Psikedelikler ve Kekemelik?

Beyin işleyişini modüle etmek için gelişimsel kekemelikte psikedelikler: yeni bir terapötik bakış açısı?
Gelişimsel kekemelik, bloklar, tekrarlar ve uzatmalar gibi semptomlarla karakterize edilen nörogelişimsel bir konuşma-motor bozukluğudur.Burada psikedelik bileşiklerin dikkate alınabileceğini ve araştırılabileceğini tartışıyoruz.Gelişimsel kekemeliğin nöral arka planı muhtemelen heterojendir ve bazal gangliyonlar, konuşma-motor kortikal bölgelerdeki metabolik eksikliklerin genetik olarak belirleyicilerinden gelen bazı katkıların, gelişimsel kekemeliğin semptomlarının ortaya çıkmasında bir rol oynadığı düşünülmektedir.Kalıcı gelişimsel kekemeliğin konuşma zorlukları sıklıkla sosyal kaygı ve sosyal kaçınma gibi bir dizi ilişkili durumla bağlantılıdır.
Psikedelik ilaçlar/maddeler, 5-HT2A reseptör agonisti yoluyla etki ederken, diğer serotonin ve dopamin reseptörlerine de etki edebilirler. Bu ilaçlar, glutamat salınımını ve AMPA reseptörlerini aktive ederek nöronal plastisiteyi artırabilirler.
UYARI:LSD ve psilosibin (sihirli mantar) - Türkiye'de yasal değildir ve kullanımı risklidir.

Araştırmadan:
Gelişimsel Kekemelikte Arka plan faktörleri
Kekemelik ile ilgili nörobiyolojik faktörler iki ana tema etrafında toplanmaktadır:
Dopaminin Rolü: Kekemeliğin dopaminle ilgili olabileceği düşünülmektedir. Bazı çalışmalarda, dopamin seviyelerinin kekemelikle ilişkili olabileceği ve bu konuda genetik faktörlerin rol oynayabileceği belirtilmiştir.
Nöronal Enerji Sağlanmasının Bozulması: Kekemeliğin, özellikle frontal lobda, hücrelerin enerji sağlanmasının optimalin altında olmasıyla ilişkili olabileceği öne sürülmektedir. Bu bölge, konuşma sırasında en fazla enerji gerektiren motor görevlerden biridir. Bu bağlamda astrositler ve lizozomlar gibi hücresel yapıların da etkilenebileceği düşünülmektedir.
Bu mekanizmaların, genetik olarak belirlenmiş hücresel metabolik sınırlamalarla bağlantılı olduğu ileri sürülmektedir. Özellikle GNPTAB ve ilişkili genlerdeki mutasyonların lizozomal fonksiyonu etkileyerek kekemeliğe katkıda bulunabileceği belirtilmektedir. GNPTAB genindeki mutasyonlar, hücresel işlevleri bozarak kekemeliğin patofizyolojisine katkıda bulunabilir.

Nörolojik mekanizmalar
Kekemelik, nöral bir bakış açısıyla incelendiğinde, motor zamanlama ve konuşma-motor sıralamasının diğer yönleriyle ilgili birçok teoriyle açıklanmaya çalışılır. Kekemelik, kortiko-bazal-talamo-kortikal ağlardaki bozukluklarla karakterize edilen bir bozukluk gibi görünmektedir. Bu ağlar, konuşma için gerekli olan istemli motor dizilerinin uygulanması ve yürütülmesi için hayati öneme sahiptir. Araştırmalar, kekemeliğin kortikal (beyin kabuğu) ve kortikal altı (beyin kabuğunun altındaki) bölgelerde yapısal ve fonksiyonel anormalliklerle ilişkili olduğunu göstermektedir. Özellikle suplementer motor alanı, alt frontal bölgeler, temporal korteks, duyusal motor korteks, bazal gangliyonlar ve bu bölgeler arasındaki beyaz madde yollarında belirgin değişiklikler gözlemlenmiştir.

