Bridget Walsh , İletişim Bilimleri ve Bozuklukları Bölümü'nde sertifikalı bir konuşma dili patoloğu ve yardımcı doçenttir . Ayrıca Gelişimsel Konuşma Laboratuvarı'nı da yönetmektedir .
![[Resim: bridget-walsh.jpg]](https://msutoday.msu.edu/-/media/assets/msutoday/images/2021/faculty-voice-reducing-stigma-about-people-who-stutter/bridget-walsh.jpg)
Dünyada 70 milyon kekeleyen insan var. Araştırmanız kekemeliğin ne olduğunu ve nasıl geliştiğini anlamamıza nasıl katkıda bulunuyor?
Kekemeliğin doğuşunu anlamak için, onu başlangıcında incelememiz gerekir. Kekemelik tipik olarak yaşamın üçüncü yılında gelişir. Bu, çocukların mutlaka akıcı konuşmacılar olmadığı bir zamandır. Dillerinin seslerini geliştiriyorlar; söylemek istedikleri şeyin fikirlerini geliştiriyorlar. Şaşırtıcı bir şekilde, bu yaşta - okul öncesi yıllarda - %8'e kadar birçok çocuk, konuşma ve dil gelişimlerinde devam eden diğer sorunlar nedeniyle ebeveynlerin farkında olabileceği veya olmayabileceği bir kekemelik döneminden geçecektir. Kekemeye başlayan çocukların çoğunun, kekemeliklerinin iyileşmesini veya “büyümesini” bekleyebiliriz. Ancak ısrarcı çocuklar, yaşam boyu süren kronik kekemelik için daha büyük risk altındadır. Laboratuarımda, bazı çocuklar için kekemelik kalıcılığı için daha büyük bir risk taşıyan faktörleri araştırıyoruz.
Kekemelikle ilgili bazı yaygın yanılgılar nelerdir?
Daha yaygın olan yanlış algılamaların kekemeliğin nedeni olduğunu ve sinirlilik/endişenin bir rol oynadığını ve buna bağlı olarak kekemeliğin psikolojik bir bozukluk olduğunu söyleyebilirim. Ayrıca küçük çocukların ailelerinden, özellikle kekemelik hakkında konuşmamaya çalıştıklarını veya kekemeliklerine dikkat çekmekten ve daha kötü hale getirmekten korktukları için çocuklarıyla “kekemelik” kelimesini kullanmadıklarını duydum. Ne yazık ki, kekemeliğe yönelik büyük bir toplumsal damgalanma ve kekemelik yapan kişilerin konuşma gerektiren ve genel olarak daha az yetenekli olan belirli işleri yapmaması gerektiğine dair yanlış bir inanç var.
Bu yanlış anlamaları takip etmek için, kekemeliğin psikolojik değil, nörogelişimsel bir bozukluk olduğunu biliyoruz. Konuşma planlama ve üretiminde yer alan beyin bölgelerinin nörolojik gelişimindeki farklılıklardan kaynaklanır ve bu gelişmede genetiğin rol oynadığını biliyoruz. Ebeveynleri çocuklarına kekemelik konusunda açık olmaya teşvik ediyoruz. Mutlaka o anda kekelediklerini belirtmek için değil, bu konuda gerçek olması için. Örneğin, “Bazen sözlerini ağzından çıkarmanın senin için zor olduğunu fark ettim. Bazen konuşmanın zor olduğunu veya kelimelerin tıkandığını hissediyor musunuz? Bu, çocuğun dilediği takdirde konuşması hakkında konuşması için bir açılım sağlar. Ebeveyn, çocuklarının konuşurken yaşayabileceği mücadeleyi kabul eder, ancak bunu kabul eder ve bu konuda konuşmaya açıktır.
Laboratuvarınız olan Gelişimsel Konuşma Laboratuvarı'nın üzerinde çalıştığı önemli projelerden bazıları nelerdir?
