Gelişimsel kekemelik yaklaşık yüz yıldır bilimsel olarak araştırılıyor ancak nedeni hala bilinmiyor. Burada, kekemeliğe yatkınlığa katkıda bulunan faktörlerden temel semptomların altında yatan mekanizmaya kadar kapsamlı bir nedensel hipotez sunulmaktadır: Dikkat düzenleme ve/veya işitsel işlemedeki bir eksiklik, dikkatin, yani algısal ve işleme kapasitesinin yanlış tahsis edilmesine katkıda bulunur. konuşma sırasında; bu, konuşmanın işitsel geri bildiriminin zayıf işlenmesine neden olur . Yeterince işlenmemiş işitsel geri bildirim, konuşma ağında, beyincik ve bazal ganglionlar arasında hataya bağlı bir etkileşim yoluyla hata sinyallerine neden olur., konuşmacının isteği dışında konuşma akışını kesintiye uğratır. Konuşma sırasında dikkatin tahsisinin, bir yandan kekemeliğin fizyolojik patomekanizması ile diğer yandan kekemeliğin şiddetini etkileyen durumsal, bilişsel ve duygusal faktörler arasındaki arayüzü oluşturan değişken bir durum olduğu varsayılmaktadır; her ikisi arasındaki etkileşim, bozukluğun durumsal değişkenliğini açıklamaktadır. Hipotez, konuşmanın işitsel geri bildirimine (kişinin sesini dinleme) artan ilginin kekemeliği azalttığını ima eder; bu, hem hipotezi test etmenin hem de terapiyi iyileştirmenin bir yolunu açar.

Gelişimsel kekemelik (bundan sonra kısaca kekemelik olarak anılacaktır), dünya çapında yetişkin nüfusun yaklaşık yüzde birini etkileyen bir konuşma bozukluğudur. Genellikle bozukluk çocuklukta başlar. İki ila beş yaş arasındaki çocukların yaklaşık yüzde beşi kekemedir, ancak çoğu yetişkinlikten önce kendiliğinden iyileşir. Kekemeliğin temel belirtileri kısmi kelime tekrarları, kısa, çoğunlukla tek heceli kelimelerin tekrarları, ünsüz harflerin uzatılması ve sessiz 'bloklar'dır (gergin duraklamalar). Ek olarak yüz buruşturma, vücut gerginliği, aşırı hava alımı, korkulan başlangıç seslerine sahip kelimelerden kaçınma ve genel konuşma korkusu gibi ikincil belirtiler de gelebilmektedir  .
Kekemelik yaklaşık yüz yıldır bilimsel olarak araştırılmaktadır ancak altında yatan mekanizma henüz anlaşılamamıştır. Kekemeliğin çoğunlukla motor kontrol veya motor planlama bozukluğu olduğu düşünülür. Bazı yazarlar kekemeliğin konuşmanın işitsel geri bildirimi (AF) ile ilgili olduğunu varsaydılar, ancak AF'nin kendisinin ya da ona aşırı güvenmenin bozukluğa neden olduğunu varsaydılar. Buna karşılık, mevcut hipotez, AF'nin akıcı konuşmanın kontrolü için gerekli olduğunu ve kekemeliğin, AF'nin zayıf işlenmesi ve entegrasyonunun bir sonucu olduğunu düşünmektedir.
Günümüzün en etkili hipotezlerinden biri, bazal gangliyonların bozulmuş fonksiyonunun kekemeliğe neden olduğudur. Ancak böyle bir bozukluk yalnızca konuşma üretiminden fazlasını etkilemelidir. Burada, ilk kez beyincik, otomatik kendini izleme ve hata düzeltmedeki rolü nedeniyle kekemeliğin 'kaynağı' olarak kabul ediliyor: Beyincik, izleme sistemindeki hata sinyallerine yanıt veriyor. Kekemeliğin hata sinyallerinden kaynaklandığı fikri yeni değil, ancak daha önceki teoriler bunları çevresel işitme bozukluğuna, yanlış işitsel tahminlere veya aşırı duyarlı izlemeye atfediyordu. Buna karşılık, mevcut hipotez bunları konuşmanın AF'sinin yetersiz işlenmesine atfediyor.
İlk kez, mevcut hipotez üç grup ampirik bulguyu hesaba katıyor: işitsel dikkatin konuşma işleme için gerekli olduğuna dair kanıt ve kekeme kişilerde dikkat düzenleme ve işitsel işlemedeki eksikliklerin kanıtı (PWS). Aşağıda, varsayılan nedensel zincirin açıklaması yakın nedenlerle başlayıp daha uzak nedenlere doğru ilerlemektedir.
Hipotez

