Yabancı bir kullanıcının Olanzapin etken maddeli bir ilaç kullanımı hakkındaki yorumları:

Yaklaşık 2-3 hafta önce Zyprexa'yı (olanzapinin markası: atipik bir antipsikotik) almaya başladım. İlk 2 hafta 2,5mg/gün, şimdi 5mg/gün. Antipsikotiklerin kekemelik üzerindeki etkisine dair bazı çalışmaları doktoruma gösterdim ve o da hemen ilacı reçete etti. 5 mg hala bipolar kişilerin veya şizofreni hastalarının aldığı dozdan çok daha düşük bir dozdur, bu nedenle yan etkiler çok hafif olmalıdır.

İlk hafta uyandığımda bana ağır bir his vermekten başka bir işe yaramış gibi görünmüyordu (sanki 200 yıldır uyuyormuşum gibi hissettim). Ancak dozu 5 mg'a çıkardığımdan beri gün geçtikçe daha akıcı konuşuyorum. Geçen hafta dün bir iş görüşmem vardı ve çok iyi geçti. Hâlâ kekeliyordum ama çok daha az ve hiç paniklemedim. Dün bir arkadaşıma restoranında yardım ettim ve bir kez bile kekelediğimi hatırlamıyorum (her ne kadar sürekli konuşuyor olsam da).

Bu, araştırmaların bulgularıyla oldukça uyumlu görünüyor: D2 dopamin reseptörlerini baskılamak kekemeliği azaltır. Özellikle 'tahmin'i (ne zaman ve hangi kelimelerde kekeleyeceğim hakkında) nasıl durdurduğumu ve herhangi bir 'teknik' kullanmamama rağmen onu nasıl uygulamaya koyduğumu fark ettim. Araştırmalar aynı zamanda etkilerin zamanla artması nedeniyle ilacı daha uzun süre kullanmanız gerektiğini de söylüyor. Görünüşe göre kekemeliğin tikler ve Tourette sendromuyla birçok benzerliği var ve PWS'nin konuşmaları hakkında çok farklı düşünmesi pekâlâ mümkün olabilir - geleneksel halüsinasyonları olan kişilerin (çok hafif ve 'masum' bir şekilde de olsa) nasıl olduğuyla karşılaştırılabilir. .

Aynı deneyimi yaşayan (yaşanan) başka biri var mı? Biraz daha yorgunluk ve bazen konsantre olmada zorluk dışında yan etkiler iyi görünüyor. Ancak sürekli kullanımla bu durum ortadan kalkabilir.

1-)Lexapro'da Üç Yıl: Kekemeliğin Üstesinden Gelmeye Yönelik Dönüştürücü Bir Yolculuk

Lexapro'yu dört haftadır kullanıyorum ve harika sonuçlar görüyorum. En önemlisi, konuşma engelimi 1. günden itibaren neredeyse tamamen ortadan kaldırdı (kendimin önüne geçtiğimde hala kekeliyordum ama bunun farkına varmak ve kendimi yeniden dengelemek çok daha kolay hale geldi). Beş yıldır çektiğim ve konuşma terapileri ve rahatlama uygulamalarından çok az iyileşme elde ettiğim bir rahatsızlık için tek bir hapın bu kadar çok şey yapabilmesi neredeyse üzücü. İlaçlarla ilgili deneyimlerim var, buna tamamen güvenemeyeceğimi ve direnç geliştirebileceğimi ve eski sorunlarımın çözülebileceğini biliyorum. Ancak kekemelik kadar insanlık dışı ve çaresiz bir durum için işe yarayan bir çözümün olduğunu bilmek yine de rahatlatıcı. Bu yüzden bunu buraya koymak istiyorum, internette rahatlık ve cevap arayan kekemeler için hala bir umut olabilir. Kekemeliğin başlı başına bir nörolojik bozukluk olduğunu ve kaygıdan kaynaklanmadığını biliyorum. Yani bunun kekemeliğin ilacı olduğunu söylemeye çalışmıyorum. Sadece deneyimimi paylaşmak istiyorum; Lexapro'dan önce kaygının kekemeliğimi ne kadar artırdığını bilmiyordum. Lexapro'nun yardımıyla ve kaygının azaltılmasıyla kekemelik yönetilebilir. Tahtaya vur. Umarım çok erken heyecanlanmıyorumdur. Umarım uğursuzluk getirmem.
Başka Bir Güncelleme
31 yaşında bir kadınım. Nazik sözleriniz, farklı bakış açılarınız ve deneyimlerime gösterdiğiniz ilgi için teşekkür ederim çocuklar! Konuşma engeliyle ilgili geçmişim hakkında size daha fazla bilgi vermenin faydalı olacağını fark ettim, böylece tüm hikayeyi biliyorsunuz. Ayrıca daha fazla vurgulayamam, herkesin yolculuğu farklıdır. Bu iyileşmenin uzun süreli olup olmayacağını ben bile bilmiyorum. Yani burada sadece kişisel deneyimler var ve bu konu hakkında daha fazla konuşma yapıldığını görmekten mutluluk duyuyorum! Konuşma sorunlarını ilk kez konuşmayı öğrenen bir bebekken geliştirdim. Annem ve babam bunun, tüm ailesinde ciddi kekemelik olan bir çiftin uzun bir süre bebek bakımına maruz kalmamdan kaynaklandığını düşünüyordu. Ancak nedenlerin bundan daha fazlası olduğunu düşünüyorum. Neyse, hayatımın ilk birkaç yılını konuşarak kekeleyen çocuk olarak tanınarak geçirdim. Daha sonra yaşım ilerledikçe yavaş yavaş bu durumdan kurtuldum. Ama ben her zaman çok hızlı konuşan ve ara sıra konuşmasında tökezleyen bir çocuktum. Şunu da belirtmeye değer ki, çok gençliğimden beri kelime ve dil konusunda bir yeteneğe (veya ortalamanın üzerinde bir yeteneğe) sahip olduğumu hissediyorum, bu da benim için dilleri oldukça hızlı öğrendiğim anlamına geliyor (hem ana dilim hem de ikinci konuşma dilim olan İngilizce) ve Kekeme olmadığım zamanlarda düşüncelerimi/duygularımı sözlü olarak ifade etmekte iyiyim. Ayrıca dil ve edebiyat konusunu da ilginç buldum ve güzelliğini takdir ettim. Daha sonra ortaokul yıllarımda daha şiddetli kekemelikle birlikte bir nüksetme yaşadım. Başlangıcını pek hatırlamıyorum. Çok fazla kekelediğimde arkadaşlarımın kahkahalarını tutamayıp aynı heceleri tekrarladığım zamanları hatırladım. Ama bu bana gülünecek bir durum değildi. Daha çok benimle gülme durumu. Umurumda değildi. Bana komik geldi. Ve bir sömestr kadar sonra kendi kendine ortadan kalktı. En son nüksetme beş yıl önce yaşandı. Bu noktada 3 yıldır eyaletlerdeydim. İkinci dilim olan İngilizceyi konuşarak yaşamak/çalışmak konusunda hiçbir sorunum olmadı ve aslında tıpkı anadili İngilizce olan biri gibi konuştuğum konusunda bazı iltifatlar aldım. Ancak insanların önünde konuşurken her zaman bu rahatsızlığı yaşadım ve bu rahatsızlık çalışmaya başladıkça arttı. Müşterilerle sık sık iletişim kurmayı gerektiren bir işte tam zamanlı çalışmak. Şimdi bunun muhtemelen kaygının artmasından kaynaklandığını düşünüyorum. Orada stresli bir proje üzerindeydim ve bundan ve hayatımın diğer yönlerinden pek memnun değildim. Bir müşterinin ofisinde durup onunla konuşurken, belirli bir kelimeyi bloke ettiğimi ve onu başka bir kelimeyle değiştirdiğimi fark ettiğimi hatırladım. Ve en son beş yıllık kekemelik dönemim başladı. Bu bölümde ilk olarak yaklaşık iki yıl boyunca gizli bir kekemeydim. Dışarıdan normal görünmek için kelimeleri dışarı atmaya ya da yerine başka kelimeler koymaya çalışıyordum ama içimde çok fazla stres hissediyordum. Daha sonra birçok yayının önerdiği gibi açıkça kekeme olmaya karar verdim. Daha sonra daha da vahşileşti. Açıkça kekemeliğin getirdiği “toplumda aşağılanmaya” hazır değildim.Ve her ne sebeple olursa olsun gizliliğe geri dönemedim. Bir süre neredeyse her gün konuşmayla ilgili bazı "travmatik" deneyimlerden sonra, irkilmiş ve donmuş hissederek masanın altına girmek istediğimi hatırladım. Bu yıllarda inişler ve çıkışlar, iyi günler ve kötü günler oldu, konuşma terapisinin de yardımıyla durumumu pek değiştirmedi ama bana birçok yeni bakış açısı kazandırdı. Yaklaşık bir ay önce kaygı nedeniyle değil, DEHB nedeniyle bir psikiyatriste gittim; bu durum daha önce ara ara profesyonel yardım aradığım bir durumdu. Kullandığım ilaçlarla ilgili bazı kötü deneyimlerim oldu ve doktor bana yenisini reçete etti. Bu bir uyarıcıydı ve kaygımı başka bir seviyeye daha da şiddetlendirdi. Daha şiddetli kekemelik yüzünden zar zor konuşabiliyordum ve omuzlarım/boynum sürekli gergindi. Bu yüzden doktor, öncelikle ele alınması gereken temel kaygı sorunlarım olduğundan şüphelendi ve bu nedenle bana Lexapro reçete etti. Yan etkilerden payıma düşeni yaşadım (uyuşukluk, odaklanma ve motivasyon eksikliği, terleme, uyku düzeninde değişiklik vb.), ancak hemen gördüğüm fayda, konuşmamın gelişmesiyle ilgiliydi ve bu da yukarıdaki yazımın başlatılmasına neden oldu. İlginç ama muhtemelen anlaşılır bir şekilde, dile ve ifadeye olan ilgim son birkaç yılda neredeyse kaybolmuştu. Son zamanlarda konuşmamdaki gelişmeyle birlikte geri dönüş yaptığını görüyorum ve bundan oldukça mutluyum. Kendimi yeniden eski ben gibi hissediyorum; sonsuza kadar kaybettiğimi sandığım biri. Bu benim deneyimim, biraz uzun. Sadece kapsamlı olmak ve önemli olduğunu düşündüğüm kilit noktaları ele almak istiyorum. Umarım yardımcı olur.

