Bazal Gangliyonların ve Nöronal Bağlantılarının Kekemeliğin Gelişimindeki Rolü: Bir Derleme Makalesi
Akıcı olmayan konuşma, kişinin yaşam standardını büyük ölçüde düşürme potansiyeline sahiptir. Gelişimsel kekemelikte bazal ganglion disfonksiyonuna yönelik pek çok teorik destek olmasına rağmen, bunu destekleyecek herhangi bir görüntüleme verisi yoktur. Birkaç araştırmaya göre, kekeleyen ve kekelemeyen insanlar arasında gri madde hacminde bir fark var. Çalışmalara göre, sağ alt uzunlamasına fasikül ve unsinat fasikül, akıcı kontrollere göre daha yüksek fraksiyonel anizotropiye (FA) sahiptir. Yüksek fraksiyonel anizotropi, bu alanlarda iyi beyaz madde bütünlüğü anlamına gelir. Kekeleyen çocuklarda Rolandic operkulum, orta frontal girus, superior temporal girus ve inferior pariyetal lobda gri madde hacmi daha yüksekti. Bu bölgelerin konuşma akıcılığı geliştikçe kekeleyen yetişkinlerde daha aktif olduğu bulunmuştur. Kekemelik daha önce korpus kallozumdaki yapısal eksikliklerle bağlantılıydı. Ancak, bulguların yönlülüğünde çalışmalar arasında bilinmeyen farklılıklar vardır. Mevcut teorilere göre kekemeliğe, bazal ganglion yapılarına dayanan davranış görevlerini etkileyen, konuşma motor planlamasında işitsel verilerin entegrasyonundaki bir bozulma neden olur. Bazı araştırmalara göre, kekemeliği olan kişilerin (PWS) sol alt ön girus (IFG) ve bazal gangliyonlarındaki bağlantı önemli ölçüde azaldı. Yine de, sol tamamlayıcı motor kortekste (SMC) ve premotor kortekste (PMC) (birincil motor korteks) daha sağlamdı. Broca bölgesinde ayrıca azalmış perfüzyon ve nöronal yoğunluğun spektroskopik göstergeleri vardı. Spontane konuşma kekemelikten konuşma, okuma, cümle tekrarı veya şarkı söyleme. Dil oluşumunun ikili süreç teorisine göre, bazal ganglionlar kalıplaşmış ifadeler için gereklidir, ancak sol yarımküre yenilikçi, yeni oluşturulmuş cümleler için önemlidir. İşlevsel özellikleri ve kortikal kontrol alanlarıyla bağlantıları hakkındaki güncel teorilere göre, bazal gangliyonlar motor davranışları organize etmek, başlatmak, yürütmek ve kontrol etmekten sorumlu karmaşık ağlardır.
Kekeleyen insanların farklı nöroanatomik özellikleri göz önüne alındığında, hastalığı daha iyi anlamamız için bu grup hakkında daha fazla araştırma yapılması gerekiyor. Bu gözden geçirme makalesinin birincil amacı, bazal ganglionların nöroanatomik yapısı ile kekemeliğin başlangıcı arasındaki bilgi boşluklarını doldurmaktır.
Yaşam kalitesi, gelişimsel kekemelik nedeniyle büyük ölçüde azalır. Rolandic operculum ve sağ inferior frontal girus kalıcı kekemeliğin gelişmesinde esastır. Bazal ganglionların GMV'sini kekemeler ve kontroller arasında karşılaştıran çalışmalar, değişen sonuçlar vermiştir. Yetişkin kekemeler, striatal GMV'de kekeme çocuklarla aynı düşüşü sergiler. Bu keşif, bölgenin kekemeliğe nedensel katılımına ilişkin durumu güçlendiriyor. Çalışmalara göre, çok önemli bir bazal ganglion nörotransmitteri olan dopamin kekemelikle ilişkilendirilmiştir. Bazal gangliyon devreleri bu tür hareketleri kolaylaştırdığından, kekeme olan kişiler akıcı, pürüzsüz motor dizileri geliştirmede sorun yaşayabilir. Fonksiyonel MRG çalışmalarına göre kekemelik, sol alt frontal kortekste, Broca bölgesinde, bazal ganglionlarda, ve alana özgü bir şekilde dil sıralamasına uzanan kortikostriatal-talamo-kortikal döngüler. Kekemeliğin şiddeti ve talamus ve globus pallidustaki artan aktivite, substantia nigra aktivitesi ile ilişkilidir. Substantia nigra, kronik gelişimsel kekemelikte duyusal beyin ağlarını koordine eden ve yeniden düzenleyen önemli bir merkezdir. Kekeleyen çocuklar, akıcı konuşma motoru kontrolü elde etmek için gereken konuşma planlama ve uygulama prosedürlerini etkileyebilecek farklı bazal gangliyon-talamokortikal ve işitsel-motor ağ gelişimine sahip olabilir. Bazal ganglion demir konsantrasyonları bazı çalışmalarda akıcı bireylere göre kekemelerde daha düşüktü. Daha fazla gri madde, sol putamen ve frontal lobda daha yüksek ortalama değerler, sol kaudat çekirdekte daha yüksek ortalama değerler, ve hem sağ hem de sol hemisferlerde daha fazla gri madde, kekeleyen bireylerde mevcuttu. PET ve fMRI kullanılarak, kekemelik frekansının konuşmaya bağlı bazal ganglion aktivasyonu ile pozitif olarak ilişkili olduğu keşfedildi. Sol taraftaki kortiko-bazal ganglion-kortikal ağ, felçten sonra nörojenik kekemeliğe neden olan nörolojik bir arıza ile ilişkilendirilmiştir. Yukarıdaki bulguları doğrulamak için gelecekte daha kapsamlı bir araştırma yapılması gerekecektir.
https://www.cureus.com/articles/109834-the-role-of-basal-ganglia-and-its-neuronal-connections-in-the-development-of-stuttering-a-review-article#!/