Temel semptomların altında yatan mekanizma

Konuşmacı kendiliğinden konuşmaya devam etmeye çalışırken, seçilen konuşma motor programının (örneğin bir kelimenin veya hecenin) yürütülmesi beyinde aniden engellendiğinde kekemeliğin ortaya çıktığı varsayılmaktadır. Bu görüş PWS'nin öznel olarak deneyimlediği şeye karşılık geliyor: konuşamamak ama aynı zamanda duramamak (konuşma girişiminden vazgeçememek).

Bu, üç tip temel semptomun birleştirici bir açıklamasına izin verir: Eğer motor program (bir kelimenin, bir hecenin veya bir ifadenin) konuşmacının devam etme dürtüsü tarafından yönlendirilerek tekrar tekrar başlaması durumunda bir tekrar ortaya çıkar. Program uzatılabilir bir ünsüze yakalanırsa bir uzatma ortaya çıkar. Program başlangıcında hemen engellenirse, fonasyon başlayamayacak şekilde sessiz bir blok (gergin duraklama) ortaya çıkar. Yine, uzatma ve bloktaki gerilim, konuşmacının kendiliğinden devam etme girişiminden kaynaklanmaktadır.

İnhibisyonun üstesinden gelme ve konuşmaya devam etme girişimi , tamamlayıcı motor alanını (SMA), bazal gangliyonları (BG) ve motor korteksi birbirine bağlayan devrenin aktivitesi ile ilişkilidir . Bu devre konuşma sırasında da motor eylemlerin başlatılmasını kontrol eder. Kekemelikte aşırı aktivasyonu  inhibisyona verilen doğal bir tepkidir. PWS'nin KŞ'sinde bulunan yapısal ve işlevsel anormallikler kekemeliğe nedensel olmayıp, yıllar içinde kekemelikte gösterilen çaba ve mücadele davranışlarından kaynaklanmaktadır.

Beyincikten gelen hata sinyalleri kekemelik mekanizmasını ortaya çıkarır

Engellemenin , herhangi bir konuşma üretim hatası olmamasına rağmen, izleme sistemi işitsel tahmin ile AF arasındaki bir uyumsuzluğu bir hata olarak yorumladığında ortaya çıkan geçersiz hata sinyallerinden kaynaklandığı varsayılmaktadır . Bu hata sinyalleri beyincikte (veya beyinciği ikincil işitsel kortikal alanlara bağlayan bir döngüde) doğru işitsel tahmin ile yanlış, eksik veya eksik AF arasındaki uyumsuzluk nedeniyle ortaya çıkar.

Kekemelik sırasında serebellar aşırı aktivasyon , kekemelik şiddetinin serebellar aktivasyon ile pozitif korelasyonu ve iki tarafından kekemelikte serebellumun çok önemli bir rolü olduğu ileri sürülmektedir. serebellar fonksiyonun bozulmasından sonra yaşam boyu kekemeliğin kaybolduğu vakalar  . 2012'de buna benzer başka bir vaka daha meydana geldi: 52 yaşında bir kadın, akustik nöromanın çıkarılması sırasında sol serebellar yarımkürede meydana gelen bir yaralanma sonrasında ömür boyu süren kekemeliğini kaybetti (hastayla kişisel iletişim; bir vaka çalışması hazırlık aşamasındadır , bkz. ).