3 Yıl Sonra Bir Güncelleme Daha
Sana iyi şanslar! Orijinal yazıyı üç yıl önce yazdım ve bu üç yıl içinde kekemelik sorunumda bazı küçük tekrarlar oldu ve Lexapro dozumu 5 mg'dan 10 mg'a yükselttim. Ancak lexapro hala konuşma engelim üzerinde harikalar yarattı. Hala çok akıcı konuşabilen biri değilim ve orada burada tökezliyorum. Ama artık umurumda değil ve bu konuda kötü hissetmiyorum ki bu benim için en önemli şey. Lexapro'nun insanlar üzerinde farklı şekillerde çalıştığını biliyorum. Ben oldukça küçük bir insanım (110 lb 5'3 kadın) ve ilaca duyarlıyım, bu nedenle Lexapro'nun kekemeliğim üzerindeki etkisi neredeyse anında oldu. Ancak Lexapro'nun yaygın bir yan etkisi olan ilk uyuşukluğun üstesinden gelmem bir aydan fazla sürdü. Ayrıca kekemelik sorunum hayatım boyunca sürekli değil, dönemsel oldu. Umarım bilgiler yardımcı olur ve inanıyorum ki hepimiz işimize yarayacak bir yol bulacağız! İyi şanlar!
Başka Bir Güncelleme
Merhaba, hiç endişelenmeyin! Bu duyguyu da çok iyi anlıyorum.
Sanırım artık kendimi konuşma engeli olan biri olarak etiketlemeyeceğim. Dolayısıyla Lexapro'nun yardımıyla yaptığım sürecin oldukça sürdürülebilir olduğunu söyleyebilirim. Şu ana kadar. Umarım uğursuzluk getirmem haha. Konuşmam hala mükemmel değil. Kötü günlerimde ya da sadece çok heyecanlandığımda ve kendimden önde gittiğimde hala oraya buraya takılıp kalıyorum. Ancak kekemelik artık zihnimi kontrol eden bir şey değil.
O zamanlar stresli bir işte çalıştığım ve bir miktar nüksetme yaşadığım için dozumu 5 mg'dan 10 mg'a çıkardım. Dozajın arttırılmasından fayda görebileceğimi hissettim ve psikiyatristim de bunu kabul etti. İlaca karşı direnç kazanacağımdan ve daha da yüksek bir doza başvurmam gerekeceğinden endişeleniyordum. Şans eseri bu olmadı.
Evet, Lexapro'yu her gün alıyorum ve diğer ilaçları denemedim. Ayrıca bir terapistle de görüşüyorum ama çoğunlukla hayattaki diğer şeyler hakkında konuşmak için. Terapistim bana kekeme olduğumu söylemeyi bırakmam gerektiğini çünkü akıcılık sorunumun artık neredeyse hiç fark edilmediğini ve kendimi öyle etiketlemenin olumsuz bir çağrışım yaratacağını söyledi.

2-)Kekemelik için Alprazolam, Sitalopram ve Klomipramin

Kekemeliğin gelişimsel bir bozukluk olduğu biliniyor ve birçok uzman güçlü bir nörolojik bileşen üzerinde hemfikir. Bir yetişkinde kekemelik, tekrarlamalar ve uzatmalar gibi konuşma davranışları olarak fark edilir ve genellikle bir konuşma durumunu önceden tahmin ederken büyük bir kaygıya eşlik eder. Bu kaygı konuşma davranışlarını daha da kötüleştirebilir; bazı şiddetli kekemelerde konuşma blokları, dudaklarda ve çenede titreme, hızlı göz kırpma ve sözlerini telaffuz etme çabalarında diğer vücut hareketleri görülür. Böyle bir konuşma çabasını öngörmek çoğu zaman gelecekteki konuşma durumlarında daha fazla kaygıya neden olur ve dolayısıyla kekemelik ve kaygı birbirini besler.
Bir dizi ilacın kekemeliği azalttığı rapor edilmiştir. (1,2) Bu ilaçlardan biri de antianksiyete ajanı olan alprazolamdır (Xanax). Ayrıca, seçici bir serotonin geri alım inhibitörü olan sitalopram (Celexa) ve bir başka güçlü serotonerjik ilaç olan klomipramin (Anafranil) de dahildir. Bu ajanların üçü de seçici hastalarda kekemeliği azaltır. Ancak kekemeliği olan hastaların yalnızca küçük bir kısmı bu ilaçlardan herhangi birine artan akıcılıkla yanıt verir. Cevap verenler genellikle kekemelikte çok mütevazı bir azalma gösteriyor. Şiddetli kekemeliği olan yetişkinlerin, biri bozukluğun her bir bileşenine yönelik olmak üzere iki ilaca ihtiyaç duyabileceğine inanıyoruz.
Bu hipotezi test etmek için, 4 yaşından beri şiddetli kekemeliği olan 57 yaşındaki doktor Dr. A.'nın tedavisini üstlendik. Kekemeliğin ciddiyetini derecelendirmek için 7 puanlık ölçekte 6 (şiddetli kekemelik) puan aldı. (3) Yıllar boyunca çok sayıda ilaç ve terapi programı denemiş, ancak konuşmasında yalnızca çok az bir iyileşme elde etmişti. Alprazolam (günde iki kez 1.0 mg) ve sitalopram (yatmadan önce 10 mg) kombinasyonuna verdiği yanıt hızlı ve çarpıcıydı. Sadece eski engelinin izlerini tespit edebildik. Ailesi, arkadaşları ve meslektaşları, onun büyük ölçüde artan akıcılığını kendiliğinden fark ettiler ve belirttiler. Dr. A., daha önce kekemelik korkusundan dolayı çok az konuştuğu birçok durumda artık açıkça konuştuğunu bildiriyor. Kekemelik Derecelendirme Ölçeğindeki puanı 6'dan 2'ye (hafif kekemelik) düştü. Tedavisinin 20. haftasında Dr. A.'nın durumu iyiye gitmeye devam etti. Kekemelikteki bu büyük azalmayla birlikte, beklenti kaygısı da büyük ölçüde azalmış ve alprozolam kullanımını kademeli olarak bırakması mümkün olmuştur. Bununla birlikte, sitalopram (kekemenin temel semptomlarını azaltan) hala gerekli (yatmadan önce 20 mg).
Şiddetli kekemeliği olan üç erkeği daha bu şekilde tedavi ettik. İki kişi klomipramin (yatmadan önce 100 mg) ile daha az yan etki görüldüğünü ve bu maddeyi kullanmaya devam edeceklerini bildirdi. Üçüncü hasta, sitalopram (yatmadan önce 20 mg) ile daha az yan etki bildirdi ve bu ilaca devam edecek. Üçü de Kekemelik Derecelendirme Ölçeğinde konuşmalarında belirgin bir iyileşme gösterdi (tedaviden önce 6-6,5'ten tedaviyle 1,5-2'ye). Üçü de alprazolam (günde iki kez 1 mg) almaya devam ediyor.

