Öncelikle herkese selamlar.Kısaca kendimi tanıtayım.İsmim Durmuş.27 yaşındayım.Aydında yaşıyorum. Anadolu Üniversitesi bünyesinde büro personeli olarak çalışıyorum. Kekemelik konusunda ki hikayem ise şöyle. Nedenini bilemiyorum ama kendimi bildiğimden beridir konuşma zorluğu yaşıyorum. İlk okul çağlarında çok daha şiddetli olmakla birlikte şiddeti gittikçe azalan ama hiç geçmeyen bir kekemelik bu. Çok engellerle karşılaştım. Önce kendi karakterime çok kötü etkisi oldu. Sürekli heyecanlı, panik ve öz güvensiz bir yapım var.Bazı harflerle cümle kurarken çok takılıyorum. Akıcı konuşamıyorum ve bu da ister istemez iletişimde aksaklıklara sebep oluyor. Bu durumu kabullenemedim. Sürekli kendimle yüzleşmekten korktum ve kaçmayı  geri planda durmayı seçtim. Bir kaç yıldır bu durumu kabullenmek ve olabildiğince olumlu anlamda gelişme kaydetmek istiyorum. Ama profesyonel bir destek almadım açıkçası. Anadolu Üniversitesi bünyesinde çalışıyorum ve sürekli olarak insanlarla iletişim kuruyorum. Her gün benim için heyecanlı ve stresli geçiyor. Ben kekemeliğimi kabul edip rahat bir şekilde konuşmak, nasıl konuştuğumu değil ne konuştuğumu düşünmek istiyorum. Çünkü çocukluğumdan beri kolay telaffuz edebildiğim kelimeleri seçerek konuşmaya alıştığım için uzun uzun cümleler kurmakta güçlük çekiyorum. Sanki beyin seçiyor bazı kelimeleri.. Hem günlük egzersizler konusunda hem de özgüven konusunda bana yardımcı olursanız çok sevinirim. Ayrıca daha detaylı hikayemi anlatmamı yani özel sorular olursa da anlatırım. Herkese iyi günler diliyorum.

Hiç terapi aldın mı yada psikolog-psikiyatri'ye gittin mi?Benim de çocukluğumdan beri var ve o kadar terapi,egzersiz,ilaç vs yaptığım halde tam anlamıyla geçmedi.Senin önce bir konuşma terapistine ondan sonra "Sürekli heyecanlı, panik ve öz güvensiz bir yapım var" bu durumunu düzeltmek zorundasın.Psikolog ile görüşme sana yarar sağlayabilir.Aslında büro memurusun senin bu gibi durumların olmaması lazım.Ben ne zaman kendimi streste hissetiğim ya da heyecan,panik ve sinirli olduğum zaman daha kötü olurum nefes düzensizliklerim olur takılmalar yaşarım.

"Kekemeliğin bir çok etkeni olduğu gibi beyindeki konuşma merkeziyle de alakalı olabilir. Özellikle küçük yaşlarda yaşanan psikolojik reaksiyonlar sonucunda ortaya çıkar. Bazı bireyler, duygusal şok, korku ve heyecansal durumlarından dolayı gerilimini en zayıf organına psikolojik olarak taşıma eğilimi içerisindedir. Kekemeler bu olumsuz durum ve koşullar sonucunda gerilimlerini larinkslere (ses telleri) ileterek odak noktası oluştururlar.

Beynin sol yarı küresinde yer alan konuşma merkezinin herhangi bir nedenle zedelenmesi ya da nörolojik bozukluğunun bulunması de kekemeliğe neden olan etmenlerdir.

Beyin ve kekemelikle ilgili bir deney yapılmış ve yayınlanmış. Bakınız;

Sağlık Bilimleri Merkezi’nden Anne Foundas ve ekibi, deneyi çocukluktan beri kekeme olan 13 erkek ve 3 kadınla, aynı oranda erkek ve kadından kurulu 16 kişilik bir kontrol grubu üzerinde yürütmüş. Kontrol grubunun da, aynı yaş ve eğitim düzeyinde ve aynı sayıda solak ve sağlaktan oluşmasına özen gösterilmiş. Çünkü istatistiksel verilere göre kekemelik erkeklerde kadınlara göre dört kat yaygın. Ayrıca kekemeler arasında solaklık da, normal konuşanlara göre iki kat fazla. Her iki gruptaki bireylerin beyinlerinde konuşmayla ilgili bölgelerin hacmini belirlemek için manyetik rezonans (MR) görüntüleri alınmış. Daha sonra konuşma ve lisanla ilgili olan, öndeki Broca alanı ile arkadaki Wernicke alanının bazı bölgeleri karşılaştırılmıştır. Kekemelerde çok daha geniş ve simetrik bir planum temporale bölgesi saptanmış. Bu bölge, Wernicke alanının dil ve müzikle ilgili girdilerin işlendiği bir bölümü. Normalde bu bölge sağlaklarda beynin sol tarafına doğru bir çıkıntı yapıyor. Kekemelerde Broca alanı üzerinde daha fazla kıvrım olduğu görülmüş. Foundas, bu fazladan kıvrımların beynin duyma ve motor bölgeleri arasındaki ilintiyi engelliyor olabileceği düşüncesindedir."

Bu konuda bir terapi almadım. Bir uzmanla görüşmedim. Genelde kendiliğinden geçer ya da büyüyünce geçer diyen bir çevrem vardı. Her geçen zamanda bir nebze şiddeti azalsa da tamamen geçmedi elbette. Çalışırken insanlarla sürekli iletişim kuruyorum bazen çok sorun yaşadığım da oluyor. Sürekli olarak nasıl konuştuğum ile ilgileniyorum. Ya şimdi kekelersem ya şimdi küçük duruma düşersem gibi.. Bu durum bende özgüvensiz ve panik olmama sebebiyet veriyor. Ben bu durumdan elimden geldiğince kurtulmaya ve bu konuyla alakalı yeni alışkanlıklar edinmek istiyorum. Nedenini bilmiyorum ama bunu kendi kendime egzersizler yaparak ve kendi çabalarımla halletmek istiyorum. Yani bir uzman ile birebir çalışarak değil. Belki de doğru uzmanı bulamama korkusu olabilir. Her yerde bu konu ile ilgili 15 günde kekemeliğe son gibi hizmet veren insanlar var. Daha da olumsuz bir duruma getirebiliyor yanlış tercihler.