İlk kekeme olduğumu nasıl farketmemle başlayayım. Çünkü o zamandan sonra hayatım yavaş veya hızlı olarak bir yokuştan aşşa düşer vaziyette oldu. Ben ilkokulda kekemeliğimin farkında değildim sınıfta bağıra bağıra kitapta okurdum parmakta kaldırırdım herkeslede konuşurdum arkadaşlarımda olurdu. Ama evt kekemeydim ama bilmiyordum "kekemeliğin kötü birşey olduğunu" daha sonra bir gün hoca bana bi soru sordu , zor bi soru. Ders hayat bilgisi ben konuşamadım kekeledim. Tabi bu demek değilki ilk orda kekeledim. Sadece kekeme olduğum ve bunun kötü bişey olduğ yüzüme vurulmuştu. Sorunun cevabını biliyorum ama anlatamıyorum öyle diyeyim. Hocada kekeme olduğumu bilmesine rağmen bana 4 vermişti o dersten. İlkokulda 4 almak lisede 1 almaktan daha kötüdür bilirsiniz annemde sormuş hocaya , hocam herkesinki 5 büşranın neden 4 diye. Hocada demiş kekeledi. Bi daha kekelemesin diye 4 verdim demiş. O andan itibaren ben koptum. Ailevi baskılar , sorunlar vs derken şuan 20 yıllık bir adet kekemeyim yani hiçbirimiz durduk yere kekeme olmuyoruz diye düşünüyorum.. Elbet birşeyler tetikliyor.

Seninkisi gerçekten çok farklı.Burada öğretmenlere büyük görev düşüyor.Selamlar