3-)Kekemelikten Kurtulmak: Klomipramin, Meditasyon ve Konuşmamı Dönüştüren İpuçları

36 yaşındayım ve yaklaşık 8 yaşımdan beri fena halde kekeliyorum. Yıllar boyunca çok şey öğrendim; basit bir "tedavi" ile basit bir sorun olmak yerine, parça parça bir araya getirdiğiniz bir yapboz gibi. Aklıma gelen bazı rastgele düşünceler/ipuçları/yorumlar:

1. Benim için bu tamamen bilişsel bir şey - konuştuğumda küçük bir çocuk gibi oluyorum - bunu anlamak ve bu alışkanlığı kırmak bana yardımcı oldu.
   
2. Bunu anksiyete bozukluğunun bir belirtisi olarak ele almak bana yardımcı oldu. Şimdi kelimenin tam anlamıyla hayatımı değiştiren küçük bir doz klomipramin alıyorum. 5 yıl önce telefonla pizza sipariş edemiyordum ya da barda içki sipariş edemiyordum. Şimdi bir şirket işletiyorum ve kelimenin tam anlamıyla bütün günümü telefonda geçiriyorum. Meditasyon da ÇOK yardımcı olur.
   
3. Benim için önemli olan şey, bir yanımın bilinçaltımda kekelemek İSTEDİĞİNİ anlamaktı. İlk başta bu çok saçma görünüyor ama bir düşünün. Bir liste yazmaya başladığınızda kekemeliğin birçok avantajını düşüneceksiniz. Bir çocuk için bu liste özellikle büyüktür ve dezavantajlar listesinden çok daha büyüktür. Yaşlandıkça dengeler değişiyor ancak avantajlar hala mevcut.
   
4. Konuşmaktan keyif almayı öğrenin ve kekelemeyi beklememeye çalışın. Konuşmaktan korkuyorsanız ve kekelemeyi düşünüyorsanız, bunu daha da fazla yapacaksınız.
   
5. Kendinizi rahat bir şekilde konuşurken hayal edin.
   
6. Konuşmadan önce ciğerlerinizi boşaltın ve derin bir nefes alın. Nefes almaya odaklanın.
   
7. Bunu sizin hakkınızda olumlu bir şey haline getirmeye çalışın. Bu sizi tanımlayan bir şey değildir ama sizin bir parçanızdır ve sizi tanımlamanıza yardımcı olur. Hepimizin bir şeyleri var; hepimiz farklıyız ve bu ne anlama geliyorsa, "normal" olmaktan nefret ediyorum.
   
8. Normalde saklanacağınız bir şeyi yapmaya kendinizi zorlayarak harika bir adım attınız. Korktuğumuz şeylere maruz kalmak bu korkuyu azaltır. Konuşarak olumlu deneyimler edinin ve onlara tutunun. Bunları zihninizin önünde tutun ve düzenli olarak görselleştirin. (Benim gibi) bilinçaltınızda kendinizi korumaya çalıştığınız için kekeliyor olmanız mümkündür, çünkü konuşmayla ilgili bazı kötü deneyimler yaşamışsınızdır. Artık ihtiyacınız olmayan bir başa çıkma mekanizmasıdır.
   

4-)Anafranil (Klomipramin) ile kekemelik başarı öyküsü
Klomipramin kekemeliğimde işe yaradı. %100 akıcı değilim ama her zamankinden çok daha iyiyim. Stuttering Help'in bu makalesi sonunda bana umut verdi.

İnanın 33 yaşındayım, anlıyorum, tüm uzmanlar bana kekemeliğin ilacı olmadığını söyledi ama dostum bu yalan!
Magnezyumun kekemeliğe iyi geldiği bile söylendi, bu yüzden aynı zamanda onu da alıyorum.
https://www.stutteringhelp.org/alprazola...ghKpZfqOzg

5-)Kekemeliğin Üstesinden Gelmek: Moklobemid ile Yolculuk

Kekeme ve burada bir psikiyatrist var: Beklenmedik bir şekilde işime yarayan şey moklobemid oldu, sosyal anksiyete için almaya başladım, esas olarak kekemeliğimden kaynaklanıyordu, her ikisini de hafifletti.

Etki 2 ay sonra belirginleşti, birkaç ayda bir dozu azaltmayı veya ilacı kesmeyi denedim, ancak bir süre sonra durum kötüleşti, ancak ilacı daha uzun süre kullandıktan sonra bu eğilim ortadan kalktı, birkaç yıl sonra etkiler kalıcı hale geldi. MAOI'lerin mekanizmasının benzersiz olduğunu düşünüyorum, nörotrofik etkiye sahip oldukları biliniyor
Artık etki kalıcı görünüyor, daha düşük dozlar alıyorum, sıklıkla reçeteyi zamanında yenilemeyi unutuyorum, ancak yine de tamamen geri çekmek istemiyorum çünkü kişiliğimin hala çok fazla çalışmaya ihtiyacı var ve açıkça iyileşmeme yardımcı oluyor

SSRI veya SSRI'yi (Benzos veya Buspar) ile eşleştirilmiş olarak denemediyseniz, MAO'yu (Moklobemid) denemeden önce bunu denemelisiniz.