Son dönemde yapılan bir meta-analiz, kekemeliğin konuşma akıcılığını ve motor dizilerini destekleyen geniş beyin ağlarındaki yapısal ve işlevsel değişikliklerle karakterize olduğunu doğrulamıştır. Bu değişiklikler, "özellik" (kekemeliğin bireyin genel özelliği olması) ve "durum" (belirli durumlarda kekemeliğin artması veya azalması) kekemeliğini farklı şekillerde sürdürebilir.
Özetle, kekemelik, beyin ağlarındaki yapısal ve işlevsel anormalliklerle ilişkilidir ve bu anormallikler konuşma motor kontrolünü etkileyerek kekemeliğe yol açmaktadır.
https://www.frontiersin.org/.../fnhum.2024.1402549/full

Güncel Araştırma ve Anekdotsal Kanıtlar
İşte gerçekten ilginç olan nokta burası. Kekemelik için psikedelikler üzerinde kontrollü deneyler henüz yapılmamış olsa da, anekdotsal kanıtlar geliyor. Kekemeliği yönetmek için psikedeliklerin kullanımı yeni bir şey değil. PWS topluluğundan gelen anekdotsal kanıtlar uzun zamandır potansiyel faydalara işaret ediyor. Ancak araştırmacılar ancak yakın zamanda ciddi bir şekilde incelemeye başladılar.

Jackson ve diğerleri (2024), DS'den etkilenen kişilerin eğlence amaçlı psikedelik kullanmasına ilişkin anekdotsal kanıtlardan başlayarak, psikedeliklerin kekemelik üzerindeki potansiyel faydalarını ve olumsuz etkilerini araştırmak için nitel bir analiz yürüttüler. Deneklerin yaklaşık %75'i genel olarak bazı olumlu etkiler bildirdi. Daha spesifik olarak:

Katılımcıların %60'ı kekemeliğin azalması ve konuşma kontrolünün artması gibi olumlu davranış değişiklikleri olduğunu belirtti.
%40'ı olumlu duygusal faydalar bildirdi.
%15'i bazı olumlu bilişsel değişiklikler bildirdi.
%7'si bazı ek olumlu sosyal etkiler olduğunu belirtti.
Öte yandan katılımcıların yaklaşık %10'u kekemeliğin artması veya konuşma kontrolünün azalması gibi bazı olumsuz davranışsal etkiler bildirdi.

Ayrıca, ketamin tedavisi sırasında kekemeliğin çözüldüğüne dair yakın tarihli bir vaka raporu vardır (Bolton vd., 2023; ketamin, klasik psikedelikler grubunun bir parçası olmasa bile, psikedelik bir ilaç olarak kabul edilir).

İleriye Doğru Hareket: Zorluklar ve Dikkate Alınması Gerekenler
Peki, oyun planı nedir? Kontrollü psikedelik tedavilerin beynin konuşma-motor ağlarını yeniden düzenlemeye yardımcı olabileceğini, kekemeliği ve bununla ilişkili kaygıyı azaltabileceğini öne sürüyoruz.

Elbette, her şey güneş ve gökkuşağı değil. Psikedelik araştırma hala biraz vahşi bir arazi, düzenleyici engeller ve titiz klinik deneylere ihtiyaç var. Doğru bileşikleri, dozajları ve tedavi protokollerini belirlememiz gerekiyor. Ayrıca, güvenliği sağlamak ve olası olumsuz etkileri en aza indirmek çok önemli. Ama hey, birçok keşif bilinmeyene atılan cesur bir adımla başladı!

Çözüm
Özetle, yolculuk henüz başlangıç aşamasında olsa da, psikedeliklerin DS tedavisini dönüştürme potansiyeli, bilimsel ve karşılanmamış klinik ihtiyaçlar açısından bugün için büyük ilgi görmektedir (bugün itibariyle Temmuz 2024 itibarıyla DS için henüz lisanslanmış farmakolojik tedavi yoktur).

