanlış telaffuz etmekten, kendinizi düzeltmekten veya cümlenin içinde düşünme amaçlı ara vermekten korkmayın – bütün bunlar normal konuşmanın unsurlarıdır. Kelimeleri kullanmanız gerektiği anda aklınıza geleceğine güvenin!

5. Kekelemeye izin vermek
Konuşma hareketlerini bilinçli olarak kontrol ederek veya harflere yumuşak giriş yaparak ya da abartılı bir şekilde uzatmalı konuşarak kekemelikten aktif olarak kaçınmaya veya kekemeliği azaltmaya çalışmayın. Bu tür aktiviteler dikkati yanlış şeylere yönlendirir.
Kekeleyecekseniz müdahale etmeyin! Sakin olun ve sesinizi algılamaya çalışarak sık sık ara vermeye çalışın. Bloktan çıkabilmek için durup bloktan önceki kelimeyi tekrarlayın. Anılan kelimenin sonunu net bir şekilde telaffuz ederek kendi sesinizi dinleyin. Ondan sonra bir sonraki kelimeye geçin!

En önemli üç kural şunlardır:

1. Kendi konuşmanızı dikkatlice dinlemek!
   
2. Nefes alıp vermeyi hissetmek!
   
3. Ara vermek!

Çok önemli: Bu kuralların günlük yaşamda uygulanması uzun süreli bir alıştırma gerektirir. Bunu öncelikle az stresli konuşma ortamlarında veya kendi kendinize seslice, arkadaşların veya ailenin yanında konuşurken deneyebilirsiniz. Konuşma konusunda korumalı bir iletişim ortamında başka kekemelerle birlikte alıştırma yapmanın çok güzel bir olanağını öz yardım grupları oluşturur.

İyi günler
Petra

bu yöntemi denicem.

Güzel bilgiler için teşekkürler. Kekelemeye izin vermek aslında oldukça zor. Beyin genelde o kelimeyi illa ki çıkartmaya çalışıyor ve bunu düzgün bir şekilde yapmak istiyor. Ama galiba yavaş yavaş konuşursak kekelemeye de izin vermiş olabiliriz.

Ama ben kekelemeye şzin vermenin kekelemeye nasıl iyi geldiğini merak ediyorum daha çok.

Bu önerileri uygulamak öncelikle duyarsiz olmayı gerektirir.  Bunları uygularkende kekemelik ve blok yine olacaktır çünki kendimden biliyorum. Kendim bi konuda konuşma egzersizi  yaparken gayet kontrollü olmama rağmen ve yalnızken  bazı kelimelerde   özellikle y, d, k, m,s ile başlayan kelimelerde oldukça zorlaniyorum. Mesela yunanistan derken 5 ,6 sefer denememe rağmen yine düzgün çıkaramıyorum ve dil dudak olarakda  fiziksel bi kusur yok.  Kekemelik çok karmaşık bi sorun bazen azalma olabiliyor bazense çok şiddetleniyor. Bence en iyi gelen şey bolca insanlarla konuşmak hiç çekinmeden, sürekli kontrollu konuşmaya çalışmak çok yorucu üstelik faydasida yok.