6-)Oyunun Kurallarını Değiştirecek Bir Şeyi Keşfetmek: Inderal LA ve Lexapro - Kekemeliği %90 Azaltma Yolculuğum
Kekemeliğimin "tedavisini" bulduğumu düşündüğümü herkesin bilmesini istedim. Hikayemi 'Beni Tanıt' başlığında anlattım, bu yüzden size tekrar arka plan vermeme gerek yok. Hope belgesindeki adam gibi, benim kekemeliğim de önceden %90 civarındayken %10'a düştü.
Yakın zamanda Inderal LA'ye reçete yazıldım ve yeniden doğmuş gibi hissediyorum. Gerçekten şaşırtıcı, kekemeliğim ve kaygım neredeyse yok oldu. Inderal LA'yı yeterince tavsiye edemem. Kekemeliğiniz varsa Inderal LA'yi en kısa sürede denemelisiniz.
Bilginize, Inderal LA sabahı 80mgs ve 20mg Lexapro alıyorum. Her iki ilacın da hiçbir yan etkisi yok.
O kadar mutluydum ki birkaç gece önce uyuyamamıştım

7-)Kekemeliği Aşmak ve Güven Kazanmak: Paxil (Paroxetine) ile 10 Yıllık Yolculuğum

Yaklaşık 10 yıl önce olası anksiyete/depresyon nedeniyle Paxil (Aropax) ve SSRI tedavisine yerleştirildim. Kekemeliğimin bana sağladığı fayda çok büyüktü. Halen ara sıra, çoğunlukla telefonda kekeliyorum. Ama artık dünyanın geri kalanıyla iletişim kurabiliyorum ki bu, 45 yıldır yapmakta zorlandığım bir şeydi.

Hepinizin bildiği gibi, bir kekeme olarak hayat gerçekten acımasızdır. Dışarıdaki birçok insan sizden yararlanmaya çalışacak. Karşı taraf benim normalin altında olduğumu ve çok da zeki olmadığımı düşündüğü için, kekeme olduğum için pek çok iş ilişkim zarar gördü. Birçok insan benden avantaj sağlamaya çalıştı. Şimdi bunu kendi avantajıma kullanıyorum, denedikleri zaman onları düşmeye hazırlıyorum ki çoğu zaman bunu yapıyor.
Paxil hayatımı normalleştirdi. Ancak sizi uyarıyorum, kendinizi Paxil'den vazgeçirmek çok zor. Gerçi bunu neden bırakmak isteyebileceğinize dair iyi bir neden düşünemiyorum. Yaşım ilerledikçe boşalmakta daha fazla zorluk çektiğimi fark ettim ama bu çok da önemli değil, libidom zarar görmedi.
Aynı kişiden başka bir güncelleme
Önceden söylediğim gibi. 
Paxil benim için çalışıyor.
Hayatımı değiştirdi, sonunda söylemek istediklerimi söyleyebiliyorum. herkesle iletişim kurabilirim. Telefonu kullanabilirim.
Birisiyle konuşmak için kilometrelerce araba kullanıyordum çünkü telefonu kullanamıyordum.
Espri yapabiliyorum, daha önce bunu yapamazdım.
Yeni bir eş buldum. 
Düzgün konuşamıyorsan kızları nasıl tavlarsın?
Söylediğim gibi ilaç bende işe yarıyor, çok az yan etkisi var ya da hiç yok

8-)Kekemeliği Yönetme Konusunda Deneyimlerimi Celexa ve Xanax ile Paylaşıyorum: Bir Tıp Uzmanı Olarak Yolculuğum
Her gece 20 mg celexa ve stresli durumlarda konuşurken 0,5 mg xanax kullanıyorum. Bu kombinasyon bana bloklarda yardımcı oluyor. 

52 yıllık kekemeyim ve kendi kendine terapinin yanı sıra konuşma terapisini de birkaç kez denedim. Ben birçok farklı durumda konuşması gereken bir tıp uzmanıyım. Yeterince utanç yaşadım ve sonunda ilaç almaya karar verdim. Sorun değil, insanların hipertansiyon, diyabet vb. için ilaç alması gerekiyor. 
Kendiniz için en iyi olanı yapmanızı tavsiye ediyorum. Yaşamak için tüm hayatınız var ve daha iyi tedaviler geliyor. Umarım Pagoclone kekemeler için göründüğü gibi başarılı olur ve yakında yayınlanır.

9-)Sitalopramda On Yıl: Kekemelikten Konuşma Özgürlüğüne Kadar Hayatı Değiştiren Bir Yolculuk
Anksiyete ve panik ataklara yardımcı olmak için 10 yıl önce Sitalopram'a başladım. O zamanlar 42 yaşındaydım ve çok kısa bir süre sonra kekemeliğim 6'dan 2'ye çıktı. Bazıları için işe yaramayabilir ama benim için işe yarayan tek şey bu oldu. 7 yaşımdan beri akıcılık şekillendirme ve diğer teknikleri denedim ama hiçbir şey işe yaramadı. Benim için beyin. Nasıl konuşulacağını biliyorum ve hayvanlarla konuşurken ya da tek başıma kitap okurken kekelemedim. Bana faydası olursa sonsuza kadar bu ilacı kullanacağım. Nihayet adımı söyleyebilmiştim ki bu büyük bir olaydı. Kekemelik yaptığımda hiçbir duygusal tepkim olmuyor ve sonunda söylemek istediklerimi söyleyebiliyorum. Benim için hayat değiştirici oldu.

10-)"Kekemelikten Özgürlük: Buspirone ile Hayatın Sevinçlerini Yeniden Keşfetmeye Yolculuğum"
Kekemeliğim yaklaşık %80 azaldı, tekrar gülebiliyorum, arkama yaslanıp yeni bir program izleyebiliyorum, tekrar ders çalışabiliyorum, işleyen bir insan gibi çalışabiliyorum, yeni müzikten keyif alabiliyorum, şaka yapabiliyorum, özgüvenle konuşabiliyorum .

12. haftada sandalyeme oturdum ve bir aydınlanma yaşadım. Artık hızla yarışan zihnimin tutsağı değilim; o artık bir müttefikim.
Hayatımı kurtardı.

11-)Ömür Boyu Kekemeliğin Üstesinden Gelmek: Buspirone Kariyerimi ve Yaşam Kalitemi Nasıl Dönüştürdü?
Buspirone almaya başladığım için çok mutluyum. Kekemeliğim kaygıdan kaynaklanıyor. Hayatım boyunca bununla uğraştım. Zar zor konuşabiliyordum ve iş bulmak ve normal konuşmalar yapmak benim için zordu. Buspirone alarak hayalimdeki işe kavuştum ve yaşam kalitem çok arttı!

12-)Kekemelikten Dengeye: Buspirone, Meditasyon ve Umutla Yolculuk
Yaklaşık 7 hafta oldu ve kekemeliğimde önemli bir azalma olduğunu hissediyorum. Eskiden kekelediğim birçok durumda artık gerçekten kekelemiyorum. Ayrıca son 2-3 haftadır her gün 15-20 dakika meditasyon yapıyorum ve bu da yardımcı oldu.

Sunumlarda/çok büyük toplantılarda hala biraz kekeliyorum, bu yüzden bu durumlar için düşük dozda Ativan ve Propanolol alıyorum. Ama sanırım yakında kekemeliğim bu anlarda da ortadan kalkacak.

Kekemeliğinizi tetikleyen ana faktör kaygı ise buspirona bir şans vermenizi şiddetle tavsiye ederiz.


DÜZENLEME: hayatımı kurtarıyor olabilir 
ünde üç kez 25mg Buspirone, 7.5mg alıyor....

13-)50 Yaşından Sonra Özgürleşmek: Celexa (Sitalopram) 15 Yıllık Yolculuk - Kekemelik ve Kaygıdan Kurtuluş'a
Sadece Celexa'nın 50 yıllık kekemeliğimden sonra bana yardımcı olduğunu söyleyebilirim.

67 yaşındayım ve 8 yaşımdan beri kekeliyorum. Herhangi bir tedavi ya da tıbbi müdahale yaşamadım. Bununla birlikte, yedek bir kelime kullanmak veya bir şeyleri sıra dışı söylemek gibi yüzlerce "çözüm yolum" vardı. New York'ta büyüdüm ve bazı insanlar İngilizcenin ikinci dilim olduğunu ve Avrupalı olduğumu düşünüyordu. 