Laboratuvarımdaki araştırma, küçük çocuklarda kekemeliğin gelişimine odaklanıyor ve okul öncesi yaşta kekemeliğe başlayan çocukların neden iyileştiğini veya devam ettiğini ve yaşam boyu kekemelik durumu geliştirdiğini anlamamızı ilerletiyor. Kekemeliğin nörogelişimsel bir bozukluk olduğundan ve beynin bölgelerinin farklı geliştiğinden bahsetmiştim. Laboratuvarım, konuşma ve dil görevlerini destekleyen beyin işlevine veya nörofizyolojiye bakar. Fonksiyonel yakın kızılötesi spektroskopi, kortikal bölgelere kan akışının invazif olmayan bir ölçümü ve elektroensefalografi kullanarak çocukların beyinlerinin konuşma ve dil görevleri sırasında nasıl “aktif” olduğunu değerlendirerek beyin fonksiyonunun gelişimi ve potansiyel risk faktörleri hakkında ipuçları elde ediyoruz. kekemelik kalıcılığı.
Araştırmamızın bir diğer önemli bileşeni, kekemeliği devam eden bazı çocuklarda olumsuz etkilerin gelişimini incelemektir. Kekemeliğin, yaşam boyu kekemelik geliştiren insanlar üzerinde genellikle kalıcı bir iz bıraktığını biliyoruz. Kekeme yapan bazı insanlarda olumsuz etkinin nasıl ve ne zaman geliştiğine dair net bir resmimiz yok. Beyin araştırmamızda olduğu gibi, olumsuz etki gelişimi için bir risk taşıyan faktörlere bakıyoruz. Bu faktörlerin çocuklarda erken dönemde belirlenmesi, daha erken müdahale ederek ve daha özel terapi yaklaşımları kullanarak kekemeliğin etkisini azaltmamıza yardımcı olacaktır.
King George VI ve Başkan Joe Biden gibi bazı tanınmış kişilerin kekelediği bilinmektedir. Kekemeliklerini çevreleyen kamu söyleminin bazı faydaları nelerdir? Negatiflerden bazıları nelerdir?
Bence olumlu olan şey, örneğin “Kralın Konuşması” filminin yayınlanması veya son başkanlık kampanyası gibi kekemeliklere olan kamu ilgisinin artması. Halk, kekeleyen kişilerin ünlü, güçlü kişiler olabileceğini görüyor. Ancak her iki durumda da, yani VI.
Buradaki endişe, “herkese uyan tek beden” beklentisinin ortaya çıkmasıdır. Biden'ın şiir okumanın daha az kekelemesine yardımcı olduğunu söylemesi sorun değil, ancak şiir okumanın mutlaka bir tedavi olmasını ve kekeleyen herkese yardımcı olmasını beklememeliyiz. Kekeleyen her kişinin benzersiz olduğunu ve kekemelikleri ile çok farklı yerlerde olabileceğini akılda tutmak da önemlidir. Bir kişi için kekemeliğin üstesinden gelmek, daha akıcı konuşmak için stratejiler öğrenmek anlamına gelebilir. Ancak başka bir kişi için “üstesinden gelmek” çok farklı bir anlama gelebilir. Başka bir kişi önemli ölçüde kekeleyebilir, ancak örneğin konuşmalarını çevreleyen utanç duygularını “aştı”. Kekemelik bir dereceye kadar her zaman bir kişide olabilir,
MSU, kekemelik araştırması yapmak için ortak bir yer olarak nasıl konumlandırılıyor?
Küçük bir bölüm olarak, kekemelik alanında tanınmış araştırmacılar olan Scott Yaruss ve ben olmak üzere iki fakülteye sahip olmak alışılmadık bir durum. Scott dünyaca ünlü bir klinisyen ve araştırmacıdır ve küçük çocuklarda benim büyük gelişimsel kekemelik araştırma projemde işbirliği yapıyoruz. Michigan Üniversitesi'nde, aynı zamanda bir işbirlikçi ve seçkin kekemelik araştırmacısı olan yardımcı öğretim üyemiz Soo-Eun Chang var. Ek olarak, Michigan çevresindeki diğer üniversitelerde ve kolejlerde işbirlikçilerimiz ve meslektaşlarımız var ve hatta her yıl MSU'nun ev sahipliğinde Great Lakes Kekemelik Araştırma Sempozyumu'nda buluşmaya başladık. Hepimizin bir araya gelip işimiz hakkında konuşmamız için harika bir fırsat. Michigan gerçekten de kekemelik araştırmalarının merkezi haline geldi!
rf:
https://msutoday.msu.edu/news/2022/ask-the-expert-stuttering
Dünyada 70 milyon kekeleyen insan var. Araştırmanız kekemeliğin ne olduğunu ve nasıl geliştiğini anlamamıza nasıl katkıda bulunuyor?