Fonksiyon açısından beyincik, duyusal geri bildirime dayalı olarak motor dizisi öğreniminde ve hata düzeltmede rol oynar [10] ; artikülasyon sırasında bozuk işitsel geri bildirime yanıt olarak bir hata sinyalini kodlayan bir ağın parçasıdır . Eğer hata sinyalleri kekemeliğe neden oluyorsa, kaynak muhtemelen beyinciktir; BG'ye projeksiyonlar yoluyla motor kontrolünü etkiler. Çalışmalar BG ve beyincikin bir ağ oluşturduğunu göstermiştir: Subtalamik çekirdek, pontin çekirdekleri ve dentat çekirdek yoluyla serebellar kortekse (lobül VI, krus I/II) yoğun bir disinaptik projeksiyonun kaynağıdır.Beyincikteki intralaminar talamik çekirdekler yoluyla striatuma yoğun bir disinaptik projeksiyonun kaynağıdır. Serebellar çıktı tercihen dolaylı kan şekeri yolunu etkiler [/url]

Beyincik böylece 'yanlış' bir motor programının yürütülmesini engelleyebilir. Bu bağlamda ilginç bir olgu sunumu daha var: 66 yaşında erkek hasta, medial talamusu iki taraflı etkileyen felç sonrası ömür boyu süren şiddetli kekemeliğini kaybetti. Hasta sadece kekemeliğini değil aynı zamanda sosyal davranışlarındaki hataları fark etme yeteneğini de kaybetmiştir  . Muhtemelen beyincikten gelen hata sinyalleri artık motor kontrolünü etkilemiyordu çünkü talamik lezyon striatuma giden yolu kesintiye uğrattı ve bu da kekemeliği ortadan kaldırdı.

Yukarıda bahsedildiği gibi serebellar çıktı, talamusu ve dolayısıyla motor korteksi inhibe eden dolaylı kan şekeri yolunu destekler. Bu, konuşma motoru programını engellemenin ve kekemeliğe neden olmanın bir yolu olabilir. Ancak başka bir yol da olabilir: BG ile beyinciği birbirine bağlayan devre, filogenetik olarak eski bir seslendirme motor yolunun parçası olan pontin çekirdekleri üzerinden geçiyor. Bu yol, ses yolu kaslarını innerve eden alt beyin sapındaki kranyal sinir motor çekirdeklerine projekte olur  . Kekemelikte bu yolun rolü, bilinmeyen, güçlü bir iç güç tarafından aniden konuşmanın engellenmesine ilişkin öznel deneyimi en iyi şekilde açıklayabilir.

İşitsel geri bildirimin kötü işlenmesi hata sinyallerine neden olur

Mevcut hipotezin özü, işitsel kanala yeterince dikkat edilmemesi nedeniyle konuşmanın AF'sinin PWS'de zayıf şekilde işlenmesidir. AF'nin PWS'de zayıf bir şekilde işlenmesi ve entegrasyonu, konuşma sırasında ikincil işitsel korteksin az aktivasyonuyla  , AF manipülasyonlarına daha zayıf veya gecikmiş yanıtlarla öne sürülmektedir  normal konuşmacılarla karşılaştırıldığında ve konuşma öncesi işitsel modülasyonun eksikliğiyle karşılaştırıldığında [19] . İkinci bulgu, konuşma başlangıcında işitsel sistemin AF'nin işlenmesi için hazır olmadığını göstermektedir.

Geçmişte AF'nin konuşma kontrolü açısından öneminden bazen şüphe duyulurdu ancak AF, konuşmacının gerçekte ne söylediğini bildiği ana kaynaktır  . Bu bilgi konuşma motor programlarının sıralanması için gereklidir: Sistemin, bir sonraki programın başlayabilmesi için bir programın doğru ve tam olarak yürütülüp yürütülmediğini bilmesi gerekir. Bu, bir sonraki programın başlangıcının geri bildirim kontrollü olduğu anlamına gelmez; bu yalnızca, bir tepki süresinden sonra, bir şeyin yanlış veya eksik görünmesi durumunda sistemin daha fazla konuşmayı engellediği anlamına gelir (ayrıca bkz. Levelt'in “ana kesinti kuralı”  ).