Dünyayı oldukça iyi dolaştım, önce askerlik yaptım, sonra avukatlık kariyerime devam ettim. Ama zor bir işti.
Elli yaşlarımda panik/anksiyete atakları geçiriyordum ve doktorum/arkadaşım Celexa'yı denemem için beni rahatsız etmeye devam ediyordu. Sonunda başardım….. ataklarım geçti, sabahın üçünde saçma sapan şeyler için endişelenerek uyanmak yok ve kekemeliğim %90 oranında azaldı. 15 yıldır gözle görülür bir yan etkisi olmadan kullanıyorum. Keşke hayatımda çok daha önce alsaydım.

14-)Kekemelik için gerektiğinde Lexapro (Esitalopram) Günlük + Klonopin 0,5 mg (Klonazepam)
Mattchu, kekemeliğini ve kaygısını yönetmek için 25 yıldır Lexapro ve Klonopin'i kullanıyor. İlk 23 yıl boyunca sürekli olarak Lexapro ve Klonopin'i aldı. Ancak, muhtemelen COVID-19 durumuyla bağlantılı olarak Klonopin'i elde etmede yaşanan zorluklar nedeniyle, iki yıl önce Buspar'a (günde bir kez) geçiş yaptı. İlaçlardaki bu değişiklik son iki yıldır uygulanıyor.

Bu durumda Lexapro olan SSRI'yı her gün almanız gerekir, ancak Klonopin'i (Clonazepam) yalnızca toplantılara veya topluluk önünde konuşmaya gitmesi gerektiğinde alır. Ayrıca eğer Clonazepam yerine Buspar'ı kullanmaya karar verdiyseniz o zaman buspar'ı da günlük olarak almanız gerektiğini unutmayın.

Bunun gibi bir şeye benzeyecek.
Lexapro (Günlük) + Klonopin (Gerektikçe)
Lexapro (Günlük) + Buspar (Günlük)

14-)Kekemeliğim ve Phoenixf1zzle'dan "Mucize Hap" [UZUN] (bölüm 2)
Bazılarınız "Sihirli hap" hakkında soru soruyordu, işte başlıyoruz.

Bu bir antidepresan/anti-anksiyete ilacıdır. Bu bir beta engelleyici ya da orijinal gönderide insanların bana sorduğu bir düzine başka şey değil.

ÖNEMLİ!!!!! BENİMLE AYNI SONUÇLARI YAŞAYAMAYABİLİRSİNİZ.

Burada dikkat edilmesi gereken bazı noktalar var; DOKTORUNUZLA KONUŞUN! Ciddi olarak bir adamın hikayesini gerçek ya da gerçek olarak ya da aynı sonuçlara ulaşacağınızın garantisi olarak almayın. Doktorunuzu dinleyin, ona danışın, "Bu hap doktoruna ihtiyacım var!" diye ısrar etmeyin.

İlacın YAN ETKİLERİ

Bu öncelikle bir anti-depresan olduğundan, bilinen en büyük yan etkilerinden birinin libido kaybı ve cinsel işlevle ilgili diğer sorunlar olduğunu unutmayın.

Açılmanın ve açık kalmanın daha zor olduğunu göreceksiniz, ayrıca bitirmenin neredeyse imkansız olduğunu göreceksiniz. Cidden, ben de bir mastürbasyon meraklısı olarak kendimi nasıl kurtaracağımı biliyorum ve ben bile sorun yaşıyordum! Daha sonra bayıldım! Sertleşebilirsin, bazen sert kalabilirsin ama inmek sadece uzak mesafe humması hayalidir. Serbest bırakılmadan saatlerce sikiş. Ziyafet için toplanın, çelik bıçaklarıyla onu bıçaklayın ama canavarı öldüremezler.

EĞER bu ilacı kullanmaya başlarsanız, işten birkaç gün izin almanızı, minibüse binerseniz 4-5 günlük güzel bir hafta sonu geçirmenizi ŞİDDETLE tavsiye ederim çünkü diğer yan etkiler ilk haftada size bir kamyon gibi çarpacak.

Her zaman aşırı derecede uykulu hissedeceksiniz ve kendinizi çok zayıf hissedeceksiniz. Bu 5 günün çoğunu uyuyarak geçirdim. 12 saat uyur, bir saat telefonumla uğraşır ve sonra 7 saat daha uyuklardım. Kollarım zayıf olduğundan (Annemin Spagetti'si) ve her zaman uyanık olarak ve bir şeyler yaparak geçirdiğim için lokantada kahvaltımı yapmakta zorlanırdım. Aslında akşamdan kalmaydım.

Alkolün ilaçlarla, özellikle de antidepresanlarla karıştırılmaması tavsiye edilir. İlk birkaç ayda hala biraz içtim ve tek bir viskinin bile hapın kekemelik üzerindeki harika etkisini ortadan kaldırmak için yeterli olduğunu gördüm. En iyi seçeneğiniz çok hafif içmek veya sadece ayık olmaktır.

Yani bunların hepsi var.

Hapın adı CELEXA'dır. ARTIK GİT DOKTORUNUZA SORUN.
Sonuçlar değişebilir
Kendisiyle kişisel sohbet hakkında daha fazla tartışıldığında, Celexa'yı iki yılı aşkın süredir kullandığı ortaya çıktı. Konuşmasının hiç bu kadar yetkin olmadığını bildirdi.

15-)Kekemeliğim ve Phoenixf1zzle'dan "Mucize Hap" [UZUN] (bölüm 1)
Herhangi bir ilaç önermiyorum, sadece deneyimimi anlatıyorum ama birine söylemem gerekiyordu

Sana kendimden bahsedeyim; Ben 26 milyonum ve hayatım boyunca kekemeliğim vardı. Bu konuda benimle dalga geçildi, ağladım, birkaç kez konuşma terapisine gittim (ki bunun aptalca olduğunu gördüm) ve kekemeliğimin şiddetinde iniş çıkışlar yaşadım. Bazı günler/haftalar neredeyse hiç yok, diğer zamanlarda ise çok bariz ve tek kelime edemiyorum.

Sinirlendiğimde ve küfretmeye ve söylenmeye başladığımda çok net oluyorum ve elbette birçokları gibi net bir şekilde şarkı söyleyebiliyorum. Bana daha çok sinirlenmem söylendi, söylemek istediğim her şeyi söylemem söylendi.

Kekemeliğin nedenini teşhis etmeye çalışan ve bana ot içmemi, esansiyel yağlar almamı, meditasyon yapmamı veya başka birçok şeyi söylememi söyleyen çok sayıda "Facebook mezunu doktor" vardı, eminim çoğunuz duymuştur. ve yine tamamen vasıfsız, çenesini kapatmayan insanlardan.

Bir hipnotist denedim ama bu süreci hiç yaşamadım çünkü "Sarkaçını izle aaaaaaa ve UYKU!" yerine daha fazla "Önerinin Gücü" ofis türleri vardı. İstediğimi yazın.

Kekemelik süreci boyunca belirli zamanlarda ara sıra yaptığım "İşaretler" veya numaralar var. Bir ay boyunca şiddetli kekemelik yaşayabilirim ve kekemeliğin ortasında birkaç kez "Üzgünüm" diyebilirim ki bu ya bir işarettir ya da sadece ÇOK Kanadalıyım. Dilimi şaklatıyorum, kendime küçük bir müzikal başlangıç yapıyorum "Bum buh bum..." Geçenlerde (geçen yıl içinde) bir an sinirlendim ve "Lanet Kelimeler!" diye mırıldandım. Bu da topun yuvarlanmasına neden oluyor.

Stand-up komedyeni olmaya biraz ilgim vardı ve açılış cümlelerimden biri şöyle olurdu: "Ben (benim adım) ve kekemeliğim var... Sağır-dudak okuyuculara iyi şanslar orada" ve "KEKEDİM Mİ??" sorusunu bırakmayı seviyorum. Yapabileceğim zaman.

