Kendi Sesiniz Duyulmadığında Kekemelik Neden Kaybolur?
Birkaç gün önce, yukarıdaki başlığa sahip bir makaleyi çevrimiçi olarak yayınladım (buraya bakın) . Daha önce JSLHR ve JFD'de yayınlanmak üzere göndermiştim; her iki durumda da, düzenli anonim hakem incelemesi olmaksızın editörler tarafından reddedildi. JSLHR tarafından, makale mantıksız olarak reddedildi; JFD bana bunun "çok spekülatif olduğunu, doğrudan kanıtlarla desteklenmediğini" söyledi.
Makalenin amacını anlamanın önemli olduğunu düşünüyorum: kekemeliğin geribildirim teorilerine karşı kanıt olarak kabul edilen bir gerçeğin neden bu tür teorilere karşı bir kanıt olmadığını açıklamak. Bu amaçla, geçerli bir açıklama önermek yeterlidir ve 'geçerli', bu açıklamanın (a) kendi içinde tutarlı ve tutarlı ve (b) mevcut verilerle tutarlı olduğu anlamına gelir.
Ne açıklamamın doğru olduğunu ne de mümkün olan tek açıklama olduğunu iddia etmiyorum. Ancak bildiğim kadarıyla şimdiye kadar önerilen bu sorunun tek açıklaması budur. Bu nedenle ve daha iyisi önerilmediği sürece, açıklamam doğru açıklamaya aday olarak kabul edilmelidir. Önceden, paradoksal ve esrarengiz görünen bazı gerçekler için hiçbir açıklama yoktu. Şimdi, bu gerçekleri artık paradoksal ve esrarengiz görünmeyecek şekilde anlamamıza izin veren makul bir açıklama var. Bunun bir fark yarattığını düşünüyorum.
Aşağıdaki tabloda, açıklamamın oluşturduğu tüm argümanları ve bunlara karşılık gelen ampirik kanıtları veya mantıksal ilişkiyi listeledim. Tablodaki tüm referanslar ayrıca bildiriye dahil edilmiştir. Bunun bir teori makalesini gözden geçirmenin iyi bir yolu olduğunu düşünüyorum. Hala spekülatif bir şey bulursanız, yani ne ampirik ne de mantıksal olarak gerekçelendirilmiş bir şey bulursanız, lütfen bana bildirin.
Tablo: Teori kağıdında yer alan argümanların yapısı “Kişinin kendi sesi duyulmadığında kekemelik neden ortadan kalkar? Dış ve iç işitsel geri bildirimler ve kekemelik üzerindeki etkileri. "
Makalede yer alan varsayımlar ve iddialar
(1)
İşitsel geribildirim, yani kişinin işitsel modalited kendi konuşmasının geribildirimi , akıcı konuşmanın kontrolü için gereklidir .
Lee etkisiyle bu açıkça görülmektedir : Gecikmiş işitsel geribildirim , normalde akıcı olan kişilerde uzun süreli ve akıcı konuşmaya neden olur .
(örneğin, Lee, 1950) *
(2)
Hipotez:
Gelişimsel kekemeliğin nedeni , işitsel geribildirimin konuşmanın kontrolüne yetersiz entegrasyonundan veya başka bir deyişle konuşma üretiminin konuşma algısından ayrışmasından kaynaklanır.
İşitsel geribildirimin manipülasyonlarına verilen daha zayıf veya gecikmiş tepkilerle önerilmiştir (örneğin, Cai ve diğerleri, 2012, 2014; Daliri ve diğerleri, 2018; Loucks ve diğerleri, 2012; Tourville ve diğerleri, 2013) ve konuşma sırasında ikincil işitsel korteks alanlarının devre dışı bırakılmasıyla (örneğin, Brown ve diğerleri, 2005; Budde ve diğerleri, 2014; Fox ve diğerleri, 1996; Ingham ve diğerleri , 2003; Stager ve diğerleri, 2003; Toyomura ve diğerleri, 2011)
(3)
İşitsel geribildirim iki şekilde sağlanabilir : harici ve dahili geribildirim döngüsü yoluyla .
Dış döngü genellikle budur işitsel geribildirim çağırdı.
Standart konuşma üretim modelinin bir parçası olan Algısal Döngü Modeli (Levelt, 1989) .