Alıcı konuşma işlemenin kalitesi, işitsel kanala dikkat edilmediğinde çok sınırlıdır  . Bu sadece başkalarının konuşmasının işlenmesi için değil, aynı zamanda kendi konuşmasının AF'sinin işlenmesi için de doğru olabilir, çünkü her ikisi de aynı konuşmayı anlama sistemi modelleri tarafından neredeyse aynı şekilde işlenir . Ayrıca AF'nin konuşma kontrolünde optimal kullanımı için AF'ye dikkat edilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, konuşma sırasında işitsel kanala yeterince dikkat edilmemesi AF'nin zayıf işlenmesine ve entegrasyonuna neden olabilir (bkz . Şekil 1 ).





Şekil 1 . Karşıt güçler arasındaki bir mücadele olarak kekemelik anı: motor programın beyincik tarafından engellenmesi ( solda) ve konuşmacının engellemenin üstesinden gelme dürtüsü (sağda). AF  = işitsel geri bildirim, BG  = bazal ganglionlar, SMA  = tamamlayıcı motor alanı.


Şekil 2, kekemeliğin varsayılan nedensel zincirini ve beklentinin etkisini ve semptomları önlemeye veya kontrol etmeye yönelik girişimleri göstermektedir: Konuşmacının dikkati giderek daha fazla konuşma planlamasına (örneğin, beladan korkulan kelimelerden kaçınmak), artikülasyonun propriyosepsiyonuna odaklanmaktadır . ve isteğe bağlı motor kontrolü. Bu davranışlar dikkatin yanlış dağılımını daha da artırır. Bu kısır döngü kekemeliğin şiddetini artırır.





Şekil 2 . Kekemeliğin kısır döngüsü: solda, kekemelikle sonuçlanan nedensel zincir; doğru, ikincil davranışların pekiştirici etkisi.


Kekemeliğe yatkınlık

Konuşma sırasında dikkatin yanlış tahsis edilmesinin, beyin fonksiyonu, SMA-BG-motor devresinin hakimiyeti (dahili olarak başlatılan eylemleri kontrol eden) ve zayıf bağlantı açısından, algı pahasına eylem lehine genel bir dikkat dengesizliğini yansıttığı varsayılmaktadır. Bu devrenin duyusal sistemle olan bağlantısı . Bu, konuşma dışı görevlerde de dikkat düzenlemesi ve engelleyici kontroldeki eksikliklerle  ve hiperaktivite ve dürtüselliğe eğilimle  önerilmektedir . Nörogörüntüleme bulguları , kekeme çocuklarda dikkat kontrolünde yer alan içsel bağlantı ağları içinde ve arasında anormal bir işlevsel bağlantı olduğunu göstermiştir  .

Nörogörüntüleme bulguları ayrıca kekeme çocuklarda konuşma kontrolüne işitsel bilginin daha az entegre olduğunu göstermektedir: Sol arka süperior temporal girus (pSTG) ile sol putamen arasında, sol SMA ile sol pSTG arasında fonksiyonel bağlantının (istirahatte) azaldığı bulunmuştur ve erkek çocuklarda sol BA44 (Broca bölgesi) ile sol pSTG arasında  . Ayrıca, kekeme çocuklarda sol üst uzunlamasına ve sol kavisli fasikülde fraksiyonel anizotropi ve beyaz madde hacmi azalmıştır . Bu lif yolları arka işitsel korteksi Broca alanı ve motor kortekse bağlar. Beyindeki sinir liflerinin miyelinasyonu , bunların kullanımıyla pozitif olarak ilişkili olduğundan, beyaz madde gelişimindeki azalma, uzun süreli azalan kullanımdan kaynaklanabilir  .

Etkilenen çocukların yaklaşık %80'i kekemelikten kendiliğinden iyileşir. İyileşmenin, üst uzunlamasına ve kavisli fasiküldeki beyaz madde hacminin artmasıyla ilişkili olduğu bulundu [34], bu liflerin kullanımının arttığını düşündürmektedir. Dolayısıyla iyileşme, konuşma kontrolünde AF'nin daha iyi kullanılmasına bağlı gibi görünüyor. Kızların erkeklerden daha fazla iyileştiği gerçeği, AF kullanımında ortalama olarak daha küçük bir eksiklik ile ilişkili olabilir; çünkü Broca alanı ile sol pSTG arasındaki yukarıda bahsedilen azalmış fonksiyonel bağlantı kızlarda değil, yalnızca kekeme erkeklerde bulunmuştur  .