Kekemeliğin doğuşunu anlamak için, onu başlangıcında incelememiz gerekir. Kekemelik tipik olarak yaşamın üçüncü yılında gelişir. Bu, çocukların mutlaka akıcı konuşmacılar olmadığı bir zamandır. Dillerinin seslerini geliştiriyorlar; söylemek istedikleri şeyin fikirlerini geliştiriyorlar. Şaşırtıcı bir şekilde, bu yaşta - okul öncesi yıllarda - %8'e kadar birçok çocuk, konuşma ve dil gelişimlerinde devam eden diğer sorunlar nedeniyle ebeveynlerin farkında olabileceği veya olmayabileceği bir kekemelik döneminden geçecektir. Kekemeye başlayan çocukların çoğunun, kekemeliklerinin iyileşmesini veya “büyümesini” bekleyebiliriz. Ancak ısrarcı çocuklar, yaşam boyu süren kronik kekemelik için daha büyük risk altındadır. Laboratuarımda, bazı çocuklar için kekemelik kalıcılığı için daha büyük bir risk taşıyan faktörleri araştırıyoruz.
Kekemelikle ilgili bazı yaygın yanılgılar nelerdir?
Daha yaygın olan yanlış algılamaların kekemeliğin nedeni olduğunu ve sinirlilik/endişenin bir rol oynadığını ve buna bağlı olarak kekemeliğin psikolojik bir bozukluk olduğunu söyleyebilirim. Ayrıca küçük çocukların ailelerinden, özellikle kekemelik hakkında konuşmamaya çalıştıklarını veya kekemeliklerine dikkat çekmekten ve daha kötü hale getirmekten korktukları için çocuklarıyla “kekemelik” kelimesini kullanmadıklarını duydum. Ne yazık ki, kekemeliğe yönelik büyük bir toplumsal damgalanma ve kekemelik yapan kişilerin konuşma gerektiren ve genel olarak daha az yetenekli olan belirli işleri yapmaması gerektiğine dair yanlış bir inanç var.
Bu yanlış anlamaları takip etmek için, kekemeliğin psikolojik değil, nörogelişimsel bir bozukluk olduğunu biliyoruz. Konuşma planlama ve üretiminde yer alan beyin bölgelerinin nörolojik gelişimindeki farklılıklardan kaynaklanır ve bu gelişmede genetiğin rol oynadığını biliyoruz. Ebeveynleri çocuklarına kekemelik konusunda açık olmaya teşvik ediyoruz. Mutlaka o anda kekelediklerini belirtmek için değil, bu konuda gerçek olması için. Örneğin, “Bazen sözlerini ağzından çıkarmanın senin için zor olduğunu fark ettim. Bazen konuşmanın zor olduğunu veya kelimelerin tıkandığını hissediyor musunuz? Bu, çocuğun dilediği takdirde konuşması hakkında konuşması için bir açılım sağlar. Ebeveyn, çocuklarının konuşurken yaşayabileceği mücadeleyi kabul eder, ancak bunu kabul eder ve bu konuda konuşmaya açıktır.
Laboratuvarınız olan Gelişimsel Konuşma Laboratuvarı'nın üzerinde çalıştığı önemli projelerden bazıları nelerdir?
