Özgürce Kekele
Herkese merhaba :)
Ben Özüm. Öz yardım gruplarıyla tanışmamı anlatayım size önce. Her şey bu sorunu yaşayan diğer insanlarla tanışmak istememle başladı. Sanki benim gibi olan diğerleri olsa her şey daha kolay olacakmış gibiydi. İnternetten araştırmaya yapmaya başladım ve gördüm ki yurt dışında bu konuda büyük ve çok kişili organizasyonlar yapılmakta, hatta şehirler arası konferanslar düzenleniyor. İngilizce facebook gruplarından birinde çok kişili hangoutlara katılmaya başladım ve Türkiye'de bunun eksikliğini daha çok fark ettim. 3 yıl önce 'Özgürce Kekele' adında bir grup kurarak 10-12 kişilik 2-3 saat süren hangoutslar düzenlemeye başladım. Belli sayıya ulaştığımızda ise İzmir’de ‘Özyardım grubu buluşmaları’ düzenlemeye başladım. O buluşmalarda yeni kekemelerle tanıştık, kendimizi tanıttık, kekemeliğimiz,üzerine, yaşadığımız zorluklar üzerine konuştuk. Şimdiye kadar gittiğimiz terapiler, faydasını gördüğümüz yöntemler,ailemizin-arkadaşlarımızın bize tutumu, kekemelik hakkında yeni çalışmalar üzerine konuştuk, paylaştık. Bunların yanında duyarsızlaşma çalışmalarına başladık. Herkes yolda çevirdiği birine kısa ya da uzun istemli kekemelik yapıyordu. Papapapardon buradan Nil Pastanesi’ne nananasıl gidebilirim? Ya da sipariş verirken bebeben tatataze sıkılımış bir portakal suyu aaalabilir miyim? Özgürce kekelemek, kekemeliğinizi saklamadan insanlarla bilinçli şekilde konuşmak o kadar eğlenceliydi ki. Ve en önemlisi kontrolün sizde olduğunu fark etme hissi. ‘Ben istediğimde kekeliyorum.’ Başta ben yapamam diyen arkadaşlarımızı sonra durduramıyorduk, ‘ona da yapalım, şu gruba da gidip konuşalım diyenler oluyordu Bir çeşit rol gibi, o günlük kekeme taklidi yapıyorduk ve bu bizi çok rahatlıyordu. (Aslında daha çok biz oluyorduk) ‘Karşıdaki kişilerin verdiği tepkilere duyarsız olmaya başladık ve karşıdaki kişilerin bu sorunu aslında hiç de bizim büyüttüğümü kadar büyük bir şey olarak görmediğini anladık. Ve İzmir’den sonra 1 yıl önce iş dolayısıyla İstanbul’a geldim. Burada ulaştığım sevgili kekeme arkadaşlarımla özyardım buluşmaları düzenliyoruz, Özgürce Kekeliyoruz Gelin size biraz çok özet olarak yaptıklarımızdan ve yapacaklarımızdan bahsedeyim.
Neler mi yapıyoruz
Tanışma: Önce aramızda yeni birileri varsa tanışıyoruz. Her kekemenin korktuğu durumlardan biridir sırayla kendini tanıtmak, amacımız bu durumu sıradanlaştırmak.
Deneyim&Terapi paylaşımı: Şimdiye kadar herkesin yaptığı çalışmalar, aldığı terapiler var. Aslında büyük bir bilgi kaynağımız var, bunarı paylaşıyoruz. Benim bilmediğim modifikasyon, fluency shaping, duyarsızlaşma yöntemini diğer arkadaşım biliyor. Böylece birbirimize daha rahat bir konuşma biçimi için de destek oluyoruz.
Duyarsızlaşma çalışması Kafede garsona, yolda insanlara, dükkanlarda satıcılara istemli olarak kekeliyoruz. Ardından da mutlaka değerlendirme yapıyoruz, nasıldı, ne tepki verdiler, sen ne hissettin, ona ne düşündüğünü sordun mu gibi. Başlangıçta zor geliyorsa tek tek kişilere, sonra daha çok kişinin kişinin olduğu, herkesin bizim kekelediğimizi fark edebileceği gruplara yapıyoruz.
Anket çalışması: Kekemelik hakkında sorulardan oluşan anket çıktılarımızı alarak işlek bir meydanda yoldan geçenlere anket yapıyoruz. İnsanların yanına giderek kekemelik hakkında ne düşündüklerini, çevrelerinde kekeme tanıdıkları olup olmadığını, onlara nasıl davrandıklarını, bir kekeme kekelediğinde ne yapması gerektiğini bilip bilmediği, bir kekeme olsaydı kendisinin ne gibi zorluklar yaşayacağını, onun için bizim kekelememizin sorun olup olmadığı gibi sorular sorup notlar alıyoruz. Çok güzel geri bildirimlerimiz oluyor Kimisi bize destek oluyor, kimisi sempatik bile durduğunu söylüyor, kimisi gülüyor biz istemli yaparken Biz de gülüyoruz. Örneğin bir seferinde 50 yaşlarında bir teyzeye bu anketi yaptım. Teyze ben kekelerken gülüyordu, ona komik geliyordu. Ve hayatında şimdiye kadar hiç kekeme birini tanımadığını, görmediğini söyledi. 50 yaşına gelmiş ve hiç kekeme görmemiş bir insanın ben kekelerken verdiği garip tepki, şok ifadesi, yüzündeki ilginç ifadeyi şimdi anlayabiliyordum. İnsanlar şimdiye kadar hiç kekeme görmemiş olabilirler ya da empati kuramayabilir, sizi anlamayabilir, kötü bir gün geçiriyor olabilirler ya da sadece alaycı, düşüncesiz bir insandır. Belki insanları değiştiremeyebilirsiniz, ancak onlara bakış açınızı değiştirebilirsiniz. Buluştuğumuz zamanlarda o kadar çok istemli kekemelik yapıyoruz ki bir süre sonra kimsenin verdiği tepkiyi umursamadan, gerilmeden, hatta gülümseyerek istemli kekeleyebiliyoruz. Böyle zamanlar kendimle en barışık olduğum ve huzur duyduğum, kendime en çok güvendiğim zamanlar.