Geçici bir kekemelik dönemi, özellikle bir/iki kelimelik ifadelerden cümle oluşumuna geçiş sırasında, muhtemelen konuşma gelişimindeki bir dengesizliği yansıtmaktadır. Artık sıralama, izleme ve hata düzeltme açısından AF daha önemli hale geliyor ve bunun doğru şekilde işlenmesi işitsel kanala daha fazla dikkat edilmesini gerektiriyor. Alışılmış dikkat dağılımındaki bu değişiklikle zorluk çeken ve geçici bir kekemelik dönemi yaşayan çocukların sayısı az değildir.

Son olarak, işitsel işlemlemedeki ince bir eksikliğin, dikkat düzenlemesinde kalıcı sorunlara ve dolayısıyla kalıcı kekemeliğe (iki işitsel korteks arasında optimal olmayan bir etkileşime) katkıda bulunduğu varsayılmaktadır  ve muhtemelen bundan kaynaklanan bir eksiklik. işitsel geçişte, yani gereksiz işitsel girdinin bastırılmasında  . İşitsel geçiş, işitsel dikkatin kontrolü için temeldir; bir eksiklik, daha yüksek düzeyde bir dikkat kontrolünde telafi ile sonuçlanabilir: Akustik aşırı uyarımı önlemek için, etkilenen çocuklar , aktif dinleme dışında işitsel uyaranları görmezden gelme alışkanlığı geliştirebilirler .

Kekeme çocuklarda da işitsel işlemede eksiklikler bulunmuştur  . Bunların kekemeliğin kalıcılığına neden olduğu, kekemeliği devam eden küçük çocuklarda bulunan, ancak sonunda iyileşenlerde bulunmayan korpus kallozum spleniumdaki yapısal bir eksiklik (azalmış fraksiyonel anizotropi) tarafından ileri sürülmektedir  . Bu lifler muhtemelen her iki yarıkürenin işitsel alanlarını birbirine bağlıyor ve etkileşimlerini kontrol ediyor; dolayısıyla buradaki yapısal bir eksiklik, işitsel işlemlemedeki bir eksiklikle ilişkili olabilir.

Dolayısıyla iki faktör kekemeliğe yatkınlığa katkıda bulunabilir: hiperaktivite veya dürtüselliğe eğilim ve işitsel işlemleme eksikliği. Bu, en azından kısmen, inatçı kekemelikte erkek-kadın oranının 4:1 olmasını açıklayabilir: Dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu (DEHB) yaklaşık üç kat, işitsel işlemleme bozukluğu (APD) ise yaklaşık iki kat daha sık görülür . erkeklerde kadınlara göre kat daha sık görülür . Bu iki faktör doğuştan olabileceği gibi erken çocukluk döneminde de gelişebilir. Bazı durumlarda dikkati düzenlemedeki zorluklar bir travmadan ve aynı zamanda psikolojik bir travmadan kaynaklanabilir. Bu, geç başlangıçlı ve travma sonrası kekemelik vakalarını açıklayabilir.

Tartışma

Açıklayıcı güç

Birçok PWS çoğu zaman akıcı bir şekilde konuşur; kekemelik bir andan diğerine gelir ve gider. Dolayısıyla beyin yapısı bir andan diğerine değişmediğinden, beyindeki yapısal bir eksikliğin doğrudan semptomlara neden olması pek olası değildir. Mevcut hipotez, kekemelik anlarının meydana gelmesi için değişken bir durumun, yani dikkat dağılımının çok önemli olduğunu ima etmektedir. Bu değişken durum, kekemelik mekanizması ile dinleyicilerin sayısı ve sosyal konumu, değişen AF, kekemelik beklentisi ve cümle uzunluğu ve kelimelerin bilgi yükü gibi dilsel faktörler gibi kekemelik sıklığını etkileyen dış faktörler arasındaki arayüzü oluşturur. Tüm bu faktörler konuşmacının dikkatini etkileyebilir ve dolayısıyla AF işleme kapasitesini azaltabilir veya artırabilir.