Bir süre önce sosu hazırlarken bir iki gün boyunca kekelemediğimi fark ettim. Sık sık içmem ama romun içinde alkol dışında bir madde olduğunu düşünerek günde bir içki içme alışkanlığı edindim. HAYIR! Alkol engellemeleri ortadan kaldırdı ve ben Loosie-Goosie'yi elde ettim . Açıkçası her gün içemiyorum, o yüzden içmiyorum. Neredeyse bir aydır bir damla bile dokunmadım (alkolik değildim, sadece ara sıra arkadaşlarımla dışarıda içki içiyordum) Cevap alkol değil!

İşte kekemeliğimle ilgili arka hikayem bu kadar.

Hepimiz farklı nedenlerle kekeliyoruz, ancak bazılarımız bu nedeni paylaşacak, meğerse bu kadar uzun süre inkar ettikten sonra benim nedenim kaygıymış.

Yaklaşık 3 ay önce depresyonda olduğumu ve yardıma ihtiyacım olduğunu kendime itiraf ettim (kendimi öldürmeyeceğim, rahatla), bu yüzden doktorumu aradım ve o bana bazı ilaçlar, küçük beyaz ilaçlar ve reçeteli ilaçlar verdi. Modlar yeşil ışık yakmadıkça isim veya dozajı listelemiyorum

Depresyon ve anksiyete için çalıştığı eczacıyı satın almam söylendi. İlk haftayı geçirdim ve zordu çünkü olumsuz yan etkilerin çoğu ilk haftada sizi etkiledi.

Şimdi 3 ayımı doldurdum ve "Kekemeliğimin tamamen ortadan kalktığını" fark etmem 2 ay sürdü. Tamamen kaybolmadı ama yüzde 80'lik bir düşüş olduğu kesin. Telefonu kapatmadan telefon görüşmeleri yapabildim, ailemle, arkadaşlarımla ve iş arkadaşlarımla belli bir özgüvenle konuşabiliyorum, yakın zamanda Tick'lerimden hiçbiri elime ulaşmadı, kendimi gerçekten iyi hissediyorum!

İlaç alırken içki içmemen gerektiğini biliyorum, ama yine de içiyorum ve tek dezavantajı, ilaçların etkilerini ortadan kaldırması, bu yüzden akşamın geri kalanında veya en azından bir sonraki hapıma bir saat kalana kadar kekeliyorum. (günde bir)

Başka bir nedenden dolayı aldığım bir hapın çok hoş bir yan etkisi oldu.

Kendimi her zaman genel olarak kendine güvenen bir adam olarak düşünmüştüm ama sanırım yanılmışım çünkü öyle DEĞİLİM!

Yıllarca "sorunlarımı çözecek sihirli bir hap" umuduyla ve aradıktan sonra, onu tamamen tesadüfen buldum.

Bu kadar. Başka kime söyleyeceğimi bilmiyordum ama bana yardımcı oldu. Sonuçlar çok iyi olabilir ama ben ÇOK Mutluyum ve sadece olayın antidepresan tarafı yüzünden değil.

Sadece hayattaki deneyimlerimi ve şu anda bulunduğum yeri paylaşmak istedim.


Gönderisinin İkinci Bölümünde özellikle ilacın adı Celexa'dan ( Citalopram ) bahsetti. Kendisiyle kişisel sohbet hakkında daha fazla tartışıldığında, Celexa'yı iki yıldan fazla süredir kullandığı ortaya çıktı. Konuşmasının hiç bu kadar yetkin olmadığını bildirdi.

16-)20 MG Celexa ve bazen 1 mg Xanax yardımcı oluyor! Sinir sistemi / kaygı sorunu
Kekemelikle ilgili önceki mesajlarımı hepinizin görüp göremediğinden emin değilim, eğer göremiyorsanız, uzun lafın kısası, kekemeliğim için 30'dan fazla yıl boyunca sayısız şey yaptım ve başarılı olamadım. O kadar çok şey denedim ki 35 yaşımda avukat vb. olmadan engellilik onayı aldım (ama çok şükür ki sonunda covid'e kadar birkaç yıl sürecek bir işe girdiğimde bundan kurtuldum).

Her neyse - 2-3 ay önce diğer kekemelerin 20 yıl kadar denediği bir dopamin engelleyici olan Risperidon'u denedim, elbette bazıları büyük başarı elde etti, bazıları ise o kadar başarılı olamadı. İlk 24-48 saatimde, hey diye düşündüm! bu harika.. ama hızla kötüye gitti ve önümüzdeki 2-3 haftadaki konuşmam şimdiye kadarkilerin en kötüsüydü. Ben de bundan kurtuldum.

Son 7-8 yıldır, kekemeliğimin bir tür sinir sistemi / kaygı sorunu nedeniyle olduğuna kesinlikle inanıyorum, ancak daha önce denediğim çeşitli şeyler uzun vadede işe yaramadı ( genellikle 1-3 haftayı geçer). Neyse, her gün 20 MG Celexa ve 1 mg Xanax (gerektiğinde) aldığımda yarından itibaren 4 hafta geçmiş olacak.

Dün gece 18 yıldır tanıdığım ve yaklaşık 16 aydır görmediğim yakın bir arkadaşımla takıldım, gecenin sonunda senin konuşmana ne oldu dedi?.. Onunla buluşmadan önce, Xanax'ı Celexa ile ilk kez denedim, onunla buluşmadan hemen önce sadece 1 mg. Celexa'yı sabah 20 mg alıyorum ve 4-5 saat boyunca oldukça akıcıydı, %95-100'e yakın mıydı?

Neden Celexa ile umut beslediğime dair ilginç bir not, o kişiyi tanımadığım halde yemek, kahve vb. sipariş edebiliyorum. Karşılaştığım bu blokajlar Celexa'dan beri orada değildi (neredeyse) 4 hafta önce). Sanırım son zamanlarda en tuhaf şey, son bir haftadır kekemeliğimi unutmaya başlıyorum. 9 gün sonra bir geziye çıkıyorum ve konuşmamın her zaman berbat olduğu ve daha önce tanışmadığım biriyle buluşacağım.. Yani bu büyük bir sınav olacak, Celexa'yı da deneyeceğim ve bu 4 gün boyunca Xanax.

Çünkü bunun bir sinir sistemi/kaygı sorunu olduğuna kesinlikle inanıyorum. İnsanların kekemelik ve/veya kaygılarını gidermek için yaptıkları diğer doğal şeyler nelerdir? Celexa şu ana kadar harika olsa da, doğal olarak yapabileceğim ve onu daha da geliştirecek bir şey varsa ve/veya bir gün Celexa'yı almayı bırakıp akıcı konuşabileceğimi umuyorsam, bu ideal olacaktır. Herhangi bir fikir?
Bir kez daha Celexa'yı neredeyse 4 hafta boyunca her gün 20 mg kullandım. Bana 1 mg Xanax reçete edildi (gerektiğinde, yalnızca bir kez aldım) ve bunun ne kadar yardımcı olduğundan / olup olmadığından emin değilim, ancak BioEmblem üçlü kompleks Magnezyum alıyorum ( malat + glisinat + sitrat) genellikle haftanın 4-5 günü.. ama en büyük gelişmenin Celexa'nın hemen hemen hiç olmaması olduğunu söyleyebilirim. Gelecekte bir ara Xanax'tan (alışkanlık oluşturan) alışkanlık oluşturmayan Gabapentin'e geçebilirim, tamamen buna bağlı.


Yönetici Notu: SSRI (Celexa) rejiminin yaklaşık bir yılında, %100'e yakın akıcılık elde ettiğini belirten bir güncelleme sağladı.