Uğruna çabalamaya değer bir gelecek ve devam eden sağlam araştırmalarla oraya ulaşabiliriz.

joosefupalar

Referanslar
Bolton, D., Hailu, T., & Porucznik, CA (2023). Ketamin tedavisi sırasında kekemeliğin çözülmesi: bir vaka raporu. Tıbbi vaka raporları dergisi , 17 (1), 447. https://doi.org/10.1186/s13256-023-04158-8
Jackson, ES, Goldway, N., Gerlach-Houck, H., & Gold, ND (2024). Kekemelerin klasik psikedeliklerle ilgili deneyimleri: Ön bir öz bildirim çalışması. Akıcılık Bozuklukları Dergisi, 81 , Makale 106062. https://doi.org/10.1016/j.jfludis.2024.106062
Pasculli G, Busan P, Jackson ES, Alm PA, De Gregorio D, Maguire GA, Goodwin GM, Gobbi G, Erritzoe D ve Carhart-Harris RL. (2024). Gelişimsel kekemelikte beyin işlevini düzenlemek için psikedelikler: yeni bir terapötik bakış açısı? Front. Hum. Neurosci. 18:1402549. doi: 10.3389/fnhum.2024.1402549

Mantarlı beyniniz — psilocybin sinir ağlarını nasıl sıfırlıyor
Psikedelik ilacın, beynin farklı bölgelerini birbirine bağlayan iletişim yollarında bazı kalıcı değişikliklere neden olduğu belirtiliyor

psilocybin alındığında (kırmızı ve sarı) dinlenme beyin aktivitesinin (mavi ve yeşil) nasıl değiştiğini ve ardından ilacın etkisi geçince nasıl normale döndüğünü göstermektedir.

Sihirli mantarlarda bulunan halüsinojenik bir bileşik olan psilocybin almanın, kişinin zaman ve benlik duygusunu kontrol etmekten sorumlu olan beyindeki tüm nöron ağlarını geçici olarak sıfırladığını, yedi gönüllünün ilacın büyük bir dozunu almadan önce, sırasında ve sonrasında beyinlerinin tekrar tekrar görüntülendiği bir araştırma buldu.

17 Temmuz'da Nature dergisinde yayımlanan bulgular , bileşiğin bazı nörolojik rahatsızlıklar üzerinde neden terapötik bir etkiye sahip olabileceğine dair fikirler sunabilir.

Boston, Massachusetts'teki Harvard Tıp Fakültesi'nde psikiyatrik nörobilimci olan Shan Siddiqi, araştırmacıların "psilosibinin neden olduğu o kadar büyük değişiklikler gördüler ki" bazı çalışma katılımcılarının beyin ağı desenleri tamamen farklı bir kişinin desenlerine benziyordu diyor. "Daha önce bu kadar güçlü bir etki görmemiştim."

Bu değişimlerin çoğu birkaç saat sürdü, ancak beynin farklı bölgeleri arasındaki önemli bir bağlantı haftalarca bozuldu.

Psikedelik ilaç
Psilocybin, depresyon ve travma sonrası stres bozukluğu gibi durumlar için terapi olarak araştırılan LSD, ketamin ve MDMA (ekstazi olarak da bilinir) dahil olmak üzere çeşitli psikedelik ilaçlardan biridir. Tedavilerin onaylanmasını hızlandıran umut verici verilere rağmen , araştırmacılar hala terapötik etkilerinin altında yatan mekanizmayı tam olarak anlayamıyorlar.

Birçok araştırma, psikedeliklerin tek tek hücreleri nasıl etkilediğini araştırdı; ancak, Missouri, St. Louis'deki Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde sistem nörobilimcisi olan Joshua Siegel, psilosibinin tüm beyindeki nöron ağlarını nasıl etkilediğine daha geniş bir yaklaşımla baktı.