Drama oyunları- Daha önce drama kursuna gitmiştim, bildiğim oyunları arkadaşlarımla paylaşıyorum. Bizim için çok öğretici ve eğlenceli oluyor, dramada her şey doğaçlama. Örneğin rol verme oyunu. Bir kişiye doğaçlama olarak hırsız, polis, sarhoş, öğretmen, sinirli, sakin gibi karakterler veriyoruz. Gruplar halinde kağıtlarda yazılı olan kelime, cümleleri kullanarak doğaçlama bir oyun çıkarıyoruz En güzeli de herkes kekeliyor.
Drama oyunlarında en çok da olay-durum çalışmalarını seviyorum. Örneğin sınıfta söz almaktan korkuyor aramızdan biri. Dramada rolleri dağıtıyor, biri öğretmen oluyor, diğerleri öğrenciler. Sanki gerçek bir atmosfer gibi canlandırma yapıyoruz ve arkadaşımızın orada böyle bir durumda nasıl tepki vermesi gerektiğini söylüyoruz, ortama, insanlara duyarsızlaşması için çalışıyoruz. Bu çalışmaları sıklaştırdıkça gerçek hayatta o pozisyona geldiğimizde hazırlıklı olduğumuzdan uygulama şansımız artıyor.
Tabu oyununu bilirsiniz, karttaki bir kelimeyi yasak kelimeleri kullanmadan karşıdaki kişilere anlatma oyunu. En nefret ettiğim oyundu, sıra bana gelir de söylemezsem diye oyun boyunca nefesimi tutardım, takılırım diye ödüm kopardı. Bu oyunu kekeme arkadaşlarımızla oynuyoruz Süre kısıtı yok, dileyen istediği kadar kekeliyor, istediği kadar blok yaşıyor. Ve eğleniyoruz Şimdi en sevdiğim oyun kendisi.
Sunumlar: Önceden bir konu veriyoruz ve herkesten bu konuda 10 dakikalık bir sunum yapmasını istiyoruz. İstediğiniz kadar kekelemekte özgürsünüz. İsterseniz 10 dakikada sadece 3 kelime söyleyebilin, herkes büyük bir özenle dinleyecektir. Böylece topluluk karşısında konuşma, kendimizi ifade etme korkumuz üzerine de çalışıyoruz.
Telefonla ilan arama: Bir araya geldiğimizde gazetedeki ilanları arayarak doğaçlama konuşmalar yapıyoruz Ben bir dönerci dükkanı alıyorum, arkadaşım kekeleyerek sekreterlik ilanına başvuruyor.
Toplulukta şiir okuma: Son buluşmamızda Taksim meydanında kurulu bir sahnede bağıra bağıra kekeleyerek şiir okuduk. Yanımızdan geçen insanlar şaşkınlıkla izledi, bazısı durup bizi dinledi. Biz mi? Duyarsızlaştık, duyarsızlaştık, duyarsızlaştık …
Destek- Ayrıca whatasapp grubumuz var, burada birbirimize ses kayıtları, vidyolar gönderiyoruz. Tek olduğumuzda bile yaptığımız istemli kekemeliği ses kaydıyla diğer arkadaşlarımızı motive etmesi için paylaşıyoruz. Diyelim ki bir arkadaşımız mülakata girecek ya da bir sunum yapacak, grubumuzda herkes birbirine destek oluyor.
[b]Bundan sonraki planlarımız[/b]
• Yeterli sayıya ulaşabilirsek şehirler arası bir konferans düzenlemek
• Kekeme radyo programı oluşturmak
• Kekeme tiyatrosu kurmak
Dikkat ettiklerimiz:
• Grubumuzda hiçbir kekeme arkadaşımız diğerine düşüncesiz davranamaz. Birbirimize verdiğimiz tepkiler çok önemli. Örneğin birimiz kekelerken diğeri onun cümlesini tamamlamamalı, o konuşurken bölmeden dinlemeli.
• Aramızda bazı arkadaşlarımızın kekemeliği diğerlerine göre daha ağır olabiliyor. Bu nedenle herkesin aynı ölçüde aktif olması açısından etkinliklerin, oyunların, konuşmaların herkese eşit süreler verilerek yapılmasına dikkat ediyoruz.
Son Söz : Çok kısa olarak Özgürce Kekele grubumuzun neler yaptığını anlatmaya çalıştım. Daha çok kişiye ulaşırsak daha büyük çaplı organizasyonlar yapabileceğimize inanıyorum. İstanbul’da özyardım grubumuza katılabilecek herkesi bekliyoruz.:) Umarım etkinliğimiz diğer şehirdekilere de ilham olur ve bu tarz öz yardım gruplarını çoğaltarak daha büyük işler yapar, sesimizi daha çok kişiye duyurabiliriz, birbirimize yardımcı oluruz.