(4)
Sessiz ağızdan konuşma sırasında ve tam işitsel maskeleme altında konuşma sırasında , kişinin kendi sesi, tıpkı iç konuşmada (sessiz okuma, sözlü düşünme) olduğu gibi , iç geribildirim döngüsü aracılığıyla duyulur
Bu varsayılmış ve birkaç uzman tarafından deneylerde önceden varsayılmıştır
(örneğin Brocklehurst & Corley, 2011; Lackner & Tuller, 1979; Oppenheim & Dell, 2010 2008; Postma & Kolk, 1993)
(5)
İç geribildirim döngüsü , konuşma üretimini beyindeki konuşma algısıyla yakından ilişkilendirir .
örneğin, Smith, Wilson ve Reisberg (1995), Smith, Reisberg ve Wilson (1992), Tian & Poeppel (2010, 2012)
(6)
PWS(kekemeler), ağız açma sırasında ve işitsel maskeleme altında akıcıdır çünkü konuştuklarını duymadıkları için değil.
(2) 'ye göre , iç geribildirim döngüsü aracılığıyla içten konuştuklarını duyarlar.
(7)
PWS,iç geri bildirim döngüsünü kullandıklarında konuşma üretimi ile konuşma algısı arasındaki yakın bağlantı nedeniyle ağız
açma sırasında ve tam işitsel maskeleme altında akıcıdır .
Bu sadece hipotezin tersine çevrilmesidir (2): Konuşma kontrolünde yeterli işitsel geribildirim entegrasyonu kekemelikten kurtarır.
(8)
İç geribildirim döngüsü (genellikle insanlarda) yalnızca harici işitsel geri bildirim sağlanmadığında, yani kişinin kendi sesi
dışarıdan duyulmadığında çalışır.
Doğrudan kanıt: Smith, Reisberg ve Wilson (1992) Dolaylı kanıt: İç ve dış geri bildirimler farklı zaman aldığı için kendimizi iki kez duyardık (Lackner ve Tuller, 1979; Vigliocco ve Hartsuiker, 2002).
(9)
Eklemlemeden önce konuşma hatalarının tespiti, her iki geri besleme döngüsünün aynı anda çalıştığına dair bir kanıt değildir .
Açık konuşma sırasında dahili döngü aracılığıyla izleme yapılmaz (Huettig & Hartsuiker,2010). Eklem öncesi hata tespiti, genel (konuşmaya özgü değil) üretim tabanlı çatışma izleme mekanizmasının bir parçası gibi görünmektedir (Nozari, Dell ve Schwartz, 2011; Ganushchak ve Schiller, 2008; Ries ve diğerleri, 2011; Trewartha & Philips, 2013)
(10) Açık konuşma sırasında iç işitsel geri bildirimin eklem öncesi izlenmesini ima eden Durum Geri Bildirim Kontrolü modeli (Hickok, Houde ve Rong, 2011; Hickok, 2012) yanlıştır.
Model Lee etkisi ile tutarsızdır : Gecikmiş harici işitsel geribildirim, eğer harici işitsel geribildirim konuşma kontrolü için önemsiz ise (modelin varsaydığı gibi) konuşma akıcılığını etkilemeyecektir .
(11)
Dahili geribildirim döngüsü, normal koşullarda , yani kişinin kendi sesi dışarıdan duyulduğunda, harici geribildirim döngüsündeki olası bir açığı telafi edemez .
Bu, (8) 'den çıkar: Her iki geribildirim döngüsü aynı anda çalışmaz, bu nedenle biri diğerindeki bir açığı telafi edemez .
(12) Dışarıdan işitsel geribildirim olmadığında kekemeliğin ortaya çıkması , konuşma kontrolünde dış işitsel geribildirimin zayıf katılımının kekemeliğe neden olduğu hipoteziyle çelişmez.
Bu, (3) ve (8) 'den kaynaklanmaktadır.
* Daha fazla kanıt, işitsel-fontory eşleştirmesinden, yani uzun hecelerin süresinin hece başlangıcının işitsel geribildirimi tarafından kontrol edildiği gerçeğinden gelir ( Kalveram & Jäncke, 1989 ). Bundan makalede bahsetmedim çünkü Lee etkisi (daha meşhur olan), ses-fonatör bağlantısının bir tezahürüdür.
Rf:
Torsten Hessen - 14 Aralık 2020
http://www.stuttering-theory.eu