Siegel ve meslektaşları, yedi sağlıklı yetişkinin beyinlerindeki aktiviteyi yüksek dozda psilosibin almadan önce, alırken ve aldıktan sonra takip ettiler. Araştırmacılar, beynin farklı bölgelerindeki kan akışı değişikliklerinin görüntülerini elde etmek için fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) kullandılar; bu, beyindeki nöron gruplarının birbirleriyle nasıl iletişim kurduğunu ölçmek için kullanılan bir vekildir.

Araştırmacılar bu fMRI taramalarını aynı katılımcıların herhangi bir ilaç almadıkları veya uyarıcı aldıkları zamanki beyinlerinin görüntüleriyle karşılaştırdılar. Psilosibinin normalde birlikte ateşlenen nöron gruplarının senkronizasyonunu bozduğunu buldular. Bu etkiler, genellikle beynin 'uyanık dinlenme' halindeyken (örneğin, hayal kurarken) aktif olan ve bir göreve odaklanmak yerine varsayılan mod ağı adı verilen bir grup beyin bölgesinde lokalizeydi. Bu ağdaki nöronların çoğu, ilacın akut etkileri geçtikten sonra tekrar senkronize olmuş gibi görünse de, varsayılan mod ağı ile uzay, zaman ve benlik duyularımızı oluşturmakla görevli olan ön hipokampüs adı verilen bir beyin bölgesi arasındaki iletişim haftalarca azaldı.

Araştırmacılar ayrıca, psikedelik terapide alıcının dikkatini çevresine çekerek ilacın rahatsız edici etkilerini azaltmak için yaygın olarak kullanılan 'topraklama' adı verilen zihinsel bir egzersizin, psilosibinin beyin üzerindeki etkilerini azalttığını buldular. Siegel, bunun topraklama tekniklerinin etkileyebileceği nörolojik bir sinyal olabileceğini düşündürdüğünü söylüyor.

Daha derin içgörüler
Geçmişteki deneyler psilosibinin beyin ağlarını bozduğunu bulmuş olsa da 2 , 3 , Baltimore'daki Maryland Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde sistem nörobilimcisi olan Brian Mathur, bu çalışmanın "bu bozulmanın doğasına dair daha derin bir çözüm ve içgörü sağladığını" söylüyor.

Yaklaşım alışılmadıktı: Araştırmacılar, beyin görüntüleme çalışmaları için normalde alınan katılımcı sayısından daha az sayıda katılımcıya odaklandılar , bunun yerine her katılımcıyı yaklaşık 18 kez taramayı tercih ettiler ve bu da yazarların sonuçlarını desteklemek için kullanabilecekleri bir veri dağı oluşturdu.

Mathur, bu verilerin psilosibinin potansiyel terapötik faydasına tam olarak neyin sebep olduğunu gösteremeyeceği konusunda uyarıyor; ancak bunlar cezbedici ipuçları sunuyor. "Psilosibinin beyin ağı değişikliklerine doğrudan sebep olması mümkün" diyor; ya da belki de beynin bazı kısımlarının farklı davranmasına sebep olan psikedelik bir deneyim yaratıyor olabilir diyor.

Siddiqi, fMRI ile ölçülen psilocybin'in beyindeki kan akışı değişimlerinin mi yoksa nöronlar üzerindeki doğrudan etkilerinin mi -ya da her ikisinin de- beyin ağı kesintilerinden sorumlu olduğunu çözmenin yararlı olacağını ekleyerek buna katılıyor. Siegel, psilocybin'in depresyon gibi rahatsızlıkları olan insanların beyinleri üzerindeki etkilerini araştırmak için daha fazla deney yapmayı umuyor.

Mathur, "Bu çalışmanın en iyi yanı, alana, test edilebilecek ve test edilmesi gereken daha fazla hipotez geliştirmesi için bir araç sağlayacak olmasıdır" diyor.

doi: https://doi.org/10.1038/d41586-024-02275-y

psikedelikler işe yarıyor! etrafımda görüyorum özgüven sorunlu ve asosyal gençler. toplum içinde konuşmaya çekineler.

keşke yasal olsa da tavsiye edebilsem diyorum