Onun da bazen çok zor/baskılı durumlarda Xanax 1mg kullandığını düşünüyorum

Yabancı bir kullanıcının kekemeliği için aldığı ilaç ve takviyeler

*bu tıbbi bir tavsiye değildir - bunlar, kekemeliğimi iyileştirmek için uzun süredir ilaç kullanma geçmişi olan ve kekemeliği olan 28 yaşında bir erkek olarak yaşadığım kişisel anekdotlardır.

Bunu kısa ve tatlı tutmaya çalışacağım

lütfen bu maddelerin ülkenizde yasal olup olmadığını kontrol edin. Kimseye herhangi bir yasayı çiğnemesini ve işe yarayacağından bile emin olmadığı bir şey için ciddi sonuçlar riskine girmesini tavsiye etmiyorum.

Keşke 12 yaşımdayken bir doktor ve psikiyatristle konuşmaya başlasaydım. Yirmili yaşlarımın sonuna kadar kendi kendimi tedavi etmek yerine

Kısa giriş: 28 Çok hafif kekemeliği olan adam. Bazı tekrarlar ve uzatmalar (lanet S sesi), ama çoğunlukla bloklar. Bundan utanıyorum ve bu, hayatımda sosyal kaygıya yol açtı; depresyon, kendi kendine izolasyon ve kendi kendine ilaç tedavisi ile daha da şiddetlendi.

Kekemelikle ilgili mevcut teori: Beynin yüz kaslarının hareketini kontrol eden kısmında çok fazla dopamin var. (Referansım yok üzgünüm)

Benim teorim: Kekemeliğin tek bir nedeni yoktur ve hepimiz benzersiziz. Dünyada beyne etki eden binlerce ilaç var. Her ilacın 3 potansiyel seçeneği vardır

Kekemeliği daha da kötüleştirir

Etkisi yok

Kekemeliği daha iyi hale getirir Kişisel hedefim kekemeliği daha iyi hale getirenleri bulmaktır

Kekemelik hakkında gerçekten hiçbir şey bilmeyen doktorum (aile doktorum) ile kekemeliği tartıştım, o da beni bir psikiyatriste yönlendirdi ve hepinize aynısını yapmanızı öneririm! Psikiyatristler beyin/zihin bozuklukları konusunda uzmanlaşmıştır ve kekemelik konusunda şaşırtıcı derecede bilgilidirler.

Kekemelik genellikle kaygı ile daha da kötüleşir. Bu nedenle, sosyal kaygıyla mücadele etmek önemlidir ve muhtemelen daha az kekelersiniz.

Tedaviler:

Kabul: Bu bazılarına aptalca gelebilir. Eğer kekemeliğimi gerçekten kabul edersem aşağıdaki metin alakasız olacaktır.

Meditasyon/egzersiz: kaygıyı artırır

Psikolojik:

Konuşma terapisi: Bu çok bariz görünecek. İnsanlar yüksek lisans dereceleri alıyor ve konuşma terapisti/patolog olacak kadar profesyonel oluyorlar. Eğer gerçekten kekemeliğinizi geliştirmek istiyorsanız, başlamak için en bariz ilk yer burasıdır. Zaman alacak

-psikoterapi - bu reddit sayfasındaki pek çok gönderi depresyon ve anksiyete ile ilgili. Hayatta kalmak istiyorsanız depresyon ve kaygıyı ele almalısınız. Psikolojik terapi (bilişsel davranış terapisi) vb., durumu nedeniyle sürekli depresyonda olan biri için mantıklı bir başlangıç noktasıdır. biliyorum, oyleyim

Takviyeler: (Takviyeler, insanların her gün aldığı, nootropik olarak da adlandırılan, beyin kimyasallarının çalışma şeklini biraz değiştiren, doktorlar tarafından reçete edilmeyen şeylerdir):

ashwagandha - Yüzyıllardır kullanılan Hint bitkisi. GABA ve kortizol (gevşeme ve stres hormonları) modüle ederek çalışır. Bunu kullanarak ilk ay tamamen iyileşti, ardından etkiler yavaş yavaş azaldı. -Aslan Yelesi (bazı rastgele mantarlar) - kekemelik ve kaygı üzerinde olumlu etkileri vardır. Yine kolin (beyinde asetilkolin yapımında kullanılır, yumurtalarda çok yüksek miktarlarda kullanılır) aylarca kullanıldıktan sonra etkiler azaldı. Birçok kişi bunları her gün almanın faydalarını bildiriyor. Şahsen ben yapmadım ama yasal, güvenli ve denemeye değer

Racetam'lar (Racetam ilaç/takviye ailesi, hangi ülkeden olduğunuza bağlı olarak yarı yasaldır). Bazı insanlar kekemelikten kurtulduklarını bildiriyor. Böyle bir faydasını görmedim

fenibut (çoğunlukla yasa dışı bir madde, ancak Kanada'da ve dünyanın bazı yerlerinde reçetesiz olarak satın almak yasaldır. Diğer ülkelerde bu madde yalnızca doktor reçetesiyle satılmaktadır. Alkole benzer şekilde çalışır (GABA'yı artırır ve kekemeliğimi %100 iyileştirdi ve tüm sosyal sorunları iyileştirdi) (anksiyete.) tolerans zamanla gelişir ve bağımlılık yapar, bu yüzden bunu dikkatli kullanıyorum. Alkolle karıştırmak da tehlikeli

İlaç tedavisi:

propranolol. Kalbi yavaşlatarak çalışır. Anksiyetenin fiziksel belirtilerini azaltır. Profesyonel müzisyenler tarafından performans sırasında sinirleri sakinleştirmek için kullanılır. Eskiden kekemeliği iyileştirirdi ama artık neredeyse hiçbir işe yaramıyor. idareli kullanın

SSRI/SNRI: ruh halini ve kaygıyı iyileştiren antidepresanlar. Kekemelikte hafif iyileşme. Günlük olarak almak güvenlidir. Tolerans yok

benzodiazepinler - (Klonazepam kullanıyorum). GABA üzerinde de etkili olan yüksek düzeyde bağımlılık yaratan ilaç sınıfı. İş görüşmelerinde, ilk randevularda vb. inanılmaz derecede faydalı olmuştur. Alkol ve bağımlılık yapıcı maddelerle karıştırılması tehlikelidir. -Brintellix (şu anda depresyon için günlük olarak bu ilacı kullanıyor.) serotonin üzerinde çalışıyor. Kekemeliği iyileştirir

Buspiron (şu anda anksiyete için bu konuda). Kekemeliğimi inanılmaz derecede iyileştiriyor. Bu ciddi bir hayat kurtarıcı. Yan etkiler arasında baş dönmesi hissi, bazı kişilerde uykusuzluk ve cinsel dürtüde artış yer alır. Biraz sinir bozucu çünkü bu hapı günde iki kez almak zorundasın

metilfenidat (DEHB ilacı). Kekemeliğimi iyileştiriyor. Kekemeliği önleyici ilaçlar olan vyvanse/adderall'a (DEHB İlacı) karşı gelişen kalıcı toleransın yaygın modeli nedeniyle bunu idareli kullanıyorum. Kekemeliğimi 10 kat daha kötüleştiriyor. Geçen hafta bir kız burada esrarın kendisini iyileştirdiğini (benim ülkemde yasal ama kekemeliğimi daha da kötüleştiriyor) söyleyen bir gönderi paylaştı, bazı insanlar fayda bildiriyor

Umarım bu yazıyla en az bir kişiye yardımcı olabilirim çünkü keşke bu tür tavsiyeleri daha genç yaşta alsaydım

---

Çok fazla işlenmiş gıda ve yapay tatlandırıcı tüketiyorum. Kesinlikle kekemeliği daha da kötüleştirme potansiyeline sahiptir. Gelecekte bunların tamamen hariç tutulmasını planlayın

ayrıca Cleveland'a taşındığımda kekemeliği olan kişilerin stressiz bir şekilde sosyalleşebileceği bir kekemelik grubu kurmayı / oraya gitmeyi planlıyorum

uyuşturucu/alkol kullanmaktan kaçının çünkü bu kekemeliğinizi daha da kötüleştirebilir. Kalıcı olarak.