Hipotez, koro konuşması, ritmik konuşma, gölgeleme, şarkı söyleme, AF'nin değişmesi veya konuşma tarzının değişmesi gibi akıcılığı tetikleyen koşulların etkisi için birleştirici bir açıklama sağlar. Bu koşullar ya yalnızca harici bir akustik uyarana değil aynı zamanda AF'ye de dikkat edilmesini gerektirir; örneğin eşzamanlılığı (koro veya tempolu konuşmada), doğru tekrarı (gölgelemede) veya doğru tonlamayı (şarkı söylerken) izlemek için. veya tuhaf geldiği için konuşmacının dikkatini AF'ye çekiyorlar (gecikmeli veya frekansı değiştirilmiş AF, farklı bir sesle veya alışılmadık bir lehçeyle konuşma). Kapsamlı bir genel bakış için.

İtirazlar

Mevcut hipoteze karşı temel itiraz, kekemeliğin genellikle kişinin sesi duyulmadığında ortadan kalktığı gerçeğine yapılan atıftır. Bu koşullarda normal konuşmacıların akıcılığı da bozulmaz. Bu, birinin konuşmasını duymanın konuşma kontrolü açısından önemsiz olduğunu ve PWS'nin akıcılığı açısından zararlı olduğunu gösteriyor gibi görünüyor. Fakat bu sonuç yanlıştır. İşitsel modalitede konuşma geri bildirimi iki şekilde sağlanabilir: harici işitme yoluyla ve beyin içindeki bir geri bildirim döngüsü yoluyla, konuşma üretimini konuşmanın anlaşılmasıyla birleştirir. İkincisi, sözlü düşünme ve sessiz okuma sırasında ve harici AF gürültüyle maskelendiğinde kendi iç konuşmamızı 'duymamızı' sağlar .

Davranışsal deneyler, harici AF mevcut olduğunda dahili AF'nin mevcut olmadığını göstermiştir  ; yani dahili AF, harici AF'nin yetersiz işlenmesini telafi edemez. İşitsel maskeleme altında kekemeliğin neredeyse hiç oluşmamasının nedeni, PWS'nin kendi konuşmalarını duymaması değildir. Kendilerinin içsel konuşmalarını duyarlar ve 'kafanın içindeki iç sese' dikkat etmeleri gerekir. Bu, dahili AF'nin düzgün şekilde işlenmesini sağlar. Bu konunun kapsamlı bir incelemesi için .

AF'nin PWS'de yeterince işlenmediği hipotezi, konuşma hatalarını tespit etmekte hiçbir zorluk yaşamamaları gerçeğiyle çelişmektedir. Ancak konuşma hataları iki şekilde tespit edilebilir: artikülasyondan önce, AF'den bağımsız olarak çalışan bir çatışma izleme mekanizması tarafından  ve artikülasyondan sonra harici AF tarafından. İkinci yol, AF'ninki de dahil olmak üzere alıcı konuşma işlemenin beyinde iki akıma dallanması nedeniyle bozulmaz; üst uzunlamasına fasikül aracılığıyla bir dorsal akım https://www.sciencedirect.com/topics/medicine-and-dentistry/extreme-capsule]ve[url=https://www.sciencedirect.com/topics/medicine-and-dentistry/superior-longitudinal-fasciculus] uçtaki kapsülden geçen lif yolları yoluyla ventral bir akım . Fonolojik işleme dorsal, anlamsal işleme ise ventral akış yoluyla gerçekleştirilir  . PWS'de ventral akım değil, yalnızca dorsal kısım bozulmuştur . Ana dildeki hataların neredeyse tamamı anlam üzerinde etkili olduğundan, normal çalışan karın akışı yoluyla tespit edilirler.