Laboratuvarımdaki araştırma, küçük çocuklarda kekemeliğin gelişimine odaklanıyor ve okul öncesi yaşta kekemeliğe başlayan çocukların neden iyileştiğini veya devam ettiğini ve yaşam boyu kekemelik durumu geliştirdiğini anlamamızı ilerletiyor. Kekemeliğin nörogelişimsel bir bozukluk olduğundan ve beynin bölgelerinin farklı geliştiğinden bahsetmiştim. Laboratuvarım, konuşma ve dil görevlerini destekleyen beyin işlevine veya nörofizyolojiye bakar. Fonksiyonel yakın kızılötesi spektroskopi, kortikal bölgelere kan akışının invazif olmayan bir ölçümü ve elektroensefalografi kullanarak çocukların beyinlerinin konuşma ve dil görevleri sırasında nasıl “aktif” olduğunu değerlendirerek beyin fonksiyonunun gelişimi ve potansiyel risk faktörleri hakkında ipuçları elde ediyoruz. kekemelik kalıcılığı.
Araştırmamızın bir diğer önemli bileşeni, kekemeliği devam eden bazı çocuklarda olumsuz etkilerin gelişimini incelemektir. Kekemeliğin, yaşam boyu kekemelik geliştiren insanlar üzerinde genellikle kalıcı bir iz bıraktığını biliyoruz. Kekeme yapan bazı insanlarda olumsuz etkinin nasıl ve ne zaman geliştiğine dair net bir resmimiz yok. Beyin araştırmamızda olduğu gibi, olumsuz etki gelişimi için bir risk taşıyan faktörlere bakıyoruz. Bu faktörlerin çocuklarda erken dönemde belirlenmesi, daha erken müdahale ederek ve daha özel terapi yaklaşımları kullanarak kekemeliğin etkisini azaltmamıza yardımcı olacaktır.
King George VI ve Başkan Joe Biden gibi bazı tanınmış kişilerin kekelediği bilinmektedir. Kekemeliklerini çevreleyen kamu söyleminin bazı faydaları nelerdir? Negatiflerden bazıları nelerdir?
Bence olumlu olan şey, örneğin “Kralın Konuşması” filminin yayınlanması veya son başkanlık kampanyası gibi kekemeliklere olan kamu ilgisinin artması. Halk, kekeleyen kişilerin ünlü, güçlü kişiler olabileceğini görüyor. Ancak her iki durumda da, yani VI.
Buradaki endişe, “herkese uyan tek beden” beklentisinin ortaya çıkmasıdır. Biden'ın şiir okumanın daha az kekelemesine yardımcı olduğunu söylemesi sorun değil, ancak şiir okumanın mutlaka bir tedavi olmasını ve kekeleyen herkese yardımcı olmasını beklememeliyiz. Kekeleyen her kişinin benzersiz olduğunu ve kekemelikleri ile çok farklı yerlerde olabileceğini akılda tutmak da önemlidir. Bir kişi için kekemeliğin üstesinden gelmek, daha akıcı konuşmak için stratejiler öğrenmek anlamına gelebilir. Ancak başka bir kişi için “üstesinden gelmek” çok farklı bir anlama gelebilir. Başka bir kişi önemli ölçüde kekeleyebilir, ancak örneğin konuşmalarını çevreleyen utanç duygularını “aştı”. Kekemelik bir dereceye kadar her zaman bir kişide olabilir,
MSU, kekemelik araştırması yapmak için ortak bir yer olarak nasıl konumlandırılıyor?
Küçük bir bölüm olarak, kekemelik alanında tanınmış araştırmacılar olan Scott Yaruss ve ben olmak üzere iki fakülteye sahip olmak alışılmadık bir durum. Scott dünyaca ünlü bir klinisyen ve araştırmacıdır ve küçük çocuklarda benim büyük gelişimsel kekemelik araştırma projemde işbirliği yapıyoruz. Michigan Üniversitesi'nde, aynı zamanda bir işbirlikçi ve seçkin kekemelik araştırmacısı olan yardımcı öğretim üyemiz Soo-Eun Chang var. Ek olarak, Michigan çevresindeki diğer üniversitelerde ve kolejlerde işbirlikçilerimiz ve meslektaşlarımız var ve hatta her yıl MSU'nun ev sahipliğinde Great Lakes Kekemelik Araştırma Sempozyumu'nda buluşmaya başladık. Hepimizin bir araya gelip işimiz hakkında konuşmamız için harika bir fırsat. Michigan gerçekten de kekemelik araştırmalarının merkezi haline geldi!
rf:
https://msutoday.msu.edu/news/2022/ask-the-expert-stuttering