Beynim kendini iyileştirdi ve artık kekelemiyorum?

Yabancı bir kekeme böyle bir paylaşım yapmış ama açıklamalarına göre hala kekeliyor.
Peki bunun için ne yapmış?
-Yüksek B1 vitamini alımının yanında muhtemelen bir ssri kullanımı.Görünüşe göre kullandığı ilaç(fluoksetin etken maddeli) nöroplastisite/nörogenezi için etkili olmuş olabilir.
-Biraz korkuyorum ama umarım asla geri dönmez.O bir kabustu.
-12-13 yaşlarımda kekemeliğe başladım. 17-18 yaşlarımda ise ortadan kayboldu.
-Orta şiddetliydi. Yaşım ilerledikçe yavaş yavaş daha hafif hale geldi ve nadiren kekeliyorum gibi görünüyor.
-Açıklığa kavuşturmak gerekirse, bazen kekeliyorum, ancak bunu kekemelik olarak sınıflandırmayacağım kadar son derece hafif.

Beyin kendi kendini onarabilir ve felç sonrasında kaybedilen işlevleri telafi etme yeteneğine sahiptir.Etken maddesi, nöronal serotonin geri alımının seçici inhibisyonu yoluyla serotonerjik nörotransmisyonu artıran bir antidepresandır.Hayvan deneylerinde olgun granül hücrelerin (GC'ler) uyarılabilirliğinin artmasına neden olur, aksonal ve dendritik yeniden organizasyonun arttırılmasının yanı sıra dentat gurularda (DG) nörojenezi veya anjiyogenezi teşvik eder, ancak subventriküler bölgedeki etkisi(SVZ) tartışmalı olmaya devam ediyor.

Fluoksetin deneysel felç sonrası nöroplastisite ve davranışsal etkileri:
Araştırma: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28854520/

Uzun lafın kısası: abilify'ı (aripiprazol) deneyin

23 yaşında bir erkeğim, yaklaşık 2 yaşımdan beri kekeliyorum, ancak 16-17 yaşıma gelene kadar bu büyük bir sorun değildi ve o zamandan beri her geçen yıl daha da kötüleşiyor.

Kekemeliğimin üstesinden gelmek için kelimenin tam anlamıyla makul ve makul olmayan her şeyi denedim: konuşma terapisi, her türlü takviye ve vitamin, sağlıklı yaşam tarzı, yüksek sesle okuma, onaylamalar, kuru oruç, hayır (biliyorum, kulağa saçma geliyor, ama sen çaresiz, her şeyi denemeye hazırsın), danışmanlık, dopamin detoksu ve çok daha fazlası. Kekemelik hakkında 5-10 kitap, birçok farklı forum ve bu alt reddit okudum.

Son ana kadar ilaçları denemek istemedim ama her şeyi denediğimde hiçbir şey işe yaramazsa, deneyeceğime karar verdim.

Psikiyatriste gittim, ilk önce kekemeliğin çaresi olmadığını, deneyebileceğimiz tek şeyin antidepresanlar olduğunu söyledi. Antidepresanları (Esitalopram / Lexapro) denedim ve pek bir sonuç göremedim. Daha sonra, dopamin antagonisti ilaçların kekemelik belirtilerinin şiddetini azaltmada etkili olduğunu söyleyen bir dizi araştırma makalesiyle (çoğunlukla Dr. Gerald Maguire tarafından yazılmıştır) psikiyatristime geldim. Ve denemeye karar verdik. Önce olanzapin denedim ama sadece kısa süreli etki gösterdi (birkaç gün sürdü, belki plaseboydu) ve sonra kekemeliğim geri geldi. Bundan sonra psikiyatristim bana yardım edecek hiçbir aleti olmadığını söyledi ama pes etmeye niyetim yoktu. Ve Dr. Maguire'ın makalelerinde, bu alt bölümde ve diğer forumlarda Abilify'ın (Aripiprazole) bazı insanlar için oyunun kurallarını değiştirdiğini doğrulayan bazı kanıtlar buldum. Denedim ve ilk günden beri etkisini hissettim, şimdi yaklaşık 3 aydır kullanıyorum ve etkisi oldukça stabil oldu.

Orta ila şiddetli derecede kekemeydim, bazen belli bir kelime üzerinde 20-30 saniye takılıp kalıyor, ölmekte olan bir tavuğun sesini çıkarabiliyordum. Kekemelik hayatımın her yönünü etkiledi: ders çalışma, kişisel yaşam, iş ve daha birçok şey. Muhtemelen kekemeliğin ne kadar berbat bir şey olduğunu anlatmama gerek yok, bunu ben olmadan da biliyorsun. Aripiprazole'den sonra hala kekeliyorum ama arada çok büyük bir fark var. Diğer insanların kekemeliğime dair hiçbir fikri yok çünkü neredeyse her bloktan geçebiliyorum ya da zaman zaman kekemelikten kurtulmak için bir tür numara kullanabiliyorum (Lee Lovette'in kekemelikle ilgili kitabını okuyun, bana çok yardımcı oldu) , ancak ancak Aripiprazol almaya başladıktan sonra.Ondan önce hileleri kullanamıyordum çünkü tamamen belirli kelimelere takılıp kalmıştım.) Artık bambaşka bir hayat yaşıyorum, kekemeliğimin ne kadar büyük bir yük ve sınırlayıcı bir faktör olduğunu çok daha iyi anlıyorum. Telefonda konuşuyorum, insanlarla kolayca iletişim kuruyorum, arkadaş ediniyorum, kızlara yaklaşıyorum vs. Bunu anlatmak zor ama hayatım artık öncesi ve sonrası olarak ikiye ayrılıyor. Hayalimdeki 6 rakamlı bir işi buldum, bir kız arkadaş buldum (neredeyse ama bu tamamen farklı bir hikaye), ailemle ve arkadaşlarımla harika ilişkilerim var ve hayatımın en iyi şekilde yaşıyorum. Hepinizin bir kez olsun aynı duyguları yaşamasını dilerim. Not: Antidepresan almayı bıraktım ve Aripiprazol'ün kişiliğimi etkilediğini düşünmüyorum. Evet öyle, ama sonunda konuşabildiğim için, bu kadar temel bir yetenek ama hayatımı değiştirecek bir yetenek.

Yan etkilere gelince, ilk ay boyunca karşılaştığım tek yan etki akatizi (hareketsiz duramama) oldu. Dürüst olmak gerekirse oldukça zordu ama daha iyi hale geldi ve artık bunu hiç hissetmiyorum. Hatta olumlu bir yan etkisi bile var, sosyal medyaya olan ilgimi kaybettim, önceden youtube/instagram'da saatlerce erteleyebiliyordum, şimdi ise artık ilgilenmiyorum. Çok daha üretken ve verimliyim. Bunun yanında kilo alımı yok, uyku sorunu yok, zombi benzeri bir durum yok. Biliyorum, kulağa sihirli bir halkmış gibi geliyor, yani benim için öyle. Herkeste aynı şekilde çalışmayabilir, ben doktor değilim, dolayısıyla size hiçbir tavsiyede bulunamam. Ama sizden en azından Aripiprazol kullanımını psikiyatristiniz veya doktorunuzla görüşmenizi rica ediyorum, ancak mutlaka Dr. Maguire'ın araştırmalarını da yanınızda bulundurun.

Dr. Maguire'ın bu makalesini okumanızı şiddetle tavsiye ederim.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7118465/

Her zaman doktorunuza danışın çünkü herkes farklıdır. Bazı insanlar farmakolojik tedaviyi başarılı buluyor, bazıları ise bulmuyor.

Reddit.