Mevcut hipotezin bir sınırlaması, konuşmanın AF'sinin zayıf bir şekilde işlenmesinin, henüz AF'nin mevcut olmadığı bir ifadenin en başında kekemeliği açıklayamamasıdır. Kekemelik genellikle cümlenin ilk kısmında meydana gelir, ancak daha az sıklıkla ilk hecede meydana gelir çünkü çoğu cümle vurgusuz bir işlev sözcüğüyle (artikel, zamir, edat) başlarken kekemelik çoğunlukla içerik sözcüklerinde ve vurgulu hecelerde meydana gelir. Konuşma başlangıcındaki semptomların olası bir açıklaması, sıklıkla ortaya çıkan kekemelik mekanizmasının belirli bir derecede bağımsızlık geliştirmesidir. Hatta beyinciğin beklenen bir hataya verdiği tepki gibi, kekemelik beklentisiyle de tetiklenebilir. Bu aynı zamanda beklenti ile kekemeliğin ortaya çıkışı arasındaki yakın ilişkiyi de açıklayabilir.

Test edilebilirlik ve sonuçlar
Mevcut hipotez, konuşmanın AF'sine daha fazla dikkat edilmesinin kekemeliği azaltacağı öngörüsünü içermektedir. Bu, konuşma sırasında kişinin sesini dinlemenin bozukluk üzerindeki etkisi araştırılarak kolayca test edilebilir. AF'ye yönelik dikkat, en azından uygulamanın başlangıç aşamasında, doğal AF'yi güçlendiren cihazlarla desteklenebilir. Çocuklar için bu türden basit bir araç Toobaloo'dur.
Hipotezin terapötik açıdan anlamlı ve test edilebilir bir diğer bileşeni, işitsel işlemleme eksikliğinin kalıcı kekemelikte nedensel bir faktör olduğu iddiasıdır. Bu nedenle kekeme bir çocuk için teşhis edilmiş bir APD, kekemeliğin kalıcılığını öngörmelidir.
Mevcut hipotez, PWS'deki konuşma motoru kontrolünün, AF uygun şekilde işlendiğinde normal şekilde çalıştığını iddia etmektedir. Eğer öyleyse, PWS konuşma sırasında sesini aktif olarak dinlemeyi alışkanlık haline getirirse kekemeliğin tedavisi daha etkili hale gelecektir. Diksiyon anlamında gelişmiş bir konuşma tarzı - çok hızlı değil, cümlecikler ve anlam birimleri arasında duraklamalar, sert ve yankılanan bir ses ve etkileyici bir prozodi ile - konuşma planlama gerekliliklerini azaltarak dikkatin yeniden tahsis edilmesini desteklemelidir. ve konuşmacının dikkatini sese çekerek. AF'nin konuşma motor kontrolüne daha iyi entegrasyonu ve bu sayede beyindeki işitsel ve motor alanları birbirine bağlayan lif yollarının artan aktivasyonu, eğitimin etkisine ilişkin çalışmalar gibi, bu liflerin yapısını iyileştirmelidir  diğer beyin bölgeleri için gösterdi.

Yazarın teorisi:



Kekemeliğin işitsel geri bildirimin zayıf işlenmesi ve entegrasyonundan kaynaklandığını ve bunun nedeninin konuşma sırasında kişinin sesine çok az dikkat edilmesi olduğunu düşünüyor (birkaç davranışsal ve fMRI çalışması, dikkat olmadan alıcı konuşma işleminin çok sınırlı olduğunu gösterdi) konuşma sinyaline - ve bu aynı zamanda kişinin konuşmasının işitsel geri bildiriminin işlenmesi için de geçerli olabilir)



Yazarın sonucu:



Mümkünse kararlı ve uyumlu bir sesle konuşun ve sesinizi dinleyin! Cümleler ve anlam birimleri arasında duraklamalara izin verin; bu, konuşma planlama gerekliliğini azaltır, böylece sesinizi dinlemeye daha fazla dikkat kalır.



İstemli motor kontrolünü düşünme, ritmi düşünme


Gönüllü motor kontrolüne odaklanmak yerine, motor kontrolüne değil, duyusal geri bildirime (işitsel ve dokunsal) odaklanın.

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0306987723001627#b0095
Reddit - Little_Acanthaceae87


Torsten Hessen